INGEZONDEN STUKKEN.

{Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie)

EEN ALGEMEEN BELANG.

Het is van algemeene bekendheid, dat door de Nederl. Vereen, tegen de Prostitutie, den Nederl. Vrouwenbond tot verhooging van het Zedelijk Bewustzijn en de Nederl. Middernachtzending-Vereeniging aan H. M. de Koningin een adres is verzonden, waarin gevraagd wordt het strafwetboek in dien geest te wijzigen, dat het houden van huizen van ontucht in welken vorm ook worde strafbaar gesteld. Zoo ook wordt er in dit adres op aangedrongen, voort te gaan

met het vernietigen van gemeente verordeningen op de prostitutie belrekking hebbende.

Ieder die óf daadwerkelijk, óf indirect deel neemt aan den strijd tegen de ontucht, zal het nut van zoo'n Rijkswet begrijpen. Zoo'n Rijkswet dient voor het geheele land, brengt gelijkheid in de wetgeving, zooals die ten opzichte van de prostitutie reeds in andere landen bestaat.

Allereerst voor die gemeentebesturen, die de reglementeering nog steeds handhaven en de bordeelen tolereeren, is een rijkswet noodig.

Er zijn van die gemeenteraden, die er volstrekt geen notitie van nemen, wat vlak in hunne omgeving gebeurt. De voorstanders van onzen strijd, ze zijn onmachtig die plaatsen te bereiken; hun invloed b£teekent daar niets.

Nu is de tijd gekomen, dat van boven af die gemeentelijke verordeningen moeten worden vernietigd, en door sprekers van verschillende richting zijn we in staat overal door te dringen, zoodat we in plaatsen, waar men nooit naar ons hoorde, van onder af het volk kunnen bewerken om de wet in zijn hart te griffen.

We hebben klachten gehoord, dat bij verbod van bordeelen die treurige inrichtingen zich verplaatsen naar de dorpen vlak in de nabijheid van de steden, waar ze vroeger hun verderf verspreidden.

En die klachten zijn gegrond. In Nijmegen, waar men de bordeelen verbood en het houden er van strafbaar stelde, zetten de waarden hun parasitisch bestaan voort, door hun inrichtingen te verplaatsen vlak buiten de grens der gemeente, in de mooie omgeving der stad, waar ze nu op den weg nuar Beek en Ubbergen, den Bergen Dalschenweg de plattelandsbevolking demoraliseeren.

Van uit Arnhem verplaatste men een inrichtüT; naar Velp tot schade en schande van dit doip. In Venlo ontkwam men aan de macht der politie door buiten de grenzen der gemeente te gaan.

Zóó is het in Enschedé, en, naar we meenen, oók''in Haarlem. Zij, 'die mee hebben geholpen in den strijd tegen de verderfelijke reglementeering in de groote steden, zij, die den gemeentewetgever tot andere gedachten wisten te bewegen, ze zijn verplicht aan de dorpen nu hun beste krachten te wijden aan een Rijkswet, die uniform het houden van bordeelen strafbaar stelt, en reglementeering verbiedt.

Die kleine gemeenteraden, ze hebben er zoo weinig begrip van, verordeningen te maken, om die holen uit hunne gemeenten te verdrijven. Trouwens, wat helpt 't? Die gemeenten zijn ge woonlijk zeer uitgestrekt en de gemeente-veld wachters in aantal te gering om de verordening naar behooren te kunnen toepassen. Bovendien zijn ze niet toegerust met de wapenen van een goed georganiseerd en gedisciplineerd politiecorps in de steden. Er moet een Rijkswet komen, die door de Rijkspolitie in de kleine gemeenten kan worden gehandhaafd.

Daartoe moet medegewerkt, zoowel in de steden als in de dorpen, en het volk over het geheele land moet weten, dat 't hier geldt een algemeen belang.

Daar zijn tal van klachten over de slappe uitwerking der verordeningen in die steden waar de bordeelen zijn strafbaar gesteld. De politie klaagt er over, dat de geringe boete of hechtenis, die de kantonrechter kan opleggen bij een overtreding, niet staat in verhouding tot het misdrijf.

’t Kost groote moeite om een overtreding te kunnen con stateeren en heeft men er een, dan is de straf zóó gering, dat de overtreder er mee spot, wetende, dat hij door een tweede overtreding zijn geleden schade gemakkelijk weer inhaalt.

Dit maakt de politie moedeloos. Er moeten zwaardere straffen bedreigd worden. Medelijden met den bordeel waard, met den handelaar in vrouwen, met den souteneur, 't teekent een ziekelijke Maatschappij.

De arme vrouw, die door list, armoede, hoogmoed, hartstocht, binnen de muren van het bordeel komt en daar het slachtoffer wordt, •— met haar kan men medelijden hebben. Men kan medelijden hebben met den man, die door verleiding of hartstocht zich liet verlokken het bordeel te bezoeken, maar met bovengenoemde parasieten mag geen pardon gebruikt, ze verdienen gestraft en niet zoo gering.

Zij, die er een werk van maken handel te drijven in vrouwen; zij, die het levensgeluk en de levenskracht dier vrouwen om wat geld vernietigen; die bestaan om mannen de gelegenheid te geven, huwelijksbanden te verbreken, het gezinsleven te verwoesten, en de vrouw tot een paria te maken, moeten niet door den kantonrechter met een paar gulden boete bestraft worden, maar behooren naar recht en geweten in handen te vallen van den strafrechter, die hen door gevangenisstraf kan afzonderen en onschadelijk maken voor de gemeenschap.

Daarom moet ieder de beweging bevorderen. Duizenden brochures: „Waarom een Rijkswet in zake verbod van bordeelen? gingen, vergezeld van circulaires, het land in, om vereenigingen van verschillende richting op godsdienstig en politiek gebied op te wekken tot ste'oi door adressen van adhaesie bij H.M. de Koringin met het adres, door bovengenoemde TCt ligingen gezonden. Tal van sprekers van \ - ichillende godsdienstige overtuiging en politieke richting stelden zich beschikbaar om in alle oorden van het land een wet als hierboven genoemd, door het woord in het openbaar te steunen.

Kerkeraden van allerlei religie en belijdenis vroegen we om hulp, ook al weer door sympathie te betuigen aan onze regeering met het principaal adres der drie yereenigingen.

En, we mogen tot heden niet klagen. Telkens brengt de post ons bericht, dat adressen van instemming zijn verzonden, voortdurend ontvangen we goede tijdingen, zoodat gestadig adressen H. M.'s Kabinet bereiken.

Toch kon 't beter.

De zaak moet meer besproken; er moet méér actie komen in het land.

Ieder, die iets voor onze zaak gevoelt, heeft te bedenken, dat vóór alles het oog nu moet gericht zijn op een Rijkswet.

Er zijn brochures, die men verspreiden moet; men heeft zijn invloed in allerlei kringen te gebruiken om openbare vergaderingen door vereenigingen te verkrijgen.

We hebben gebrek aan mannen en vrouwen van initiatief.

Daarom, in naam van de duizenden slachtoffers door de ontucht geveld, schuldige en on schuldige — laat ieder deelnemen aan de beweging, door niet alleen adressen van sympathie te zenden, maar daarnevens bij geheel het volk mede te propageeren het nut en den zegen van een rijkswet tegen het houden van bordeelen.

J. N. VAN MUNSTER,

Sec. V. h. Comité.

ARNHEM, ST. MARTEN 7.

October 1902.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen