Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

10 minuten leestijd Arcering uitzetten

Duitschland. De Pruisische Algeeene Synode over de benoeming an ongeloovige hoogleeraren.

In de laatste tien jaren is in Duitschland het antal jongelieden, dat staat naar den dienst es Woords, met de helft verminderd. Dit droef erschijnsel vindt ten deele zijne verklaring in et feit, dat de meeste hoogleeraren in de God eleerdheid de belijdenis der kerk, wier aan taande dienaren zij moeten opleiden, niet eelen maar veeleer bestrijden. De vraag is aarom in Christelijke kringen gedaan, wat ieraan te doen. De jongste Generale Synode er Pruisische landskerk was ook voor die raag geplaatst. Er is eene commissie van die Synode voor het bezetten van Theologische rofessoraten. Deze commissie stelde aan de ynode voor het volgende besluit te nemen : „De Generale Synode belijdt eenstemmig de Openbaring Gods in Christus Jezus, den gekruisigden en opgestanen, als den levensgrond der kerk. Zij erkent de voor de Godgeleerdheid van den tegenwoordigen tijd bestaande moeilijkheden in de beschouwing en verdediging van het bijbelsch Christendom, en houdt vrij heid van onderzoek voor een noodzakelijke voorwaarde tot overwinning dier moeilijkheden. Zij dankt alle godgeleerden, die door hun arbeid het Evangelisch geloof helpen verdedigen en bekrachtigen. Maar zij verklaart ook, dat de Kerk het niet dulden kan, dat in haar boezem der naturalistische en der Christelijke wereldbeschouwing gelijk recht wordt toegekend. Terwijl zij klaagt over de gegeven ergernissen, welke de geloovige gemeente in verwarring brengen, spreekt zij haar vertrouwen uit, dat ook de tegenwoordige strijd in de godgeleerde wetenschap ten slotte tot bevestiging en verdieping van de onveranderlijke waarheid des Evangelies voeren zal. Zij verzoekt de regeering van den Staat geen theologen te beroepen, welke de heilsdaden Gods en het openbaringskarakter der Schrift als het fundament der kerk, niet erkennen. Zij verklaart het zoowel voor Kerk als Theologie noodzakelijk, dat het in geen theologische faculteit aan hoogleeraren ontbreke, (vooral voor de hoofdvakken), die vast in het eloof der Kerk staan. Zij erkent met dankbaarheid, dat de Evangelische Opperkerkeraad toegezegd heeft, in gemeenschap met den minister van eeredienst, bij de benoeming van professoren in de Godgeleerdheid te bevorderen, dat geschikte predikanten daarvoor in aanmerking komen, en houdt het voor gewenscht, wanneer academische leeraars eerst als predikanten dienst gedaan hebben. Aan den wensch eener medewerking van het bestuur der Generale Synode bij het goedkeuren van de beroepen docenten, houdt de Generale Synode vast."

Dit voorstel kwam in de Generale Synode, doch er was daarvoor, gelijk het daar lag, geen meerderheid voor te vinden. Het verzoek om geen professoren die de heilsdaden Gods en het openbaringskarakter der Heilige Schrift loochenen, te benoemen, werd geschrapt. Ook de eisch dat in elke Theologische faculteit mannen zouden zijn, althans voor de hoofdvakken, die tot de „positieve" Theologen te rekenen zijn, moest vallen. Men sprak alleen den „wensch" uit, dat de Generale Synode bij de benoeming van hoogleeraren gehoord zou worden.

Zoo verslapt, werd het voorstel in stemming ebracht. Nu zou men verwachten dat het er et algemeene stemmen doorging. Het werd angenomen met 127 tegen 57 stemmen. Tegen stemden o. a. de opperhofprediker Dryander te Berlijn, de generale superintendent Doblin e Dantzig, de generale superintendent Kohier e Berlijn enz.

Wij kunnen ons voorstellen, dat de regeering et een synodaal besluit, dat reeds zwak gesteld was, en door de synode nog meer verwakt werd, en waartegen een aanzienlijke minerheid zich nog verzette, weinig rekening houen zal. De dingen zullen dus in Pruisen wel oorloopig blijven gelijk zij zijn. In de eerste ijden heeft daarom het ongeloof aan de Uniersiteiten en ook in de kerk vrij spel. Het is iep treurig.

— De Pruisische Gen e rale.Synod e. Tot onze verbazing lazen wij in de Reforirte Kirchenzeitung een artikel over de Algeeene Synode van de Pruisische Landskerk, aarin stellingen worden verkondigd, die men iet in dat blad, maar wel in een moderne ourant zou verwachten. De schrijver betreurt et, dat in deze kerkelijke vergadering niet alle ichtingen werden vertegenwoordigd. Zelfs de iterste linkerzijde had hij in deze vergadering illen zien om ook hare gedachten te openbaren. Wanneer een kerkelijke vergadering geormd wordt door mannen, die het met elkander eens zijn, dan begint deze te gelijken op een oomsche concilie.

Er zijn lieden, die zich erg boos op de Synode gemaakt hebben, wijl zij uitsprak, dat e leervrijheid der Theologische professoren iet in strijd komen mag met de waarheden, die de kerk belijdt; doch, wanneer men weet dat de Generale Synode in dezen slechts wenschen kan uitspreken, en geen besluiten vermag te nemen, welke uitgevoerd moeten worden, zoo zal de onzalige tweespalt tusschen kansel en katheder wel blijven bestaan. Immers is ten slotte de koning van Pruisen opperste bisschop van de Pruisische Landskerk, en hij regeert de kerk door zijn opperkerkeraad naar zijn welbehagen. Wanneer er nu toegestaan wordt dat een Generale Synode bijeenkomt, opdat zij in staat zij, het kerkbestuur van advies te dienen en de wenschen der kerk bekend te maken, dan kan men dus eigenlijk van een Algemeene Pruisische Synode niet spreken, gelijk wel vanzelf spreekt.

Rusland. Een vloek uitgesproken. De Patriarch der Armenische kerk heeft openlijk en plechtig den vloek uitgesproken over de Russische regeering, en zijn voorbeeld is door honderden Armenische Christenen gevolgd. Wij deelden reeds mede, wat daarvan de oorzaak is. De Russische regeering heeft het vermogen der Armenische kerk in Rusland aan de kerk ontnomen, om de opvoeding der Armenische jeugd in Russischen geest te verzekeren.

De Armeniërs hebben zich hiertegen met kracht verzet, doch vruchteloos. Er heeft bloed gevloeid, en nu is schijnbaar alles in rust. Doch dat er haat gezaaid is, blijkt uit het fei», dat een moordaanslag op vorst Galizin is gepleegd, generaal-gouverneur van den Kaukasus. Deze wordt gehouden voor den hoofdaanlegger van den Kerkroof. De Armeniërs hebben het wel zwaar. De Turksche regeering liet er van hen, die onder haar gebied wonen, duizenden bij duizenden vermoorden, en degenen die onder de Russische heerschappij leven, zijn van hunne kerkelijke goederen beroofd.

Finland is nog altijd wrokkend en mokkend door het onrecht dat het aangedaan werd, en de Luthersche kerk zucht nog steeds onder de zware hand, die de Russische regeering op haar houdt. Op den duur kunnen de kwade gevolgen van een staatkunde van dwang en geweld niet uitblijven. Wij doen ons telkens de vraag: Zou de Czaar van al deze dingen op de hoogte zijn ? Wij vreezen, dat zijne omgeving hem vele gewichtige dingen weet verborgen te houden.

N.-Amerika. Drie berichten omtrent Do wie.

In de Christian lazen we een verslag van de poging die de tweede Elia Dr. Dowie in New-York aangewend heeft om ook daar burgers te winnen voor zijn „Zion". Op Zaterdag 18 Oct. was Madison Square Garden, het grootste gebouw van de stad, gevuld met de grootste menigte menschen die er ooit in samenkwam. Er waren 15, 000 personen binnen, terwijl men schat dat er nog evenveel buiten stonden. Dowie had een 4, 000 menschen op een afstand van 900 mijlen (op hun eigen kosten) meegebracht, om hu-s aan huis bezoeken af te leggen en om mede te werken door het houden van meetings, tot het lichamelijk en geestelijk behoud van het volk van New-York.

Dr. John Alexander Dowie, het autocratische hoofd van de „Christelijk Katholieke kerk in Zion", werd op het platform bijgestaan door onderscheidene honderden mannelijke en vrouwelijke ambtsdragers, met het groote koor met witte kleederen en een zeer schoon muziekkorps. De leden van het koor droegen witte surplices en stijve barret, terwijl de „officiers" met gelijke hoofddeksels met zwarte toga's bekleed waren. Dr. Dowie zelf droeg een witte surplice of koorkleed met breede mouwen en een kap met de „Zion"-kleiiren: blauw, wit en goud, Over zijn kooikleed droeg hij een rok zonder mouwen, gelijk het scheen van zijde. Naast hem zat Mevrouw Dowie, een vrouw met eene waardige houding.

De eigenlijke dienst werd voorafgegaan door een processie, waarbij de honderden zangers en „officiers" langzaam langs de muren van het groote paardenspel gingen om daarna op het platform te verschijnen. Het was niet te verwonderen dat in zulk een uitgestrekt gebouw honderden hoorders niet konden hooren, toen Dr. Dowie begon met voorlezing van den vier en twintigsten Psalm, en daarom de zaal verlieten. Dit hinderde hem, en hij maakte den toestand erger door zijne opmerkingen die van ongeduld getuigden. Maar het had niets van een algemeen paniek of opstand, en tot het eind hield hij een grooter gehoor rondom zich verzameld dan ooit een prediker in deze stad gehad had.

De toespraak was die van een evangelist in den geest van Moody. Dr. Dowie riep de menigte toe : „laat de Zaligmaker in uwe harten", en men moest ook beloven dat als men iets aan iemand misdaan had, men het geheel zou herstellen.

In de Hope lazen wij het volgende, gedateerd:

New-York, 2r October:

Het begint er naar uit te zien dat Dowie's kruistocht in deze stad een ellendige mislukking zal zijn. Zijn spreken is gekenmerkt door bittere berisping zijner hoorders en onbehoorlijke taal. Zijne genezings meetings hebben niet genezen. Hij loochende met de scherpste termen, dat hij zich ooit als Elia II had aangekondigd. „Ik ben uw leermeester en superieur, " schreeuwde Dowie in antwoord op een verzoek om te zeggen voor wien hij zich zelven hield. En voortgaande met gebalde vuist zeide hij: „dat is nu de laatste verstoring welke ik van u, ellendige anarchist, wil verdragen."

Mrs. Carrie Nation verscheen in de vergadering en verzocht te spreken. Maar Dowie gebood haar te gaan zitten. „Ik bewonder u, Mrs. Nation, Gij gooit de ramen der „rumshops" in met bijlen. God zegene u."

Zich daarop naar eenige jongelingen keerende, zeide hij: „Ik walg van u, gij verachte moskieten. Gij zoudt mij wel willen dooden, he? Neen, gij hebt te veel vrees voor den beul. Gij zoudt liever een moordenaar huren om mij met een mes te doorsteken."

In zijne toespraak heden morgen zeide hij, dat hij giften van $ 200 tot | 5.000 had ontvangen van de kooplieden van New-York. In De Wachter vonden we nog over Dowie te New-York:

„Deze zonderling, die zich Elia II noemt, is thans met een leger van 4000 zijner volgelingen in New-York, om die stad zooals hij zegt aan de macht des Satans te ontrukken en wellicht een tweede stad Sion te stichten. De man weet ook daar de menschen te bedotten met zijne beweringen die aan het krankzinnige grenzen, vermengd met groote waarheden inzake velerlei verderf op maatschappelijk terrein. Sommen gelds worden ontvangen. Maandag deelde hij mede cheques te hebben ontvangen van onbekende personen, maar die door hunne gaven toonden hem en de zaak die hij voorstaat, te gelooven, ten bedrage van 7, 700 dollar. Een weduwe van Gilford, N. H., een bekeerling, verkocht haar boerderij voor I 1500 en legde % 1400 aan de voeten van Dowie, met de bewering dat God haar had geopenbaard aldus te handelen.

Gister keerden in twee speciale treinen 740 volgelingen van Dowie naar de stad Zion terug, zat zijnde en moedeloos van de onverbeterlijke stad New-York. Dowie raasde en tierde geweldig toen ze hun voornemen te kennen gaven; maar het hielp hem niets, ze gingen.

Dowie beweert dat ze hem twee maal hebben willen vermoorden te New-York, maar dat het zijnen vijanden, zendelingen van den duivel, niet is gelukt. De een kon daartoe niet komen toen hij Dowie's wonderlijke stem hoorde, en de ander was reeds op het gezicht van den man als ontwapend.

Gisteravond werd een soort afscheidsdienst gehouden met het oog op het vertrek van Mrs, Dowie en haar zoon vandaag naar Europa."

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 29 november 1903

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 29 november 1903

De Heraut | 4 Pagina's