Universiteitsdag.

Amsterdam, i Juli 1898.

In Zwolle zal op 6 Juli de Ure des Gebeds en op 7 Juli de Universiteitsdag worden gehouden.

Moge ook dit jaar die feestviering ons een dag van hooggestemde vreugde brengen, een broederlijk saamzijn, in verheuging, in blijdschap des harten.

Twintig jaar bestaat onze Vereeniging nu reeds. Haar zilveren bruiloft is niet zoo verre meer. En heel die reeks van jaren hield, onder goed gerucht en kwaad gerucht doorgaande, het destijds ondernomen werk dan toch stand.

Prof. Dr. Bavinck zal ditmaal de groote vergadering leiden, en ook op de meeting die daarna komt, het praesidium voeren.

Op de vergadering zelve wacht ons een interessante bespreking door Prof. Mr. P'abius van de actueele quaestie, die door de afwijzing door den Hoogen Raad van Mr. Hovy's aanzoek aan de orde is gesteld, en op de meeting zal Prof. Dr. Geesink pleiten voor het belang dat niet alleen onze kring maar ook ons volk heeft bij het voortbestaan en den bloei der Vrije Universiteit.

Voeg daar nu bij, dat op den vooravond Prof. Biesterveld de Ure des Gebeds zal leiden, en dat zoo er tijd voor is, Prof.

Dr. Kuyper allicht aan het eind der vergadering nog een woord over de toekomstige bezetting van oude en nieuw op te richten katheders zal spreken, en het springt in het oog hoc belangrijk en hoe gewichtig dok ditmaal het samenzijn der broederen zijn kan.

Daaibij ligt Zwolle zoo gelukkig tusschen het Noorden en het Midden van ons land, en gaat het oversteken naar Overijsels hoofdstad uit de beide Ilollanden zoo gemakkelijk, dat een opkomst te wachten is, die allicht zelfs de opkomst der vorige beide jaren nog overtreft.

Vele zijn onze feestdagen niet.

Slechts zelden ontmoeten de broederen uit alle oorden des lands elkander.

Maar juist daarom wordt de Universiteitsdag dan ook op steeds hooger prijs gesteld.

Daar wil al meer ieder bij zijn.

En dat de zusters er nimmer ontbraken, verhoogde de beteekenis van een opgaan, waarbij vader en moeder met hun kroost getuigenis konden geven van hun innige erkentelijkheid, dat God de Heere ons Calvinistisch volk, eens de/Mc/ii/jc^w/genoemd, in een „z/wzWrjz'feïVjstichting" door zoo groote daden had verblijd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen