Buiteuland.

Frankrijk. Strijd over de wet op de vereenigingen.

Het is begrijpelijk, dat men in Protestantsche kringen in Frankrijk druk handelt over de wet die dezer dagen in de Kamer van afgevaardigden behandeld wordt, welke ten doel heeft om aan de Roomsche kloosterorden het leven onmogelijk te maken. De UberaUsten roepen luidkeels, dat die orden de'Repubhek ingevaarbrengenjdatdezaak van Dreyfus daarvoor de oogen opnieuw half geopend heeft, en dat het nu zaak is om de macht der kloosterorden in Frankrijk voorgoed te .fnuiken. Wij willen niet in bijzonderheden uiteen zetten, op welke wijze de Fransche wetgever den Roomschen orden het leven zoekt onmogelijk te maken. Men kan dit in onze politieke bladen lezen. Wij wenschen alleen er de aandacht op te vestigen, hoe de Protestantsche pers zich er in verheugt, dat aan de macht van Rome paal en perk zal worden gezet. Over het bezwaar dat, als men de Roomsche congregatiën gaat opheffen of fnuiken, en haar het leven ondragelijk maken door haar hare goederen te ontnemen, men feitelijk de vrijheid van vereeniging te niet oet, stapt men gemakkelijk heen. Ja, ieder ag zich vereenigen in Frankrijk, maar alleen de Roomsche kloosterbroeders of - zusters niet. Hoe praat men dat goed ? Veronderstel, zoo edeneert men, dat iemand zich in Frankrijk wam vestigen met een 20-tal slaven. Zou men ien man ongemoeid moeten laten, ook waneer die slaven verklaarden, dat zij zich vrijillig onder hun meester gesteld hadden? usschen een slaaf en een monnik is geen root verschil. Daarom, evenmin als men in rankrijk er slaven op lu mag houden, kan en monniken dulden.

Met dergelijke drogredenen zoekt men zich elven en anderen diets te maken, dat men el genoodzaakt is om zich met liberalisten en adicalen tegen dè kloosterorden te verklaren.

Het blijkt, dat de Fransche Protestanten in e laatste jaren niets geleerd hebben. Hoezeer ebben zij indertijd onder het ministerie Gametta de wet op het leekenonderwijs van Paul ert toegejuicht! En wat is het gevolg geeest? Zeker, de Roomsche kloosterbroeders n zusters werden overal uit de openbare scholen erwijderd om door „leeken"-onderwijzers of nderwijzeressen vervangen te worden! En wat ebeurde toen? Men ging vrije Roomsche cholen stichten, waarheen van lieverlee de elft der schoolgaande kinderen heentrok !

De Fransche protestanten zagen zich genood zaakt om hunne meeste scholen te sluiten, omdat zij de concurrentie met het openbaar onderwijs niet konden volhouden. De kinderen der Fransche protestanten konden nu van de openbare neutrale school gebruik maken. De pre dikanten waren genoodzaakt om z. g. „Donderdagscholen" op te richten, d. w. z. gedurende een uur op den Donderdag gingen zij den kinderen hunner gemeente les geven in de dingen van het Koninkrijk Gods. Er was geen kracht om vrije Protestantsche scholen op te richten.

De Fransche regeering of de Parijsche gemeenteraad besloot eenige jaren geleden om de hospitalen voortaan door geen Roomsche soeurs de charité meer te laten bedienen. Overal werden leekenzusters als verpleegsters tegen bezoldiging aangesteld. Maar niet lang duurde het, of men moest tot de Roomsche liefdezusters weder terug. Het bleek dat de betaalde verpleegsters niet in staat waren tot den arbeid, waarvoor de liefdezusters zich gratis geven.

Is men in Frankrijk vergeten, dat de Fransche radicalen, toen enkele Protestanten in regeeringskringen waren opgenomen, en er tegelijk door Protestanten geijverd werd tegen publieke oneerbaarheid, de kreet aanhieven, dat het puritanisme het land dreigde te overweldigen? Men verkoos het niet te dragen dat van regeeringswege het venten van pornographische litteratuur en het uitstallen van onzedelijke prenten zou verboden worden. Men sprak het openlijk uit, dat nu eenmaal allerlei verkeerde neigingen in de menschen aanwezig waren, en dat men die neigingen moest laten openbaar worden; dat men in het tegenovergestelde geval tot eene afschuwelijke huichelachtigheid verviel, welke nog tot erger dingen leiden moest. Men wees op Engeland met zijn strengen, maar huichelachtigen Zondag.

Op grond van dit alles durven wij voorspellen, dat zoodra als de Fransche Protestanten niet langer als slippendragers van het radicalisme willen dienst doen, maar hunne beginselen zullen gaan belijden en toepassen, zoodat zij voorvechters worden van de ware vrijheid, zij nog meer dan de Roomsche kloosterorden in den haat van hen, die geen God en geen meester erkennen, zullen deelen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen