Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Frankrijk. De wind waait uit een anderen hoek.

Voor eenige maanden schreven wij, dat de tijden den Franschen Protestanten niet gunstig waren. Het optreden van een Brunetière, die wel schreef over het bankroet der wetenschap, maar die, schoon zelf scepticus, toch ging coquetteeren en smalen op het Protestantisme met den paus; het drijven van sommigepornographische schrijvers, die bevreesd waren dat wanneer de Protestantsch-puriteinsche geest de overhand kreeg, de zedelooze losbandigheid van zekere drukpers zou gebreideld worden; het proces Dreyfusz, waardoor de groote meerderheid van de Fransche natie tot de overtuiging kwam dat de Joden, in bond met de Protestanten, heter op hadden toegelegd om het Fransche leger in discrediet te brengen en aldus den ondergang van Frankrijk te bewerken, dit alles was den Protestanten tegen.

Vrijdenkers, radicalen en ultramontanen waren dus eenstemmig in het tegenstaan van alles wat Protestantsch is.

Nu begint echter de wind opnieuw uit een anderen hoek te waaien. De nederlaag van Spanje tegenover Amerika heeft tot nadenken gebracht. Nu begint men er in de Fransche bladen op te wijzen, dat in de laatste helft van de 19de eeuw de Roomsche volken of ondergaan, of een tweede plaats gaan bekleeden. Eerst is Oostenrijk aan de beurt geweest, toen het bij Sadowa door het Protestantsche Pruissen overwonnen werd. Daardoor verloor dat land het overwicht over de Duitsche staten; het Roomsche deel van Duitschland werd aan de karwats van Bismarck overgegeven. Daarna werd Frankrijk door datzelfde Pruissen vertreden; Frankrijk dat wel de moeder der revolutie kan genoemd worden, maar dat toch door den paus betiteld werd als „de oudste dochter der kerk", en dat gewis als de laatste onder de natiën, voor het behoud van de wereldlijke macht des pausen gestreden heeft.

Dan komt Italië, dat onder den invloed van Duitschland kwam. Het begon de rol vaneene groote mogendheid te willen spelen, het wilde zijn grondgebied uitbreiden, totdat het ten slotte in zijn streven schipbreuk leed in de bergengten van Abessynië. Het beste deel van zijn leger was vernietigd; zijne finantiën waren hopeloos in de war gebracht; het kon zijn koloniën niet meer uitbreiden en daardoor is het verhinderd een uitvoermarkt voor zijn producten te vinden. Eindelijk Spanje, hoezeer is het door de Vereenigde Staten van Noord-Amerika vernederd! Het is gebleken dat de staat die eenmaal in Europa eene eerste plaats innam, ten slotte niet in staat bleek over zijne koloniën zóó het beheer te voeren dat men eenigermate daarmede vrede kon hebben. De eene opstand voor en de andere na had plaats, eindelijk traden de Vereenigde Staten van Noord-Amerika tusschen beide; Spanje's vloot werd vernietigd, Spanje'5 landtroepen verslagen. Op den duur zal dit land niet één van zijn koloniën kunnen houden.

Zoo is het duidelijk dat de Roomsche landen in Europa, die den paus getrouw gebleven zijn, langzamerhand van hun kracht en invloed beroofd worden. Voor een anderhalve eeuw waren het de Roomsche landen die de eerste viool speelden; de Protestantsche, met uitzondering wellicht van Engeland, waren mogendheden van den tweeden of derden rang. Tegenwoordig is dit omgekeerd. De volken die de reformatie aangenomen hebben nemen de eerste positiën in. Drie volken concurreeren bij de wereldmarkt: het Duitsche, Engelsche en Amerikaansche volk. En wanneer alle drie niet meer in staat zouden zijn om op den loop der dingen een overwegenden invloed uit te oefenen, dan staat niet een Roomsch volk maar eene Slavische natie, het Russische volk, gereed om aan de spits der natiën te treden.

Nu ligt de vraag voor de hand of niet de breuk met het papisme den volken nieuwe levenskracht gegeven heeft.

Geen wonder dat dergelijke beschouwingen, die door de liberalistische pers in Frankrijk ten beste gegeven worden, de publieke opinie wederom gunstig voor het Protestantisme stemmen. Daarbij komt dat de onthullingen der laatste weken in de Dreyfusz-zaak niet langer gedoogen, dat men spreekt van een syndicaat van Protestanten en Joden, om de Fransche natie te verderven. Joden en Protestanten hebben zich opgemaakt om herziening van het proces Dreyfusz te vragen, maar daaruit blijkt, dat zij opkwamen voor waarheid en recht.

Daar komt nog bij, dat onderscheidene Roomsche priesters in Frankrijk zich gedrongen gevoelen de Roomsche kerk te verlaten. Zij die den stap reeds gedaan hebben verklaren, dat er velen bereid zijn om hun voorbeeld te volgen. Dit heeft er toe geleid om een soort van doorgangshuis te openen voor dienaren van

Rome, die het binnen de Roomsche kerkmuren niet meer kunnen uithouden. In den regel komt men er niet toe om de banden met eene kerk te verbreken die men te voren heeft gediend, zonder een zwaren geestelijken strijd. Zij moeten de gelegenheid hebben om tot rust te komen, en kennis te krijgen van Gods Woord, dat hun in den regel onbekend is. Dan heeft een comité ook gelegenheid om hen nader gade te slaan, en hun te raden welken weg zij voortaan hebben te bewandelen. Blijkt het dat een gewezen priester een man is met gaven van verstand en hart toegerust, om het evangelie te verkondigen, dan zoekt men hem te plaatsen in een Christelijk gezin of liefst bij een predikant, in afwachting dat hij aan eene evangelistenschool of aan eene universiteit gaat studeeren. Zoo gaat een van hen naar de voorbereidende school van BatignoUes, een ander zal aan de universiteit te Wontauban studeeren enz. Er zijn reeds lo gewezen Roomsche priesters, die door het comité, dat zich daartoe gevormd heeft, worden voortgeholpen. Een tweetal bevindt zich nog in het doorgangshuis dat te Courbevoie, in het departement van de Seine, geopend is.

De pers neemt van deze dingen nota, en daaruit is het te verklaren dat de Protestanten in Frankrijk gevoelen dat de wind uit een anderen hoek waait. Mochten de Protestanten in bovengenoemd land hunne roeping leeren verstaan om het aan te toonen dat niet enkel het verwerpen van het onschriftuurlijk juk van den paus, maar het onvoorwaardelijk buigen voor de Schrift een volk vormt, dat als het bederfwerend zout werkt.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 18 september 1898

De Heraut | 2 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 18 september 1898

De Heraut | 2 Pagina's