De strijd gaat door.

Amsterdam, 16 Juni 1905.

Ook al is bij het afdrukken van ons blad de uitslag van de stembus op 16 Juni nog niet bekend, toch laat zich thans reeds voorspellen, dat de definitieve beslissing eerst bij de herstemming vallen zal.

Bij de eerste stembus meet men elkanders krachten, blijkt hoe sterk de verschillende groepen zijn, maar eerst bij de herstemming wordt de hoofdslag geleverd en over het lot van ons vaderland beslist.

De strijd, die deze week aangevangen werd, gaat dus door en eischt verdubbelde krachtsinspanning, om niet door den vijand verschalkt te worden.

Nu leert dé historie, dat juist in die herstemmingen voor onze Christelijke partijen een gevaar schuilt. Bij den eersten stormloop is de geestdrift hoog, de ijver en toewijding boven lof, de krachtsinspanning reusachtig. Maar bij de herstemmingen was gemeenlijk het profijt niet aan onze zijde, en werd de aanvankelijk behaalde winste niet door een evenredig succes bij de tweede stembus bekroond.

Vooral thans hebben we voor dit gevaar ons te wachten. Indien, wat we van harte hopen, het eerste treffen door Gods goedheid een overwinning blijkt, dan zou in te slapen op de behaalde lauweren, de overwinning in een nederlaag kunnen veranderen. Onze tegenstanders brengen bij de herstemming tot den laatsten man in het geweer; zelfs de landstorm wordt dan opgeroepen; en de thans nog verdeelde troepen trekken dan gemeenschappelijk op, om elk Christelijk candidaat uit de Tweede Kamer te weren.

En omgekeerd, indien de uitslag van deze stembus tegenviel; indien dankzij delasteren leugencampagne, door de socialistische en liberale pers op touw gezet, een enkele wankelende zetel viel, dan zou, door toe te geven aan een gevoel van moedeloosheid, wat bij de herstemming nog te redden valt, door eigen schuld verloren gaan.

Een nederlaag behoeven we niet te lijden.

Onze tegenstanders zelf erkennen, dat wanneer alle Christelijke partijen als één man optrekken, de overwinning onzer is. Nog is de meerderheid van ons Nederlandsche volk niet ontrouw geworden aan het verbond met der vaderen God gesloten. En wanneef onderlinge broedertwist, kerkelijke hartstocht, misleidende leuzen, ons Christenvolk maar niet verdeelen, dan blijft ons Christelijk ministerie gehandhaafd en zal het ook in de toekomst voor vaderland en volk ten zegen kunnen zijn.

Laat daarom ook bij de voortgezette worsteling elk man op zijn post staan. I^aat noch zorgeloosheid noch moedeloosheid het hart binnensluipen. Ga er kracht uit om de slappen tot beslistheid te brengen, de wankelenden te ondersteunen, de tragen tot ijver te prikkelen.

De einduitkomst is in Gods hand. Wanneer Hij voor ons noodig keurt een nieuw tijdperk van onderdrukking, dan zullen we dit uit Zijn. hand aannemen. Maar laat niet door eigen schuld en traagheid de zegen verbeurd worden, dien God dusver uit genade ons schonk.

Bovenal worde het doel van den strijd n recht in het oog gehouden.

Of men hier onder de leuze van een Christelijke democratie feitelijk het socialisme in de hand werkt, of ginds een orthodox Hervormd predikant zich candidaat laat stellen door de liberale partij, om ons Christelijk Ministerie ten val te brengen, mag geen oogenblik ons Christenvolk in verwarring brengen.

De strijd gaat hierom, of in Nederland het Christelijk volkskarakter zal gehandhaafd blijven of niet. En wie ons volk lief heeft, en in de Christelijke beginselen alleen heil voor ons volk ziet, steunt als één man een Regeering, die de Banier der Christelijke beginselen vier jaar lang hoog gehouden heeft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen