Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Uit de Pers.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uit de Pers.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In de Utrechtsche Kerkbode schrijft Ds. Klaarhamer artikelen onder het opschrift: „Noodige herinnering." Aan het jongste artikel ontleenen wij het volgende :

In haar belijdenis hebben de «Gereformeerde Kerken" haar gevoelen overeenkomstig Gods Woord uitgedrukt ook in zake »de ware zienlijke Kerk."

Zij hebben in art. 29 van haar ^Belijdenis des Geloofs'^ aangegeven, welke de «merkteekenen" zijn van de ware Kerk, bij welke elk christen zich behoort te voegen.

Dat dit artikel geheel met Gods Woord overeenkomt en 7iiets anders leert dan Gods Woord, behoeft hier niet nog eens bewezen te worden.

Dit is al zóó dikwijls en afdoende aangetoond, en dit wordt ook nog telkens weer in catechisatie en predikatie herhaald.

Een vergadering of gezelschap, dat zich «Kerk" noemt, maar deze «merkteekenen" niet vertoont, die houden wij, gereformeerden, niet voor de «ware kerk" in 't zienlijke en daar voegen wij ons ? «> /bij.

Terwijl we zulk een vergadering, als zij bepaald de «merkteekenen" der valsche kerk vertoont, voor een valsche kerk houden en ons dan van haar niet alleen verre houden, maar ieder tegen haar waarschuwen, en met alle geoorloofd middel rusteloos haar bestrijden en haren — ook voor 't sociale en nationale leven — zoo verderfelijken invloed weerstaan.

Nu moet men bij 't meten met, en 't beoordeelen naar dezen maatstaf voorzichtig zijn en ÏÜI? /onderscheiden tusschen een tijdelijkgedeformeerde^xA, een kerk die voor een tijd in de macht en banden der zonde geraakte, maar door bekeerin^, door hervorming weer tot haar rechten staat en godzaligen wandel kan wederkeereti, — en tusschen een valsche kerk, die niet naar Christus en zijn Woord hooren wil, die levende uit de leugen en de ongerechtigheid opzettelijk tegen 't «Hoofd der Gemeente" en tegen Zijn lichaam zich keert.

Dit laatste hadden de gereformeerden in de eerste actie, die op reformatie doelde, in 1836 te weinig in 't oog gehouden en daarom zagen zij geen anderen \ve^ dan die der «afscheiding". Maar later bij de tweede actie, die op reformatie doelde, vatten de gereformeerden dit beter in 't oog en daarom konden zij in 1886 den weg der «afscheiding" niet bewandelen, maar begonnen met het onwettige Genootschap van 1816, dat zij om geen enkele reden behoefden te erke/men en te gehoorzamen, noch mochten erkennen en gehoorzamen, en dat als smadelijk en verdervend juk op hun kerk lag, Ï: '«« hun kerkelijke gemeenschap af te werpen.

Zij oordeelden, dat de aloude «Gereformeerde kerk" van Utrecht, van Amersfoort, van Zeist, van Driebergen, van Harmeien enz. enz. volstrekt niet iwalsche kerken" waren geworden, maar •ÏC/^/moesten zij met schaamte en smart en schuldbelijdenis erkennen, dat die kerken zeer verbasterd, gedeformeerd waren;

dat zij èn in zake de predicatie, èn in zake de sacrajnenten èn in zake de tuchtoefening, èn in zake de kerkregeering schrikkelijk van haar eigen belijdenis afweken en daartegen deden;

dat zij dus groot gevaar liepen haar goede belijdenis, geheel te verliezen;

dat zij haar «goede conscientie" reeds kwijt waren en eene bevlekte, ja in menig opzicht verwonde conscientie hadden;

dat dus 't gevaar hoe langer hoe dreigender werd, om van haar geloof «schipbreuk te lijden".

Ook zag men in, dat het genootschap van 1816, dat zoo wederrechtelijk met list en geweld haar over hoofd en leden was getrokken, de voorname oorzaak van dien vreeselijken toestand van verbastering of deformatie was en dat alle en elke poging tot reformatie d. i. tot bekeering onmogelijk was en mislukken moest, zoolang deze kerken in dat dwangbtiis van i8l6 bleven;

daarom moest het begin van eene poging tot reformatie zijn, — dat genootschap af te werpen, de kerkelijke gemeenschap daarvan vrij te ? naken. Het is een zware zonde der Gereformeerde Kerken in Nederland geweest, dat zij ook maar één oogenblik onder dat juk zich hebben gebogen.

Hoezeer dit schandelijke en trouwelooze buigen onder zoo'n menschenjuk ook te verklaren is uit de tijdsomstandigheden en uit den doodelijken, geesteloozen toestand dier kerken zelve, dit neemt 't zondige en schuldige van dat zich buigen onder zulk een onschriftuurlijk en Christus en zijn Gemeente vijandig en strijdig juk niet weg.

En 't blijft ons voortdurend een oorzaak van smart en van vreeze, dat de reformatie van 1886 dit zoo weinig diep heeft gevoeld, met zoo weinig smart en schaamte heeft beleden, en 't helaas zoo spoedig heeft vergeten.

O ware 't berouw en de verootmoediging maar ernstiger, oprechter, dieper gaande geweest, men zou 't zingen van Psalm 130 niet zoo spoedig hebben nagelaten, er zou minder vermengd volk zijn medegetogen, en men zou zich nu niet voor den Heere behoeven te bedroeven en te schamen, dat 't nog zóó weinig in der daad en waarheid tot refor7natie kwam, en dat er wel machtig veel «doopersche mijding" en «farizeesche, superstitieusche preciesigheid" onder ons gevonden wordt, maar van ware godzaligheid óók in de zaken van 't r> natuurlijke" leven helaas maar al te weinig wordt gezien.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 28 augustus 1898

De Heraut | 2 Pagina's

Uit de Pers.

Bekijk de hele uitgave van zondag 28 augustus 1898

De Heraut | 2 Pagina's