INGEZONDEN STUKKEN.

(Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie.)

Geachte Redactie!

Zeer tot mijn leed vlocht gij in uw artikel: „De opleiding tot den dienst des Woords" de zinsnede in: „Ze (n.l. de voorstanders der Theologische School) rechtvaardigen daarmede alleen het woord van Prof. Bavinck, dat de School door haar eigen vrienden in een hoek is geplaatst, waarin geen voorstander van de universitaire opleiding haar meer dienen kan.”

Tegen deze gevolgtrekking moet ik opkomen. Aan u is niet onbekend, hoe er aan het einde van het jaar 1902 onder de praeadviseerende en adviseerende leden van de Arnhemsche Synode, die aan het voorstel-Bavinck hunne stem gaven, geene eenstemmigheid van gevoelen bestond over de vraag: Hoe te handelen in zake de benoemirg van hoogleeraren aan de Theol. School?

Eén deel hunner meende, dat in de bestaande vacaturen broeders moesten benoemd worden, die tegen het voorstel-Bavinck waren. Maar een ander deel was van oordeel, dat broeders moesten aangewezen, die met het voorstel-Bavinck sympathiseerden. Blijkbaar waren die Curatoren en die deputaten der Synode, die gaarne de aanneming van het voorstel Bavinck gezien hadden, het met die laatste broeders eens. Immers waren zij het, die eerst aan Ds. B. van Schelven en daarna aan mij hunne stem gaven. Gelijk ik dan ook door verschillende toongevende broeders in onze kerken opgewekt werd de op mij uitgebrachte benoeming te aanvaarden.

Alzoo achtte een belangrijk deel der broeders destijds zeer goed vereenigbaar sympathie voor de universitaire opleiding en aanvaarding van het hoogleeraarschap aan de Theol. School. En nog steeds kan ik niet inzien, in welk punt deze broeders dwaalden.

De Theol. School is in 1902 niet overgedragen aan een deel der kerken, maar zij bleef de school van al de kerken. Wat met en aan de scbosl geschiedt, ligt dus ook voor de verant woordelijkheid van alle kerken.

Daarbij spraken de kerken nimmer uit, dat slechts zij aan de School werkzaam konden zijn, die de overtuiging koesterden, dat de kerken geroepen zijn eene eigen inrichting voor de opleiding tot den dienst des Woords te hebben.

En ten laatste kan ik onmogelijk aansprakelijk gesteld worden voor hetgeen sommige broeders, die oordeelen dat het onderhouden van eene eigen inrichting een beginsel quaestie is, spreken of schrijven.

Men versta mij nu niet mis.

Met u betreur ik het zeer, dat door Ds. Kok „aan de voorstanders van de universitaire opleiding dingen ten laste zijn gelegd, die nooit door hen gezegd, maar zeer beslist door hen weersproken zijn.”

Eveneens keur ik het ernstig.af, dat in de beide laatste nummers van „de Wachter" ingezonden stukken zijn geplaatst, waarin op onwaar dige wijze eew aanval op Curator B. van Schelven gedaan wordt.

Daarom — vergun mij de opmerking — deed mij ook pijnlijk aan de toon in uw artikel: „Rijkssubsidie”.

Na de Synode van Utrecht tot aan dezen zomer is schier geen woord door u geschreven, waarmee ik het niet van harte eens was. Weerklinke die toon ook thans!

En geve onze God, dat ook al de broeders, met wie gij en ik van meening verschillen, niet anders dan op waardige wijze het woord voeren, en ook uit hun blad weren ingezonden stukken, die hiermede in strijd zijn !

Met gevoelens van hoogachting en broederlijke toegenegenheid verblijf ik.

Uw dw. dr. en br.

Kampen, 9 Oct. 1906.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen