Buitenland.

Duitschland. De keizer naar het oosten.

De keizer van Duitschland zal de inwijding van de „Kerk van den Verlosser" te Jeruzalem bijwonen. Het programma van die plechtigheid luidt aldus:

De keizer en de keizerin worden door eene deputatie van de Johanniterorde, waarvan Dr. Von Levetzow voorzitter is, ontvangen en begeven zich daarop met de vorstelijke gasten naar het bedehuis. Bij den ingang der in te wijden kerk, zijn tot ontvangst der majesteiten vergaderd: Het curatorium der Evangelische Jeruzalemstichting, de architecten, de vertegen­

woordigers der Duitsch-Evangelische kerkbestu­ „Ei wat", antwoordde de boer, „dat was ren en die van buitenlandsche kerkelijke ge­ ook een andere tijd. We hadden toen onzen meenschappen, zoowel als de geestelijkheid van hertog Ulrich, en al had hij ook zijn gebreken, Jeruzalem, Bethlehem, Jaffa en Haifa. De han­ 't ging toch anders toe dan nu. Ik denk dat deling der wijding zal de opperhofprediker en degenen die mee geholpen hebben hem uit het generaal superintendent Dr. Drijander volbren-land te drijven, er spijt van hebben, zooveel als gen. De vice-president van den Evangelischen [haren op hun hoofd. Nu hebben we den Oosopperkerkeraad, proost Dr. Freiherr von der tenrijker, die hier vreemd is en zijn krijgsvolk, Goltz en de generaal superintendent Dr. Erd-en wie weet wat ons nog te wachten staat. mann, zullen daarbij assisteeren. Op de wijding Want deze toestand kan niet duren. Ieder is volgt de feestgodsdienstoefening, bij welke de ontevreden en, zoo ik hoor, dreigt er buitens­ generaal superintendent Dr. Faber de liturgie lands al oorlog. Gij komt uit anderestrekenen lezen zal. De feestprediking houdt pastor Hoppe weet er meer van." uit Jeruzalem. Het slotgebed, het Onze Vader De hertog kon niet anders dan den boer ge­ en den zegen, zal de generaal superintendent lijk geven. Het trof hem, dat het volk nog zoo Dr. Nebe uitspreken. De onderteekening van de hartelijk aan hem hing en hij kon niet nalaten feestoorkonde heeft daarop plaats in de Muris-als ter loops te vragen: tenkapel. Als het feest afgeloopen is, zal de „Meent gij, dat hertog Ulrich kans zou heb­ „Verlosserskerk" voor het publiek openstaan. ben zijn rijk te hernemen als hij hier kwam? "

Aldus bericht ons een Duitsch blad. Men zou op die manier denken, dat de Duitsche keizer door zijn hooge tegenwoordigheid en door die van zoovele kerkelijke mannen, wilde te kennen geven, dat hij de zaak van het protestantisme en die van het Christendom in het algemeen, bijzonder wilde voorstaan. Eene schoone gelegenheid voorwaar, om aan de Mohomedaansche wereld te toonen, dat de imperator van het Duitsche rijk, er niet aan denkt om de banier van het kruis in het oosten te laten verdringen door de halve maan.

Maar.... de Duitsche keizer gaat eerst een bezoek brengen aan den sultan van Turkije den gekroonden moordenaar, gelijk de overleden staatsman Gladstone, hem genoemd heeft. Hoevele duizende Christenen zijn door de Turken wreedaardiglijk vermoord! Hoevelen hebben in Europa hunne diepgevoelde verontwaardiging uitgesproken! De sultan van Turkije had maar één woord te spreken gehad en aan het vergieten van stroomen bloeds was een einde gemaakt! Doch de politiek van het Duitsche rijk is, om vriend te zijn van den sultan. Op den duur zal de Turk wel geen heerschappij in Europa kunnen blijven uitoefenen, maar de sultan kan het nog wel een tijd uithouden. Deze laatste is natuurlijk zeer ingenomen met het bezoek dat de keizer van Duitschland hem gaat brengen.

Fabelachtig veel geld gaat hij verspillen om zijn hoogen gast alle mogelijke eer te bewijzen. Er wordt in de moskeen van Turkije ijverig gebeden voor keizer Wilhelm. Maar de oostersche Christenen kunnen niet anders dan zich over dit alles angstig maken. Zij zullen een gevoel hebben alsof zij prijs gegeven worden.

Of de zegen des Heeren op eene zoodanige politiek rusten kan, is voor ons een vraag, die we beslist ontkennend moeten beantwoorden.

Niet minder zijn wij er van overtuigd dat de zaak van het protestantisme niet bevorderd wordt door al den uitwendigen praal die er ten toon gespreid zal worden bij het ingebruik nemen van een kerkgebouw in Jeruzalem. Met eene dergelijke kerkelijke ceremonie als men in Jeruzalem voor heeft, is ook in tegenwoordigheid van den Duitschen keizer de gerestaureerde Slotkerk te Wittenberg „ingewijd". Maar of al de luister die daarbij heeft geblonken, de kerke Gods is ten goede gekomen, betwijfelen, wij.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen