Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

N.-Amerika. Eene rechtvaardiging van Prof. Dosker.

In de Hope geeft Prof. Dosker rekenschap van de houding van dit orgaan gedurende de jongste presidentsverkiezing. De Hope had gezegd, dat de zaak van de Boeren in Zuid-Afrika te heihg was om gebruikt te worden in den politieken strijd. Hierover door Ds. Scholten in de Bazuin ter verantwoording geroepen, antwoordt Prof. Dosker:

„Mogen wij Ds. Scholten herinneren dat Amerika van al de mogendheden alleen interventie heeft aangeboden. Hoe zwak de zaak ook stond met dat aanbod, Amerika deed meer dan Nederland. Het land waar de vredes conferentie gehouden werd, onder de bepalingen waarvan al'een mterventie kon worden aangeboden, heeft niet gedaan wat Nederland deed. Maar er is meer. Er waren andere en grootere belangen dan die der Z.-Afrikaansche Republieken. Die stonden in deze verkiezing op het spel en die mocht Amerika niet opofferen aan wat secundair belang dan ook. Lief als wij de Boereii hebben, en God alleen weet hoe lief dat is, hebben wij Amerika toch nog liever.

Men verstaat in Nederland onze'jpolitiek niet."

En dan betoogt Prof. Dosker nog, dat wanneer Mc Kinley de nederlaag geleden had, de zaak van de Boeren daardoor niet zou gebaat zijn.

Dit willen en kunnen wij ook niet beoordeelen. Wel geven wij toe, dat wij in Nederland de politiek in Amerika niet verstaan. Wij begrijpen niet hoe onze broeders hunne Gereformeerde beginselen ten opzichte van de te volgen - gedragslijn inzake de staatkunde, op non-activiteit zetten. Wij verstaan ook niet dat de Gereformeerden in Amerika niet als één man de politiek van een Mac Kinley, thans tegenover Cuba gevolgd, tegenstaan. Wanneer dit geschiedde, zou het gemakkelijker vallen om bij de regeering krachtig aan te dringen op interventie ten bate van de Zuid-Afrikaansche Republieken.

Dikwerf hebben wij met het oog op onze ­Vrije Universiteit met zekere jaloerschheid neergezien op de vrijgevigheid van schatrijke Amerikanen, die millioenen kunnen geven voor de stichting en het onderhoud van instellingen van Hooger Onderwijs. Dat deze medaille eene keerzijde heeft, blijkt uit het volgende bericht, hetwelk wij in de Hope vonden:

„In de geschiedenis van de Leiand Stanford Universiteit in Californië, wordt weer openbaar hoe weinig begeerlijk het is wanneer een wetenschappelijke inrichting het creatuur is van een enkel mensch, die den gang der dingen naar eigen willekeur bestiert. De weduwe van den stichter, Mrs. Leiand Stanford, is thans de ongekroonde koningin der inrichting. Verleden November werd een der professoren. Dr. Ross, gedwongen zijn ontslag te nemen omdat zijne • lessen over oeconomische vraagstukken Mrs. S. mishaagden. Dr. Horton, professor in de geschiedenis, een der beste mannen, getuigde voor zijne klassen tegen dit onrecht. Toen Mrs. S. er van hoorde, eischte zij een apologie of ontslag. Dr. Horton koos terstond het laatste. Dit was 15 Jan. Den volgenden dag echter volgden de ontslagen van Prof. Hudson, hoofd van het F^ngelsch departement, en van Prof. Little, hoofd van het Mathematisch departement. Geen van deze drie was ongewild, allen staan hoog aangeschreven om huns werks wil. Zij bedankten als een getuigenis tegen een begaan onrecht. Tal van andere professoren dreigen mede hun ontslag te nernen. Dat moet ook. De studie is vrij en eene anders dan aan beginselen gebondene universitaire wetenschap is een doodgeboren kind. Zelfs in onze Gereformeerde kerken is altijd het beginsel der Vrije Studie verdedigd geworden. Hoeveel te meer in een inrichting, die beweert de wetenschap om haar zelfs wille te beoefenen. De vrije wetenschap kan en mag niet gebonden worden, zelfs niet door de luimen of vooroordeelen van millionairs, wier vrijgevigheid haar beoefening mogelijk maakte. Zij is gebonden, volgens onze beschouwing der wetenschap, aan de beginselen, die het Woord Gods ons predikt. 7A] moet God als Souverein huldigen en erkennen, ook in haar eigen soevereinen kring. Voor een mensch, wiens adem in zijne neusgaten is, buigt zij de knie nooit. Doet zij het, dan wordt zij van koningin — slavinne, en haar eigen heerlijken naam onwaardig.

HENRY E. DOSKER."

Nu zal wellicht Mevrouw Leiand Stanford beweren, dat de leeringen van Dr. Horton tegen het Woord Gods ingaan. Doch het gaat niet aan, dat eene enkele vrouw, zonder dat hooger beroep mogelijk is, daarover uitspraak doet. Voorts blijkt uit dit bericht, dat het professor Dosker niet recht duidelijk is, wat men onder „vrije studie" onder de Gereformeerden verstaat. „Vrije studie" beteekent niet, dat men tot elk denkbaar resultaat in zijne studiën komen mag, mits men slechts zich gebonden acht aan Gods Woord, maar beteekent dat men er niet naar vraagt, waar iemand zijn kennis heeft opgedaan. Dit beginsel is door de Gereformeerde kerken aanvaard. Doch wij houden het er voor, dat dezelfde Gereformeerden, die dit beginsel wenschen gehandhaafd te zien, op de verwijdering van een hoogleeraar in de Theologie zouden aandringen, als deze bijv. een tegenstander van den kinderdoop beek te zijn, ook al beriep zulk een hoogleeraar, tot staving van zijn gevoelen, zich op het Woord van God.

— Een stem des volks.

Ons werd een exemplaar toegezonden van: Een Stem des Volks, een weekblad dat te Grand-Rapids in Michigan verschijnt. Wie de redactie van dit orgaan waarnemen, is ons onbekend, wèl dat de schrijvers er naar streven om de dingen bij hun naam te noemen. Zoo trof ons het volgende, dat onderteekend is: „De Dominee."

„Wij doen een heerlijk werk. Omtrent zoo als Engeland. Neen, wij zijn zoo wreed nog niet. Hoort maar, dit komt van lieverlee. De geldgierigheid is de wortel van alle kwaad.

Wij beloofden de Filippijnen hunne vrijheid, bij woorde onzer vertegenwoordigers, gelijk wel bewezen is. Wij maakten de wereld wijs, wij begeerden geen land. Wij gebruikten die Filippijners als onze bondgenooten, gezamelijk dwongen wij den Spanjaard zich over te geven. Nu zijn de Filippijnen vrij? Vrij? Wat zou een sterveling anders verwachten? Helaas, wij keeren den rok: Onze bondgenooten moeten onze onderdanen worden. Geen medeburgers. Wij geven Spanje 20 miljoen dollars, voor wat zij niet meer bezat, en lieten ons kwanswijs de Filippijnen verkoopen, en nu moeten wij het gekochte nog met geweld van wapenen nemen.

Wij vertreden onze eigene beginselen — wij veroordeelen, onze eigene revolutie-oorlog, met den Filippijnen te doen wat Engeland ons deed: taxeeren zonder representatie (belasting laten betalen, zonder het recht te hebben vertegenwoordigers te zenden naar het huis van afgevaardigden). Op den koop toe, krijgen wij weer slaven onder onze vlag: (Adres Zulu).

Wij willen ze Christianiseeren? Is dit waar? waarom met hen dan niet doen als Cuba beloofd is, maken ze een vrij volk?

Neen, vrienden, neen, dit is niet het doel. Het kapitalisme wil oorlog, wil exploitatie voor het kapitaal, de postjesjagers weten bovenal, welke vette baantjes een koloniale politiek geeft. Getuige Engeland.

Maar vergeten we niet, dat dit soort kapitalisten en politici Engeland ten verderve brengen. En wat zal 't met ons worden? "

Het komt ons voor, dat al bevalt ons de toon van „dejdominé" minder, de inhoud van zijn artikel den spijker op den kop slaat. Er wordt daarin althans een poging gedaan om de politiek van de bovendrijvende partij in N.­ Amerika aan de Christelijke beginselen te toetsen.

Minder staat het ons aan, dat bedoeld blad

bij wijze van feuilleton eene vertaling levert van Sheldon's boek. „In His steps" of „What should Jezus do ? " (In Zijn voetstappen, of wat iou Jezus doenj. Tegen dit werk kan men van uit het rechtzinnig standpunt zooveel bedenkingen inbrengen, dat een beslist Christelijk blad er zijn kolommen niet voor moest openstellen. Maar dit neemt niet weg, dat wij het waardeeren dat de redactie niet alleen een oog j heeft voor de ellendige politiek die men er in Engeland op na houdt, maar ook voor de verkeerde richting die de machthebbers in eigen land volgen.

WINCKKL.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 24 maart 1901

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 24 maart 1901

De Heraut | 4 Pagina's