Buitenland.

Duitschland. De Duitsche regeering en de Roomsche missie in China.

In de kerkelijke kringen van Duitschland wordt nog altijd de vraag besproken, in hoever de Christelijke zending schuld heeft aan den oorlog in China. De aanklacht is geuit dat de zending over het algemeen genomen zooveel weerzin onder de Chineesche bevolking heeft gewekt, dat daaruit de woede van de Boksers is te verklaren. Bewezen is hiervan niets. Wel kan men aannemen, dat de baatzuchtige politiek, die door Engeland ook in China werd gevolgd, ten gevolge waarvan aan dit land de lichaam-en ziel verwoestende opium werd opgedrongen om Engelsche handelaars te bevoordeelen, aan het Chineesche volk geen hoogen dunk heeft kunnen geven van het peil waarop de Christennatiën stonden, en het dus geen begeerte gevoelde om daarop gesteld te worden.

Maar dat de Roomsche missie in China, gelijk die door bisschop Anzer gedreven werd, schuld heeft aan het uitbarsten van den haat tegen „de vreemde duivels", gelijk de Chineezen de buitenlanders noemen, is buiten kijf. De heer Borel heeft in zijne aitikelen over deze zaak de voortrefifelijkheid van de Roomsche missionairs boven die van de Protestantsche genootschappen geproclameerd. Maar wij betwijfelen het, of hij in staat is de mannen, die hij in zekeren zin in bescherming neemt, vrij te pleiten van de beschuldiging, dat zij, om hunne leer bij de Chineezen ingang te doen vinden, gesteund hebben eerst op de macht van de I'ransche en daarna op die van de Duitsche regeering. De Duitsche regeering heelt dien steun verleend en tegelijk daardoor haar grondgebied uitgebreid.

De leider van de Roomsche missies in China, bisschop Anzer, werd in de Reichshote door Horbaet beschuldigd de hand te hebben gehad in de bezetting door Duitschland van Kiautchou. Bisschop Anzer geeft zelf in een schrijven aan de Kölnische Volkszeitung toe, dat hij in '97 in Duitschland gekomen zijnde, nadat twee zijner zendelingen door Chineezen vermoord waren, aan de regeering te kennen gegeven heeft, dat de bezetting van Kiautschou een levensquaestie was voor de zending in China, In een onbewaakt oogen blik schreef bisschop Anzer in October 1898 : „Het was de bloedige dood onzer medebroeders, welke den Duitschen adelaar naar de oostkust van China voerde"; en een jaar te voren verklaarde graaf von Bülow in den Duitschen Rijk-dag: „De Zending van 'onze divisie kruisers naar de bocht van Kiautschou en de bezetting dier bocht is geschied eensdeels, om voor het vei moorden van Duitsche katholieke zendelingen een volledig zoenoffer, en anderdeels om voor de toekomst grootere zekerheid als tot hiertoe bestaan hal tegen het wederkeeren van zulke zaken, te verlangen. ( Wordt vervolgd).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen