Hooggeachte Redacteur!

Naar ik vermoed, heeft uw stukje over „vrou welijke studenten" in de voorlaatste Heraut, velen genoegen gedaan, cmdat u opgekomen is tegen het denkbeeld, — dat door vele Christenen gekoesterd wordt, —alsof wetenschappelijke studie voor een vrouw op zichzelf beschouwd, af te keuren is en in strijd met Gods ordinantiën zou zijn.

Echter hoop ik, dat u 't mij niet kwalijk neemt, dat ik nog even terugkom op 't geen u in uw verder betoog zegt.

U schrijft, dat de quaestie over 't jagen naar openbare ambten enz. veel dieper gaat en dat deze vraag niet te beantwoorden is in dien algemeenen zin, dat alle studie voor vrouwen contrabande is.

Daarin ben ik het geheel met u eens, maar het voorbeeld, dat u daarop laat volgen, schijnt mij minder gelukkig gekozen. U neemt als voorbeeld: een Christelijke schrijfster, die, om beter fundament voor haar verdichtingsvermogen te hebben, een academischen cursus gaat volgen over de historie. Hier is dus een geval dat een vrouw de universitaire studie gebruikt als middel om haar doel te bereiken; zoo ook het andere voorbeeld, namelijk dat van de medische wetenschap.

Gaarne zou ik gezien hebben dat u in de eerste plaats gewezen badt op 'tteit, dat een vrouw de wetenschap kan beoefenen alleen uit liefde tot de wetenschap en dat dit niet af te keuren is, om eerst daarna nog iets over 't practische van de academische studie te zeggen.

Wij, Christenen, gelooven, dat het beoefenen van de wetenschap is: het naspeuren en nadenken van de gedachten Gods in de natuur, en ook belijden wij, dat God zelf den dorst naar wetenschap en kennis in het hart des menschen gelegd heeft en dat wij als menschen juist daarin ook onderscheiden zijn van alle andere schepsels.

Nu wordt, over 't geheel genomen, deze eigenschap bij 't mannelijke geslacht in meerdere en sterkere mate gevonden dan bij 't vrouwelijke; en dit is naar Gods bestel, omdat de vrouw een andere roeping heeft en daarom andere gaven en krachten ontvangen heeft.

Toch neemt dit 't feit niet weg, dat in menig vrouwenhart ook 't verlangen leeft, om de on zienlijke en zienlijke dingen der schepping te doorvorschen en 't oorzakelijk en organisch verband der verschijnselen na te speuren; ook de historie kan ons leeren, dat er velen zoo geweest zijn.

Als God nu aan die vrouwen niet alleen den lust, maar ook de gave daartoe gegeven heeft, zoudt u dan kunnen zeggen, mijnheer de Redacteur, dat 't niet overeenkomstig Gods ordinantiën is, indien zij aan den drang des harten voldoen?

Helaas, het wordt zelfs in de ontwikkelde Gereformeerde kringen vaak afgekeurd, en vele mannen die zelfs hun leven in den dienst der wetenschap gesteld hebben, vinden 't haast ongelooflijk, dat een vrouw liefde tot de wetenschap kan hebben.

Daargelaten nu de kwestie van de vrouwenemancipatie, daargelaten nu ook de bijoogmerken, die er wel vaak bestaan, zooals het stre ven naar een goede sociale positie — wil ik alleen dit feit nog eens returneeren, dat 't niet met Gods wil in strijd kan zijn, dat — indien God zelf lust en liefde tot meerdere kennis in 't hart der vrouw heeft gelegd, zij als doel zich stelt: wetenschappelijke studie en die niet alleen gebruikt als middel.

Ik kon niet nalaten u dit te schrijven.

Met dank voor de plaatsing.

Een getrouwe lezeres ven uw blad.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen