Buitenland.

Duitschland. Vereeniging der landskerken. (Slot.)

Met de Roomschen moet men in Duitschland, of men wil of niet rekening houden. Met de Evangelischen of Lutherschen doet men het niet. Een man als de ex hofprediker Stöcker, die er voor pleitte dat men van Staatswege aan de Evangelische kerk meer vrijheid en meer zelfstandigheid zou geven, werd door den tegenwoordigen keize*, het is al een tiental jaren geleden, eenvoudig als hofprediker ontslagen!

Geen wonder dat men zoekt naar vereeniging van krachten om de belangen der Evangelische kerken voor te staan en om den invloed der Christelijke beginselen op het bestuur van den Staat te doen gelden.

Maar welken weg in te slaan?

Hieromtrent loopen de gevoelens hopeloos uiteen.

De een wil een nationale Duitsche kerk stichten, en verstaat daaronder eene kerk die alle landsketken van Evangelische belijdenis vereenigen moet. Men antwoordt daarop „dan is het geen nationale kerk", want ook de Roomschen behooren tot de natie en men kan toch niet met hen ééne kerk vormen". Toch zijn er die daarvan droomen, meenende dat het mogelijk is om met de Roomschen één kerkgemeenschap te vormen. Of alle Evangelischen dan zullen moeten buigen voor de geestelijke oppermacht van den paus, of alle Roomschen zullen moeten instemmen met de Augsburgsche confessie, wordt niet gemeld.

Maar onderstel dat men eene nationale Duitsche kerk wilde gaan stichten, die enkel bestaat uit Lutherschen, welke belijdenis moet dan die kerk hebben i" De landskerken kunnen toch hunne historisch geworden belijdenisschriften niet prijsgeven. En zonder dat is geen nationale Evangelische Duitsche kerk denkbaar. Daarom is het dwaasheid om er voor te streven dat eene kerkrechtelijk^ instituut in het leven geroepen worde, dat onder de verschillende landskerken gesteld wordt, gelijk bijv. de rijkswet over de wetten der verschillende landen.

Daarbij komt dat de verschillende landskerken bang zijn voor den overwegenden invloed der Pruissische landskerk. En waarlijk niet ten onrechte. Want het is niet te ontken-

nen dat in de Pruissische landskerk de Unie, waarbij de verschilpunten tusschen de Luthersche en de Gereformeerde kerk voor onweaenlijk worden verklaard, door het kerkbestuur bevorderd wordt.

In den laatsten tijd is dit wel niet zoo sterk aan den dag getreden, maar toch wijzen onderscheidene handelingen van den Pruissischen opperkerkeraad er op, dat ook in den laatsten tijd de Unie wordt bevorderd. Wanneer men nu een algemeene Evangelisch-Luthersche kerk gaat stichten, dan zal de Pruissische landskerk den boventoon hebben en dan zal ook he streven om de Unie door te voeren belemmerend op de kerkelijke ontwikkeling werken.

Het is verblijdend dat zoowel in Luthersche als in Gereiormeerde klingen men steeds meer begint in te zien dat de Pruissische Unie verderfelijk is voor beide kerken.

Het eenige wat te bereiken zou zijn is een bond van de verschillende kerken om gemeenschappelijke belangen te behartigen, en desnoods bij Jde Overheid op te treden, om de vrijheid en zelfstandigheid der kerken te verkrijgen.

Maar beter, dunkt ons, zou het zijn indien men in Duitschland een krachtige antirevolutionaire partij wist te vormen, welke ook een duidelijk artikel bevat omtrent de verhouding van kerk en staat, waarin werd uitgedrukt dat men streefde naar vrij hooger, middelbaar en lager onderwijs, enz. enz. Dan eerst zou men tegenover Rome kracht kunnen ontwikkelen. Tegenover het centraliseerende streven van de Roomschen, die alle levenskringen door de kerk willen bezield hebben en het drijven van liberalisten en socialisten, wier beginsel staatsalmacht is, zou men de banier der vrijheid kunnen ontplooien, opdat Gods Woord invloed zou vermogen uit te oefenen op elk terrein des levens.

Maar van deze dingen hoort men in Duitschland zoo weinig. Er wordt ook in geloovige kringen zooveel van den Staat verwacht, en zoo weinig gevoelt men voor het beginsel van de vrije kerk en de vrije school.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen