Buitenland.

Fngelaod. Na het proces.

Nadat de beslissing gevallen is, waardoor aan de vereenigde vrije kerk in Schotland hare goederen en fondsen ontnomen zijn, om die toegekend te zien aan de Vrije kerk van Schotland )zie No. 1393 van dit blad) hebben beide kerken een algemeene vergadering of Synode gehouden.

De vereenigde kerk sprak uit, dat men het door het Huis der Lords uitgesproken oordeel als eene beschikking Gods moet aanvaarden, en dat men het werk van Christus met nieuwen ijver zou aanvatten. Ook werd den zendelingen die van de vereenigde kerk uitgingen, medegedeeld, dat hun arbeid moest doorgaan, terwijl men besloot een nieuw fonds, om voorloopig in de behoeften der ketk te voorzien, saam te brengen en wel tot een bedrag van /1.200, 000, waarvoor in acht dagen reeds vijf tonnen gouds we'-d geofferd.

Het schijnt dat de mannen der Vereenigde Vrije kerk nog niet genezen zijn van de zucht om kapitalen te verzamelen, al zijn zij daarmede ook zoo kwaad gevaren. Wij hebben echter de energie te bewonderen, waarmede men na zulk een slag den arbeid heeft aanvaard, en niet minder de offervaardigheid, waarvan de leden dier kerk blijk gaven.

De triumfeerende Vrije kerk van Schotland besloot een dankstond te houden, en met hen die het proces verloren hadden, in onderhandeling te treden, op de volgende grondslagen: I. Alle hangende processen worden van de bean geschoven. 2. Het archief, de vergaderingzaal en de gebouwen, het fonds waaruit de predikanten in het Hoogland, de eilanden en die in de inwendige zending arbeiden, betaald worden, blijven in het bezit der vrije Schotsche kerk. 3. Kerken en pastoriën blijven in het bezit der vrije Schotsche kerk waar zij gemeenten heeft; deae gemeenten zijn 105 in getal. De andere kerkgebouwen en pastorieën laat zij, voorloopig tot 30 Juni 1905, aan de vereenigde vrije kerk ten gebruike, onder voorwaarde, dat deze gebouwen niet gebruikt worden, om de Vrije Schotsche kerk of de Gereformeerde leer aan ie vallen. Onder gelijke voorwaarden krijgt de vereenigde kerk de „colleges" van Aberdeen en Glasgow, terwijl het college van Edinburg ingericht wordt voor de studenten der Vrije kerk. 4. De instellingen voor onderwijs blijven bestaan, doch onder de controle der vrije kerk van Schotland evenals de uitwendige zending.

Nu heeft de vereenigde kerk wel met dank nota genomen van het feit, dat de vrije Schotsche kerk tot onderhandelen bereid is, maar toch verklaard, dat zij hare missionarissen, professoren en leeraars niet onder controle van de Vrije kerk wil stellen. Aan hetgeen de bladen omtrent deze zaak mededeelen, ontleenen wij nog het volgende:

De Vrije Schotsche kerk moet belangrijk in ledental toenemen, om in staat te zijn de belasting voor kerken en pastoriën te betalen.

De leiders der vereenigde kerk willen de gesloten vereeniging handhaven; slechts enkele stemmen gingen op om er voor te pleiten, dat de band die tusschen de vrije Schotsche kerk en de Presbyteriaansche kerk gesloten werd, weder werd losgemaakt. Ook gaan er stemmen op, dat bij het bestuur der kerk de gemeenteleden meer zullen gekend worden. De vereeniging heeft nooit veel geestdrift gewekt; zij werd gesloten om met grooter kracht in de groote steden en op het zendingsveld onder de heidenen te kunnen arbeiden.

Naar alle waarschijnlijkheid zal het Engelsche Parlement de gerezen moeilijkheden uit den weg ruimen. Want volgens het geslagen vonnis is de Vrije Schotsche kerk gebonden en mag daarom van de haar toegewezen fondsen en de haar toegekende kerken en pastorieën niets zonder voorwaarden afgeven. De rechter heeft eenmaal uitgemaakt, dat de gelden en de goederen de zaak die de Vrije Schotsche kerk voorstaat, moeten dienen. De Vereenigde Vrije kerk kan echter hare leeraars en profesoren niet onder controle stellen van mannen, die hunne belijdenis niet deelen. Het Parlement schijnt hier alleen een beslissing te kunnen nemen.

De Schotsche Presbyteriaansche Staatskerk sympathiseert met de Vereenigde kerk en zal wellicht vele harer kerkgebouwen ter beschikking dier kerk stellen. Maar zij die gehoopt hadden op een vereeniging van de Viije kerk met de Presbyteriaansche Staatskerk, zullen hun wensch voorloopig niet verkrijgen; want zulk een vereeniging is door het uitgesproken vonnis zoo goed als onmogelijk gemaakt. Immers als er een kleine minderheid is, die van zulk een vereeni ging niet weten wil, dan kan deze de gebouwen en fondsen voor zich opeischen en — die eisch zou hun worden toegewezen.

Het onderscheid tusschen de drie groote kerkgemeenschappen die tot 1900 in Schotland bestonden, was voornamelijk gelegen in de vraag, hoe men meende dat de verhouding der kerk tot den Staat behoort te zijn. De Staatskerk is van oordeel, dat de kerk financieel door den S'aat — al behooren de gemeenten vrij te zijn in de keuze harer predikanten — moet gesteund worden, terwijl zij op hare Synodale vergade ring een vertegenwoordiger van de regeering toelaat. De Presbyterianen waren in beginsel tegen elk verband tusschen staat en kerk. De Vrije kerk van Schotland hield in beginsel den Staat verpUcht om voor de kerk te zorgen, terwijl die kerk toch haar zelfstandigheid moest behouden. Toen in 1843 de Staat het patroöaatsrecht handhaafde en ook de rechterlijke beslissing, waardoor de kerken de predikanten moeten ontvangen, door de collatoren aangewezen, hebben vele kerken zich daartegen verzet om de Vrije Schotsche kerk te stichten. Zij die de Vrije Schotsche kerk in het leven riepen, hoopten dat de tijd zou aanbreken, waarop men wel de zelfstandig geworden Staatskerk nu met de Presbyterianen zou kunnen vereenigen.

In The Christian lezen wij, dat het aanbod van de Vrije Schotsche kerk, om de kerkgebouwen tot Juli 1905 te gebruiken, daarom onaannemelijk is, wijl daar de predikanten der Vereenigde kerk niet het aanbod des Evangelies aan allen konden doen, maar alleen aan de kleine schare der uitverkorenen ! Ja, in allen ernst verkondigt dit Engelsche blad, dat dit de oude Calvinistische leer is, welke ook door de mannen der Vrije Schotsche kerk geleerd wordt; welke leer dan niet door de predikanten der Vereenigde Vrije kerk zou mogen bestreden worden ! Het is te hopen, dat de redactie van dit blad, dat zooveel invloed in Engeland uitoefent, tot beter inzicht kome !

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen