Buiteuland.

Frankrijk. Een nieuwe kruistocht tegen het Protestantisme.

In Frankrijk is men opnieuw tegen het protestantisme te velde getrokken. Van Roomsche en van liberalistische zijde beweert men, dat de Gereformeerden niet in Frankrijk te huis hooren en wil men dat zij uitgeworpen v/orden. Men schijnt niet te weten, dat Calvijn een Franschman was en dat tal van Fransche belijders der Gereformeerde religie de oprechtheid hunner

belijdenis met hun bloed bezegelden. üe oogen gaan er in Frankrijk voor open, dat daar waar de Roomsche kerk het volksleven beheerscht, de natiën in verval komen. Dit werd nog onlangs in de Siècle betoogd, in welk blad de vraa.g gesteld is, of het niet voor Frankrijk tijd werd om het Protestantisme aan te nemen als het beste middel om de decadentie der natie te voorkomen. Bij Roomschen en radicalen heeft dit betoog groot animositeit tegenover de Protestanten in het leven geroepen. De Roornschgezinden zijn daarbij tegenover de Protestanten ontstemd, omdat in de laatste jaren tal van Roomsche priesters hun kerk vaarwel zeiden om tot het Prole-tantisme over te gaan.

De Ie' Iers der Roomsche kerk doen wel alles wat in l.u.: i vermogen is, om de regeeringskringen gunstig io , x hun kerk te stemmen. De encycliek van den paus, waarbij de zonen ^ler kek aangemaand werden de Fransche rern'li-; ; : . te steunen, viel in goede aarde. Van dien t.ijd af werden de Roomsche bisschoppen goeco ', ; pr blikeinen, waarvan het gevolg was dat de : : faa; , kundige partij, die het er om te doen is om het huis van Orleans op den troon van Fraukrijk te heffen, zeer veel aanhangers verloor. Daarbij gaf de treurige Dreyfus zaak aan de Roomsche ambtsdragers gelegenheid om mede te doen aan de verheerlijking van het leger en afkeer te toonen van Joden en Protestanten, welke men steeds in één adem noemt. Het verwondert ons daarom zeei, dat de tegenwoordige regeering zoo kras tegen de orde der Assumptionisten is durven optreden, waarvan het einde was, dat zij uit Frankrijk verdreven is. Het orgaan der Assumptionisten La Croix, met zijn enorme oplaag, stond nog wel vooraan in de rijen der aanvallers van Dreyfus. De redacteur van dit blad, Père Bailly, schreef een brochure onder den titel van „Le peril Protestant', waarin allerlei ongegronde beschuldigingen tegen de Protestanten worden ingebracht. Aan deze brochure is een lijst van Protestantsche ambtenaars toegevoegd, met aanduiding van de betrekking die zij hebben, om te laten uitkomen hoevele Protestanten er in vergelijking van hun aantal in Frankrijk openbare ambten bekleeden.

Maar de Fransche regeering heeft zich niet erg dankbaar betoond, door de Assumptionisten, die zoo dapper geholpen hadden om de publieke opinie in de Dreyfuszaak op een dwaalspoor te houden, eenvoudig uit Frankrijk te zenden.

Een feit is het echter, dat de Ultramontanen het eens zijn m, de zoogenaamde nationalisten, tot welke Edouaid Drumont behoort, die de ontzettende onbeschaamdheid had om in zijn blad la libre Parole te eischen, dat er een nieuwe Sint-Bartholomeus-nacht voor de - Protestanten zou bereid worden!

Er is slechts één protestantsch dagblad in Frankrijk, Het draagt tot titel: Le Signal. Het is te vreezen, dat dit blad zich niet zal kunnen staande houden. De redacteur gaf eenige dagen geleden aan de abonné's te kennen, dat zijn blad dreigde onder te gaan door de toenemende tegenwerking van de vijanden van het Protestantisme. Het volk gelooft maar al te gaarne, dat men in eiken Jood een spion van Duitschland en in eiken Protestant een spion van Engeland moet zien.

Wanneer nu de Protestanten maar inwendig sterker waren, dan zou men al die aanvallen kalm kunnen wederstaan. Maar zij, die den Protestantschen of Gereformeerden naam dragen, zijn hopeloos onder elkander verdeeld. Een derde deel kleeft de beginselen aan, die ten onzent door de modernen worden beleden. De rest noemt zich Evangelisch of orthodox, maar een man van beteekenis, die de Gereformeerde beginselen voorstaat, is ons niet bekend. Wij vreezen daarom dat, wanneer daarin geen verandering plaats heeft, het Protestantisme zich tegenover het radicalisme en het ultramontanisme niet zal kunnen staande houden. Niettegenstaande alle pogingen tot evangelisatie van de Roomschen, gaan er jaarlijks een duizend Gereformeerden voor de kerk verloren. Van buiten wordt dus het Fransche Protestantisme bestookt, en inwendig staat het zwak. Een lichtpunt is het, dat de studie van het leven en den arbeid van Calvijn door het vrerV van den hoogleeraar Doumergues te Montau'ian, in Protesiantsche kri-^? , en groote belangst'; l!ing wekte.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen