Voor Kinderen.

AAN VRAGERS.

De eerste viaag die we ditmaal beantwoorden — van R. — luidt:

In 2 Kronieken 36 staat dat Nebukadneaar, de Koning van Babel, Koning Jojakim gevangen nam. Maar in 2 Koningen 24 lezen wij dat Jojakim nog jaren daarna heeft geregeerd. Is hij dan weer losgelaten?

Wij lezen in 2 Kron. 36 vs. 5 en 6, : „Vijf en twintig jaar was Jehójakim oud, als hij koning werd, en regeerde elf jaar te Jeruzalem ; en hij deed wat kwaad was in de oogen des Heeren zijns Gods.

Nebucadnézar, de koning van Babel, toog tegen hem op, en bond hem met twee koperen ketenen, om hem te voeren naar Babel".

En in 2 Kon. 24:1:

„In zijne dagen toog Nebucadnézar, de koning van Babel, op, en Jojakim werd zijn knecht drie jaren; daarna keerde hij zich om, en rebelleerde tegen hem”.

Vergelijkt men nu het een met het ander dan blijkt dit:

Koning Nebukadnezar kwam, op zijn tocht uit het Noorden, naar Egypte, welks krijgsmacht hij had verslagen, voor Jeruzalem. Jojakim echter beloofde onderdanigheid, gaf gijzelaars, onder welke ook Daniël schijnt behoort te hebben, en mocht toen als leenman van den Babylonischen veroveraar nog op den troon blijven-Hij viel echter later weer van Nebukadnezar af, daar hij, tegen den wil des Heeren steunde

op Egypte. Hoe de Koning van Babel hem daarvoor loonde blijkt uit 2 Kon. 24.:2 dat niet betrekking tot Jojakira zegt: En de Heere zond tegen hem de benden der Chaldeën, en de benden der Syriërs, en de benden der Moabieten, en de benden der kinderen Ammoas, en zond ze tegen Juda, om dat te verderven; naar het woord des Heeren, dat Hij gesproken had door den dienst zijner knechten, de profeten”.

Eene tweede vraag van geheel anderen aard luidt:

Onlangs hoorde ik in een voorlezing zeggen : „De rivieren van dat land stroomen bijna alle Noordwaarts of Zuidwaarts, wat natuurlijk een groot voordeel is”.

Waarom is het nu een grooter voordeel dat de rivieren zoo loopen, dan b. v. dat zij naar het Westen gaan ?

Vermoedelijk wordt met het bedoelde land een groot rijk bedoeld als b. v. Rusland en dan is het vrij duidelijk.

De vrager weet zeker wel wat men in de aardrijkskunde „breedte" noemt, namelijk den afstand eener plaats van de Evenachtslijn.

Op dezelfde breedte nu heeft men in een land vaak ook dezelfde voortbrengselen uit het dierenen plantenrijk, wat in verband staat met het klimaat, de warmte.

Loopt nu een rivier in de breedte d. i. van Oost naar West, of vai) West naar Oost, dan kan 't wezen, dat er op die rivier weinig is in natuurvoonbrengselen, wijl die langs de rivier veelal overal dezelfde zijn.

Doch loopen de stroomen van Noord tot Zuid of omgekeerd, dan zal men dicht bij den oorsprong (als 't een groote rivier is) heel andere voortbrengselen vinden dan bij de monding. De Rijn b. v. loopt van Zuid naar Noord. Nu groeien aan zijn oevers in Duitschland druiven, wat bij ons aan den Rijn volstrekt niet zoo is. Dergelijk een geval heeft men bij de groote rivieren, die uit Midden Rusland naar het Zuiden looptn, enz.

Ook verschillen de bewoners langs laatstgenoemde rivieren in den regel veel meer van elkaar, dan die langs de oevers der eerstbedoelde wonen. Voor handel, verkeer enz. zijn dus de rivieren die streken verbinden, welke veel van elkaar verschillen, verreweg voordeeliger. Natuurlijk zijn er tal van redenen waarom het niet altijd zoo is.

Ten besluite nog één vraag van B. In de nieuwe bloemlezing uit Bilderdijks gedichten, komt. het schoone vers „Afscheid" voor bladx. 90. Daarin nu staan de volgende regels, die u mij wellicht wilt ophelderen:

„Waar Meanders zilvren water door zijn kronkelbochten schiet, Groet de zwaan haar stervenssponde met een zacht en kwelend lied. Dan, dan suizen lucht noch stroomen, alles luistert, alles zwijgt, (Zelfs het lied der filomelen) waar die toon ten hemel stijgt”.

Van Bilderdijks gedichten zijn verscheidene niet zoo aanstonds voor elk te verstaan. Dit ligt aan de hooge of diepe gedachten, den zinsbouw, de woordenkeus, maar ook aan aanhalin gen uit of toespelingen op de fabelleer, de oudheid enz. In dit laatste ligt hier het min duidelijke.

De Meander was een rivier in Azië, bekend om haar menigvuldige bochten en kronkelingen.

Van de zwaan geloofde men oudtijds dat zij, tegen dat zij ging sterven lieflijke geluiden eed hooren. Vandaar dat men het laatste lied eens dichters wel eens zijn Zwanenzang noemt. Dat zwanen in den regel niet fraai zingen is bekend. Of zij dat op hun ouden dag beter doen, zullen de lezers die zwanen hebben wellicht weten.

„Filomeel” eindelijk is een naam uit de oudheid, om den nachtegaal aan te duiden.

Philomela was een koningsdochter van wie e fabelleer verhaalt, dat zij en haar zuster rocne vervolgd werden door een koning, die en wilde dooden. Doch de goden schaften r: ad door Philomela in een nachtegaal te vernderen, Pfccne is een zwaluw. De booze oning werd ook herschapen tot een vogel, . w. een hop.

Bilderdijk wil dus zeggen:

Waar de kronkelende rivier de Meander vliet, ingt de zwaan, die op de wateren der rivier wemt, een lied als zij gaat sterven. Dit lied is oo schoon, dat, als het gehoord wordt, niet lleen winden en stroomen bun geruisch inhouden, aar zelfs de nachtegaal zwijgt, die anders voor en schoonsten zanger geldt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen