Studenten.

Het aantal studenten, dat bij den aanvang van den nieuwen cursus aan de Vrije Universiteit ingeschreven werd, bedraagt ditmaal 17. Een cijfer, dat nog zelden bereikt werd, en toont, dat de liefde voor de Vrije Universjteit nog niet verflauwde. Van deze studenten hebben 5 zich aangegeven voor de Theologie, 2 voor Theologie en Rechten, g voor de Rechten, i voor Rechten en Letteren. Opmerkelijk is ook dit jaar het hooge percentage, dat voor de studie der Rechten koos. Indien het zoo voortgaat, zal de juridische faculteit spoedig het leeuwendeel bezitten. De verhouding is thans reeds zoo, dat van de 116 studenten, die aan de Vrije Universiteit studeeren, 54 voor de Theologie kozen, 36 voor de Rechten, 17 voor de letteren, terwijl 9 de capaciteit in zich gevoelen om twee wetenschappen tegelijk te beoefenen.

Dat het aantal studenten in de Theologie krimpt, is op zich zelf eer een verblijdend dan een bedroevend verschijnsel. Hoe huishoudelijk het beeld ook zijn moge, ook op de markt der wetenschap dient in normale verhouding vraag en aanbod in evenredige verhouding te staan. Komen er te weinig studenten in de Theologie aan, dan lijdt de kerk aan predikantennood en blijven de gemeenten jarenlang vacant. Overtreft het aantal studenten belangrijk dat der jaarlijks openkomende vacatures, dan krijgt men een repetitie van wat in de i8e eeuw gebeurd is, toen de candidaten soms 20 jaar op een beroep moesten wachten. Beide toestanden zijn voor de kerk nadeelig en kunnen door niemand worden gewenscht.

Rekent men nu, dat aan de Theol. School te Kampen dit jaar 13 studenten werden ingeschreven en aan de Vrije Universiteit hoogstens 7, die aan den dienst der kerk zich willen wijden, dan geeft dit een totaal bedrag van 20 studenten. Dit getal is reeds te hoog. De vacante kerken raken langzamerhand bezet en door emeritaat, afsterving enz. komen jaarlijks geen twintig plaatsen open. De concurrentie tusschen Kampen en Vrije Universiteit doet ook in dit opzicht kwaad. In elk geval mogen de kerken er wel op bedacht zijn bij het toekennen van studiebeurzen, dat niet allengs gekweekt worde wat men wel eens genoemd heeft een „geleerd proletariaat.”

Bij de studie der Rechten behoeft men hiervoornog niet bevreesd te zijn. Integendeel, niets is op dit oogenblik bij onze politieke verhoudingen meer in ons nadeel, dan dat we geen stel kloeke, wel onderlegde Calvinistische rechtsgeleerden rijk zijn, die voor onze beginselen kunnen pleiten. Hoe uitnemend een veldheer ook zijn moge, hij heeft een generalen stafnoodigom het leger te kunnen leiden. Op elk gebied, vooral op dat der sociaal-economische verhoudingen, rijzen vragen, die eerst na ernstige, dege studie beantwoord kunnen worden, en we hebben mannen noodig, die zich met hart en ziel aan deze studie wijden. Toeneming van het aantal studenten in de Rechten is dus volkomen in overstemming met den eisch des tijds.

Maar daaruit volgt dan ook, dat de Juridische faculteit zelve noodwendig versterking behoeft. Hoe hoog men ook de gaven waardeere, die God ons in Prof. Fabius schonk, zelfs hij torst op den duur niet den Atlaslast van eene geheele faculteit. Steeds dringender wordt dan ook de roepstem niet alleen bij hen, die in onze Universiteit belangstellen, maar ook bij de studenten zelf, dat er uitbreiding kome. En men zou zich wel zeer vergissen, wanneer men meende, dat de eenige hoogleeraar in de Rechten niet zelf naar den dag verlangt, waarop het het tres faciunt collegium ook van zijn faculteit gelden zal.

Al mogen wij niet geheel den tip van den sluier oplichten die over deze quaesties hangt, toch kan ter geruststelling van hen, die ons het „voortvaren" toeroepen, worden meegedeeld, dat de bestuurderen der Vrije Universiteit diligent zijn en binnen niet al te lang tijdsverloop nadere inlichtingen zullen gegeven worden.

Niets zou voor de Vrije Universiteit zelf verblijdender zijn dan het feit, dat de „rechte man voor de rechte plaats" gevonden was en een reeks benoemingen ook voor de Juridische en de Litterarische faculteit openlijk getuigenis kon afleggen, dat onze Hoogeschool een nieuw tijdperk van verhoogde krachtsontwikkeling was ingetreden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen