Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Engeland. Iets van de Episcopaal-Engeland. Iets van de sche kerk.

Het feit dat eene halve gemeente van de Episcopaalsche kerk tot Rome overging, geeft natuurlijk aanleiding te over om den toestand van de kerk van Engeland te bespreken. Tot hiertoe deden afzonderlijke personen den stap; er is iets verontrustends in, dat nu bericht werd hoe een groot getal kinderen en ouderen zich bij de Roomsche kerk gingen voegen.

Het is niet te ontkennen dat de Anglicaansche kerk zwak staat. Zij kent eene hiërarchie, maar deze kan of wil niet regeeren. Onlangs sprak een bisschop het uit, dat zoolang er in sommige kerken allerlei Roomsche dingen gevonden werden, hij er zich niet in zou laten vinden. Nu, daartegen hebben de Romaniseerende predikanten en gemeenteleden geen bezwaar, indien zij maar ongestoord kunnen voortgaan met wierook branden, beelden plaatsen, processiën houden enz. enz. Wellicht gevoelen de bisschoppen dat het kwaad, dat de Episcopaalsche ketk tot Rome terugvoert, te diep zit om door hiërarchische maatregelen gestuit te kunnen worden.

Volgens ons zal de Engelsche kerk haar Gereformeerd karakter alleen kunnen bewaren, wanneer de groote waarheden die door de reformatie opnieuw aan het licht werden gebracht, opnieuw den volke verkondigd worden. Tot ons leedwezen moet hieraan toegevoegd, dat in deze de vrije kerken in Engeland, of die der dissenters, over het algemeen aan de Episcopaalsche kerk niet tot voorbeeld kunnen dienen. Behoudens enkele uitzonderingen lijden de kerken der dissentieerenden wel niet aan Ramonisme, maar rationalisme, hetgeen erger is. Daarom kunnen wij het ons voorstellen dal de proteslantsche bevveging in de Episcopaalsche kerk niet in staat is de Romaniseerende richting te overvleugelen. Deze beweging laat te veel de strijdleus „no Popery" hooren en bedenkt niet, dat als men op geestelijk terrein wil invloed uitoefenen, men niet alleen de richting moet afkeuren die anderen hebben ingeslagen, maar dat men ook den juisten weg heeft te wijzen, waarop m; n voortaan heeft te wan delen. Nu is hiermede niet gezegd, dalmannen, bijv. als de Wicleff predikers, die tegen het gevaar der Romaniseerende richting waarschuwen, enkel zeggen, waarheen men niet moet gaan. Doch wanneer zij er aan toekomen om het volk te zeggen wat tegenover de Roomsche richting der Ritualisten moet gesteld worden, dan lijden hunne uitingen aan betreurenswaardige vaagheid. Dan hoort men van het Evangelisch geloof en van het protestantsch karakter der kerk, maar van een vermaning om terug te keeren tot de belijdenis der vaderen gelijk die in de Westminstersche confessie is uitgedrukt, van eene opwekking om de leiding des Heiligen Geestes te erkennen bij het opsteUen van genoemd belijdenisschrift, vonden wij tot hiertoe niets.

De Episcopaalsche kerk lijdt ook doordat nog altijd de predikantsplaatsen er te koop zijn. In het leger schijnt men met het stelsel

dat officiersplaatsen voor geld verkrijgbaar zijn, door den loop der gebeurtenissen gebroken te hebben. In de kerk is er nog alijd gelegenheid om voor geld een plaats als predikant of „curate" machtig te worden. De meesten die op deze manier een plaats verkrijgen, nemen de moeite niet om die zelf te bedienen, maar zij dragen den predikdienst en den herderlijken arbeid op aan „vicars" of hulppredikers, — menschen die dan al het predikantswerk verrichten voor eene geringe bezoldiging, terwijl de rijke inkomsten door den predikant worden genoten.

Nog onlangs is bisschop Thornton, toen hij te Liverpool sprak, met kracht tegen dit stelsel opgekomen. Hij beweerde in zijne reden dat dit stelsel als gevolg had, dat op het platteland een menigte geestelijke herders aanwezig zijn, waar zij niet zoozeer noodig 'zijn, terwijl in groote stadsgemeenten, waar predikanten broodnoodig zijn, de herders en leeraars dun gezaaid moeten genoemd worden. De bisschop verklaarde dat hij „niet zou rusten voordat deze vlek uitgewischt werd uit het schitterend blazoen van de kerk van Engeland."

Reeds jaren lang heeft men tegen dit z. g. patronaatstelsel geijverd, maar tot dusver zonder gevolg.

Duitschland. Een verklaring van professor Delitzch

De voordrachten van professor Delitszch, die, al is hij in hofkringen ook gewild, een aanhanger toont te zijn van de afbrekende critiek op boeken van het Oude Testament, heeft een verklaring in het licht gezonden, om te doen uitkomen, dat zijn voordrachten over Babel en Bijbel toch niet zoo rood zijn geweest, als sommige verslaggevers hadden doen uitkomen. Hij had gezegd, dat wij behalve de godsopenbaring, die ieder in zijn geweten heeft, geen persoonlijke, onmiddellijke Godsopenbaring verdienen, want de menschheid heeft Gods oorspronkelijke openbaring, de tien woorden op de tafelen der Wet, tot op dezeu dag al te lichtzinnig behandeld. Men had den hoogleeraar laten zeggen, dat wij wij geen oorspronkelijke Godsopenbaring noodig hebben. Ook komt de hoogleeraar er tegen op, dat men hem de leer toedicht, alsof Israël van Babel den dienst van den éénen, waarachtigen God ontvangen had! Toch blijven, niettegenstaande deze rectificatie, de uitingen van Prof. Delitszch negatief genoeg.

Japan. De afbrekende critiek in Japan.

Een Methodistisch zendeling vertaalde een gedeelte van Harnack's „Wezen van het Christendom", hetwelk in Christelijke kringen van Duitschland om zijn negatieve strekking zooveel ergernis verwekte, op gebrekkige manier in de Japansche taal. Daarom hebben de zendelingen van de Algemeene Evangelischprotestantsche Zendingvereeniging besloten, het geheele boek met hulp van een Japansch hoogleeraar in de Japansche taal over te zetten. Men ziet hieruit, dat ook op het terrein van de zending de negatieve theologie haar invloed doet gelden. Gelukkig nu het blijkt, dat verreweg de meeste zendelingen in Japan toonen met bovengenoemde missionairs geen gemeenschap te willen hebben.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 maart 1903

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 maart 1903

De Heraut | 4 Pagina's