Het tweede Deel.

De Gereformeerde kerken, en de vaderlandsche Theologie ia 't gemeea, mogea zich geluk wenschen met het verschijaen van Bavincks Tweede Deel.

Want wel is het niet, wat meer dan één zich vaa dit vervolgdeel voorstelde, eea tzveede Deel waarmee het werk uit is, maar het brengt het geheele werk dan toch vermoedelijk oj> de helft.

Het eerste Deel gaf uiteenzetting van de ormeele vraagstukken der Dogmatiek. In Deel twee komt nu de inhoud van de Dogmatiek zelf aan het wootd. Van dien inhoud wordt hier echter nog slechts de leer van God en van het Werk Gods (Raad en Schepping) afgehandeld, en dat aiettegeastaaade u 570 bladzijdea tamelijk nauw ineeagewrongen druks gebodea worden.

Naar dien maatstaf zal het geheele werk op miasteas 2000, het kan ook over de 2400 bladzijdea loopen.

De Moor nog niet.

Maar daa toch een Dogmatiek a fonds. Geea handboek en geen leerboek. Maar eea principieel, slagvaardig ea afgerond werk, waarin de geheele Dogmatiek wordt doorkropen ea besproken.

We kuaaea moeilijk uitsprekea, hoe vaa heeler harte we ons hierin verheugen. Er, gelijk de recensent in de Bazuin deed, allermeest een triomf voor de Theologische School van Kampen ia zien, ware het werk naar beneden trekken in de kerkelijke bisbiljes.

Daar staat het te hoog voor.

Als zulk een werk verschijnt, dan kennen we geea lokettea of distiacties, maar zien, over alle afscheidingen en deelingen, op naar boven om onzen God te danken, die ia zoo kloek eea maa zulk eea icht des deakeas oatstak, het aldus zuiver naar zijn Woord lichten deed, en hem veerkracht en volharding en klaarheid chonk, om het in zoo keurigea vorm gereed te brengen.

Als schrijver is Prof. Bavinck zelf door en adel van zijn onderwerp overvleugeld eworden.

Zijn plan was eerst slechts college-resulaten ia kort bestek als handboek te everen.

Hij deelde het ons zelf meê.

Doch gelukkig is zija onderwerp hem poedig te machtig geworden, en heeft ij ingezien, dat het eisch van den tijd en isch vaa het oaderwerp was, om niet lechts in den studentenkring, maar in de enkende wereld met eea breede uiteeaettiag oazer Gereformeerde Theologie op e treden.

Te Leiden, te Utrecht, te Groningen, te msterdam aan de Stedelijke, overal verwijnt de Theologie, en lijdt aan atrophic, mdat ze de Dogmatiek, het hart der heologie, zoo schandehjk ea opzettelijk erwaarloosd heeft.

Wat de gewezen hoogleeraar Muller als ogmatiek uitgaf, kroop terstoad aa de verchijning uit schaamte onder de banken weg.

Doch hier is nu een wezenlijke Dogmaiek.

Eea Dogmatiek op dea grondslag van de Heilige Schrift, Een Dogmatiek ia de lijst der Gereformeerde belijdeais. Een Dogmatiek zich op elk punt met het moderne bewustzijn uiteenzettende. Een Dogmatiek, rijp en voldragen, klaar ia den vorm, ea aan alle bitterheid tegen afwijkeade opiniëa gespeend.

En wat ons niet minder tot vreugde verstrekt, hier is eea Dogmatiek van den man, die in Leiden studeerde, en in Kampen doceerde, ea die hoezeer dan geheel zelfstandig opgegroeid, ea eigen banen volgend, toch schier op elk punt van aanbe lang, zich één van zin, één in onderstelling en één ia strekking en einddoel toont met wat aan de Vrije Universiteit beleden wordt.

Hierin ligt eea zeldzame kracht.

Ware eea leerling vaa Baviack aaa de Vrije Universiteit, of eea leerling van Kuyper te Kampea opgetredea, daa kon er aog sprake zija vaa twee producten vaa eeazelfde firma.

Maar nu er van twee kanten ia deze materie gearbeid is; gearbeid met geheel verschilleade taleaten, en op geheel zelfstandige wijze ; en nu nochtans de uitkomst eer ineenvloeit dan contradictoir is, sterkt dit ongemeen het stil vertrouwen der kerken ia de betrouwbaarheid vaa de Theologie oazer vaderea ea ia de deugdelijkheid der nieuwe Gereformeerde beweging.

Zelfs op het geschilpuat van het Infra en Supra geeft Prof. Bavinck hier eea oordeel, dat bijaa letterlijk met ons oordeel, in een Juni-numtner vaa oas blad gegeven, toen Bavincks stuk natuurlijk reeds voorde pers gereed was, overeenstemt.

In beide zoo ia het Supra als ia het Infra eea elemeat van waarheid. Geea van beide het probleem oplossend. Beide binnen het Gereformeerde erf huisgenooten.

We kuaaea Prof. Baviack dan ook niet warm genoeg de hand drukken, om hem te danken voor deze rijke gave, voor zoo kostelijk resultaat van zijn ernstige studie, wondere belezenheid, ea helder indenken.

Zulk een standaardwerk zal er toe bijdragen, om de geesten saam te binden, de denkbeelden te zuiveren, de prediking te verrijkea, de gedachtea bij oas volk in vaster paden te leiden.

De liefde voor de erfenis der vaderen zal er door worden aangevuurd. Tot detailstudiën zal het uitlokken, Ea het Calviaisme Tl kerk ea maatschappij ea staat zal er door veld wiaaen.

Zelfs zal het vrucht afwerpea ook voor de belijders vaa dea Christus buitea dea kriag der Gereformeerde kerken.

Sympathie zal het wekken. Van het aatinomianisme en andere ketterijen zal het ons helpea verlossen.

Het zal het hart vaa al wie aog Gereformeerd i; , ook ia de Nederlandsche Hervormde kerk, toespreken.

Ea alzoo zal het ia Gods hand middel worden, om ons nader te brengen aaa het einddoel dat we steeds voor oogen hielden en blijven houden: De hereeniging van al 's Heeren erfvolk, opdat in Nederland de belijdenis ea de eere oazer vaderen herleve.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen