Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Uit de Pers.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uit de Pers.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Over de weldra te verwachten incensraelting van de Gereformeerde kerken te Amsterdam A en B^ schreef de Amsterdamsche Kerkbode als volgt:

Door den kerkeraad van de Keizersgracht is aan den kerkeraad van de Kerkstraat bericht gezonden, dat hij alsnu gereed was om over te gaan tot de saamsmelting der beide formaties van de Gereformeerde kerk te Amsterdam, bekend onder de letters A en B.

In de vergadering van 15 dezer werd dit reeds ter kennisse gebracht van de dienaren desWoords en de ouderlingen; eerst in de vergadering met diakenen, op 5 Augustus e.k., zal op dit stuk kunnen worden besloten.

Dat wij hiervan met ingenomenheid en met dank aan den Heere, wiens zaak het hier geldt en wiens doen wij hierin hebben te eeren, melding maken, zal geene verwondering baren.

Sinds de generale synode van 1893 saamkwam, hebben wij niet opgehouden altijd weer den eisch te bepleiten, dat niet zoude gerust, totdat wat tusschen de beide groepen toen v/as tot stand gekomen, ook plaatselijk zoude geschieden.

Te duidelijk was ons in het Woord die weg gewezen, dan dat wij mochten aflaten voor het betreden van dit spoor het pleit te voeren.

Hoe de zaken ook liepen, hetzij zij gunstig schenen of ongunstig, steeds hebben wij dat voor oogen gesteld als het doel door den Heere ons geteekend.

Het is, recht bezien, geene zaak van menschelijk willen of niet willen; maar rechtstreeks wordt hier de eisch der gehoorzaamheid ons voorgesteld.

Hoe konden, hoe mochten vrij dan anders raden dan we deden?

In 1834 was de botsing met de Haagsche synode ontstaan, wijl bij de keuze tusschen den Heere en de Haagsche hiërarchie voor het geloof de beslissing niet twijfelachtig kon zijn.

In 1886 weer opnieuw stond het tusschen het bevel van den Koning der kerk en de verordening van eene vergadering, die wel met kerkelijke namen zich tooit, maar toch den eersten eisch der kerk met voeten treedt.

De eisch der gehoorzaamheid mag niet willekeurig op een zeker punt tot stilzwijgen worden gebracht, maar moet vastgehouden tot den einde toe.

Dies verblijdt het ons, dat nu ook op dit punt aan 's Konings Woord onderwerping staat te worden betoond.

Nog enkele stappen moeten worden gedaan, opdat ook in deze alle ding met orde geschiede.

Het gezamenlijk besluit der beide kerkeraden moet nu alsnog aan de eerstvolgende classicale vergadering worden voorgelegd ter goedkeuring, opdat dan daarvan mededeeling moge geschieden aan de deputaten voor de correspondentie met de Hooge Overheid.

Natuurlijk is de bedoeling van dit gaan tot de classicale vergadering niet, om daarvan als van een hooger bestuur de permissie te erlangen, om tot dien stap over te gaan.

Zulke hoogere besturen kennen wij in ons kerkelijk samenleven niet; de kerkelijke vergaderingen loopen niet van kerkeraad tot generale synode als van lager naar hooger; eer omgekeerd is de vergadering des kerkeraads de eerste en hoogste vergadering der kerk; en alle andere vergaderingen zijn meerdere, broedere samenkomsten; samenkomsten waarin met ééne kerk een zeker aantal andere kerken mede vergadert om te handelen in de zaken, die meer dan ééne kerk betreffen.

't Is er meê als met de huisgezinnen, welker vaders elk in hun gezin van Godswege met de leiding van dat gezin zijn belast en niemand anders daarbij noodig hebben; zoodra het nu echter geldt eene zaak, vele gezinnen gezamenlijk betreffende, b.v. de oprichting eener school of iets dergelijks, komen zulke vaders saam om met elkander te overleggen en te besluiten; dat zulk eene meerdere vergadering dan niet een hooger bestuur over de huisgezinnen is, behoeft geen nader betoog.

Van eene permissie om saam te smelten is dus gansch geen sprake; eene permissie in eene zaak, die geschiedt op bevel van den Koning der kerk zelf, ware zelfs eene ongerijmdheid te achten.

Al wat de andere kerken wenschen en zich voorbehouden hebben, is de beoordeeling, of bij die handeling metterdaad alles geregeld is in overeenstemming met belijdenis en kerkcnorde; het recht en de roeping daartoe berust op het wederzijdsch accoord tusschen de kerken bestaande en op het feit, dat deze kerken wederkeerig elkander bij de overheid bekennen als goed Gereformeerde kerken, met elkander in eenzelfde verband, op den grondslag van belijdenis en kerkenorde levende.

Van harte hopen wij, dat deze aangelegenheid verder zonder bezwaren in orde konie; en dat ook sommige broeders, uit wier hart alle vrees en bezwaar nog niet is gebannen, weldra mogen worden gerustgesteld.

Dat de aldus vereenigde keik door den Heere rijkelijk worde gezegend; dat in haar midden de werking des Heiligen Geestes overvloedig worde ervaren; dat het gebed om die werking gedurig oprijze naar omhoog!

Want straks dient dan met ijver en toewijding de taak te worden aangevat, die der kerk als de legerschare des Hoeren op de handen is gezet.

In haar eigen midden moge de bediening des Woords en der Sacramenten met rijke vrucht worden bekroond!

Haar taak, om de banier des Evangelies hoogte houden, worde door haar verstaan en vervuld in den weg en door de middelen, door het Woord ons daarvoor aangewezen, om de onkundigen te onderwijzen, de dwalenden terecht te brengen en allen te leeren buigen voor het recht onzes Gods; als eene vrucht dier wederbarende kracht des Heiligen Geestes, die zelve eene vrucht is van de zelfovergave des Zoons, om voor zijn volk alle geestelijke zegening te verwerven.

Dan zal eene gezegende werking uitgaan naar buiten, ten goede van volk en land, waarin God de Heere haar stelde om zijns Naams en zijns Woords te doen gedenken.

En dan wenkt ons nog een ander ideaal in de toekomst!

Juist waar van vereeniging sprake is, wordt met te meer smart gevoeld, hoeveel gedeeldheid nog heerscht; wij bedoelen niet de gedeeldheid tusschen kerk en wereld, want die moet er zijn en dient eer verscherpt te worden dan verzwakt, tegenover zooveler streven om de geloovigen als slipdragers van het ongeloof te doen optreden; wij bedoelden evenmin de gedeeldheid tusschen wie gescheiden zijn door het al of niet in zuiveren vorm belijden van wat de Heere ons door zijn Woord te belijden heeft gegeven, al mag tegelijk het oog niet gesloten voor veel, dat men, aan weerszijden der grenslijn staande, toch nog met elkander gemeen heeft tegenover den geest van ongeloof dezer eeuw; maar die gedeeldheid bedoelen wij, welke daar is tusschen belijders des Heeren, die dezelfde belijdenis der waarheid als grondslag van kerkelijk leven erkennen, en ook niet loochenen, dat uit die belijdenis een bepaalde vorm van kerkelijk samenleven rechtstreeks voortvloeit.

Die droeve verdeeldheid betreuren wij van heeler harte; en onze bede stijgt tot den Heere in den hemel, dat hij zelf door zijn Woord en Geest aan haar een einde make en al zijn erfvolk als één man doe staan rondom zijn banier.

Dan zou het eenen boezen vijand niet meer gelukken door het zaaien van mistrouwen en vijandschap vele geloovigen mede te slepen, om de overheersching van het ongeloof over een groot deel der kerk en over geheel ons vaderland te bestendigen.

Veeleer omgelceerd zoude het geloof dan nog eene macht blijken in ons vaderland; en de kracht des Evangelies zou in hare zegenende werking ervaren worden bij den arbeid om den geest der Revolutie tegen den levenden God tegen te staan en het rijk des Heeren uit te breiden binnen onze grenzen en in Oost en West, overal waar onze God aan zijn kerken in deze landen een arbeidsveld heeft bereid.

Worde het ons gegeven, dat nog eens te aanschouwen, den Name des Heeren tot grootmaking en eere!

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 15 augustus 1897

De Heraut | 2 Pagina's

Uit de Pers.

Bekijk de hele uitgave van zondag 15 augustus 1897

De Heraut | 2 Pagina's