Recensiën.

Godloochenaars-wijsheid of eenige gewone opwerpingen tegen het Godsbestaan, beantwoord door Th. Famulus. Te Amsterdam bij G. Borg.

Men kent het teleologisch bewijs voor het bestaan van God.

In heel de schepping en elk onderdeel komt bedoeling, overleg uit. Alles is op een doel aangelegd. Dat doel is er dus geweest vóór de dingen zelve. En ook buiten de dingen, want zij zijn op dat doel aangelegd. Maar komt in alle schepselen een doel uit, dan moet er ook iemand zijn, die dit doel koos en de schepselen daarop aanlegde. En die iemand, zoo wordt dan geconcludeerd, is God.

Tegen dat doelmatigheidsbewijs nu heeft de ongeloovige wetenschap haar „opwerpingen", zooals Famiihis ze noemt. Als: daar is geen doelmatigheid in de natuur; of, zoo zij er al is, dan dankt zij haar oorsprong niet aan een verstand; dan is zij niet door een hooger wezen bedoeld; dan handelt de natuur met doelmatigheid door een blinde noodzakelijkheid, enz.

Welnu! deze „opwerpingen" van de pedante en veelszins „domme" aanhangers van de atheïstische wetenschap worden hier door Famu lus onder handen genomen. En waarlijk) daar blijft dan niet heel veel van over. Inzonderheid Dr. Ludwig Büchners werk: Kracht en stof, (Nederl. vert.) moet het ontgelden.

Van diens wetenschappelijke bescheidenheid en logica krijgen wij nu juist niet een grooten dunk.

Met het beweren van Famulus: „De gelukstaat van het Paradijs was eene gave boven de natuur; God had ook heel goed van den aanvang af den mensch zóó kunnen scheppen, zooals hij nu bestaat", zou ik niet gaarne medegaan.

Ook meen ik, dat noch het teleologisch noch eenig ander „bewijs", ontleend aan het menschelijk denken, den ongeloovige zal kunnen brengen tot het geloof in het bestaan van den eenig waren God.

Maar wel kan ook dit werkje uitnemende diensten bewijzen, eenerzijds om te doen zien, hoe de atheïstische wetenschap in haar eigen garen verward raakt en de problemen volstrekt niet oplost, andererzijds om het besef van het bestaan Gods weer te sterken in hem, bij wien het door de macht van den twijfel aan hc; t wankelen gebracht was.

ACTA SYNODI.

De firma D. Donner te Leiden gaf uit: Acta der Generale Synode van de Gereformeerde Kerken in Nederland, gehouden te Groningen, van 15 tot 30 Augustus 1899. Een boek van 196 pagina's, royaal octavo formaat. Keurig gedrukt, op degelijk papier, zooals wij dat van den heer Donner gewoon zijn.

Men vindt hierin bijeen de verschillende artikelen, die het verloop der Synode weergeven; het agendum; de uitgebrachte rapporten, en op dit alles een register.

Volgens besluit der Synode wordt aan eiken Kerkeraad een exemplaar dezer yiir/0; toegezonden.

Vinde dit lijvig boek bovendien velekoopers en lezers.

Bestudeering van de Acta onzer Synoden is tot verkrijging van betere inzichten in het Gereformeerde Kerkrecht en dies voor een goeden gang van ons kerkelijk leven ten zeerste noodig.

En zij er dan bij de klacht, dat ook deze Acta weer zoo laat uitkomen, tevens billijke waardeering van den veelvuldigen arbeid, die aan de samenstelling ervan verbonden is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen