Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Voor Kinderen.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Kinderen.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

EEN BETER ONTHAAL.

XIV.

De gevangenen, door pijn gedrongen tot be kennen, werden voor Vasco de Gam a gebracht, die hen ondervroeg. Toen bleek hoe verraderlijk de sultan handelde en wat groot gevaar de Portugeezen liepen.

De gevangenen namelijk deelden mee, dat er een plan bestond, om bij nacht heimelijk de booten der vreemde schepen te naderen en hun ankers te kappen. De vaartuigen zouden dan door den vloed tegen de kust worden geworpen en daar vast raken. Was het eenmaal zoover, dan zouden de Arabieren wel weten, hoe nader met de vreemdelingen te handelen. Later hebben de Portugeezen zich gewroken, en Mombassa ingenomen. Thans staat het onder den sultan van Zanzibar, of eigenlijk onder Europeesch gezag en drijven de Europeanen ér handel.

De admiraal begreep, dat hij wijs deed, zoo spoedig mogelijk te vertrekken. Hij liet de gevangenen bij nacht aan land zetten, en toen ging het zoo snel doenlijk weer noordwaarts. Den pden April bereikte men de Arabische stad Meiinde, die op de oostkust van Afrika te vinden is, aan den mond der Sabaki.

Hadden onze reizigers gehoopt, hier een beter ontvangst te vinden, en eens rustig aan land te gaan, die hoop werd vervuld, zelfs boven hun verwachting.

Nog lagen de Portugeezen geen dag voor anker, toen reeds een geschenk kwam van den sultan. Deze zond allerlei oostersche specerijen en ook weder een ring, als teeken van broeder schap. Onze reizigers waren echter zeer voorzichtig en wantrouwig geworden — niet zonder reden. Om althans geen verplichting te maken jegens den sultan, beantvroordde de admiraal het geschenk zoo goed mogelijk. Hij zond den vorst een grooten tak koraal, fraaie klee deren, een stel wapenen uit Europa en eenige werktuigen, die in Afrika niet bekend waren.

Dit alles werd zeer vriendelijk aangenomen. Ja, den volgenden dag zag men hoe een vaartuig van de kust afstak en zich naar de sche pen richtte. Een bootje voer vooruit, om te melden, dat de zoon van den sultan de vreemdelingen kwam begroeten. Dadelijk trok Vasco de Gama zijn beste kleederen aan, sprong in een boot en liet zich den vorstenzoon te gemoet voeren. Hij zorgde echter, al zijn volk en ook zich zelf wel te wapenen.

Met verbazing beschouwden de Portugeezen, bij het Arabische schip gekomen, al wat het hun vertoonde. Hier kregen zij voor het eerst een denkbeeld van Oostersche pracht.

De vorstenzoon droeg een lang overkleed van karmozijnrood damast, met groen atlas omzet. Op 't hoofd had hij een soort tul band, die letterlijk schitterde van goud en juweeleii. De jonge man die al dat fraais droeg, lag op donkerkleurige zijden kussens, in een zeer grooten leunstoel van zeer prachtig bewerkt en versierd brons. D

Aan zijn zijde stond een man, met een N zeer langen, witten baard. Deze oude Arabier droeg een groot zwaard in een zilveren schede. H Toen de Portugeezen het schip betraden, begonnen een aantal bedienden, die rondom den vorst stonden, plotseling geweldig te blazen op D ontzaglijk groote trompetten. Deze waren ge­ t maakt van olifantstanden, die zeer fraai waren P bewerkt. Anderen maakten geluid op Moorsche r trompetten, 't AVas een geweld, waar De Gama S hooren en zien bij verging.

Nadat allerlei beleefdheden waren gewisseld, keerden de Portugeezen en Arabieren weer terug, elk naar de plaats van waar hij gekomen was. De zeevaarders waren zeer voldaan over de ontvangst, al bleven zij natuurlijk nog wat O A d A J wantrouwig. Het vorstelijk bezoek moest echter natuurlijk beantwoord worden en wel spoedig.

Den volgenden dag reeds geschiedde dit. De admiraal en zijn officieren, kleedden zich zoo fraai mogelijk; aan goud en pluimen was geen gebrek. De booten werden prachtig, gesierd met kostbare zijde, kwasten, vlaggen enz. Doch bij al dit praalvertoon, vergeten de Portugeezen toch niet, zich zoo veel mogelijk tegen overval te waarborgen. Zij verborgen wapens onder hun fluweeler mantels en zijden gordels. Ook kwamen de schepen dichter bij het strand, en werden de kanonnen er gereed gehouden tot schieten. Evenzoo was de mindere manschap der booten zeer goed gewapend en voerde elke schuit een klein kanon.

De vreemdelingen kwamen aan land. Weldra verscheen de sultan, geeeten in een draagstoel, door zes man getorscht. Alles zag er weer prachtig uit, en de Portugeezen werden over tuigd, dat hier groote schatten moesten opgehoopt zijn, en op een plaats als deze veel te verdienen was. Dit zeiden ze echter wijselijk niet, maar bogen diep voor, en spraken zeer vriendelijk met zijn Arabische Majesteit,

Ter eere van de vreemdelingen, gaf de vorst een groot feest. Er was op het strand een ruimte afgeperkt. Daar binnen werden de Portugeezen geleid, en kregen eereplaatsen vlak bij den sultan. Nu verschenen een aantal Arabische ruiters, die een spiegelgevecht begonnen. Zij draafden wild dooreen, zwaaiden met pieken en sabels, en 't had veel van een werkelijken strijd, vooral toen eenigen hun zware geweren afschoten. Duizenden toeschouwers stonden buiten het perk en zagen toe. Soms hingen de ruiters bezijden aan de paarden. Plotseling richtten zij zich weer op en schoten, staande in het zadel, met geweer of boog. In 't kort, er werd recht sierlijk en kunstig gereden, tot groot vermaak der Portugeezen, die ten slotte hun gastheer zeer beleefd dank zeiden. Daarna vertrokken ze weder naar hun schepen.

Zij vertoefden op deze reede verscheiden dagen, voldaan over 't onthaal dat hun te Meiinde te beurt viel. Vóór zij verder reisden, liet Vasco de Gama op het strand een steenen zuil plaatsen, gelijk er nu reeds verscheidene de kusten van Afrika versierden. Of de Ara* bieren begrepen wat die zuil te beduiden had, en konden lezen wat er op stond, is te betwijfelen, anders toch zouden zij den Portugeezen misschien hun stoutheid, om zulk een teeken vol beteekenis hier op te richten, wel betaald hebben gezet. Later zijn trouwens de Arabieren er wel achter gekomen. De steen staat er nu na vier eeuwen nog, en wie in de zomervacantie eens een uitstapje naar Melmde wil maken, kan hem daar zien.

AAN VRAGERS.

Een onzer lezers, A. te A., doet de vraag, of er behalve de gewone Romeinsche cijfers nog anderen zijn, b.v. een S, zoo als hij ergens gelezen heeft.

’t Antwoord is, dat de Romeinen hun getallen afbeeldden door letters, gelijk we weten. Doch niet alle letters die zij gebruikten, zijn nog als cijfers in zwang. De S waar onze lezer van spreekt beduidde 90, waarvoor men nu zet XC.

Stond er een streepje boven de S dan werd de waarde 10, 000 maal grooter, dus 900, 000.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 18 mei 1902

De Heraut | 4 Pagina's

Voor Kinderen.

Bekijk de hele uitgave van zondag 18 mei 1902

De Heraut | 4 Pagina's