Wie zijn land

Amsterdam, 22 Februari 1907.

Wie zijn land en volk liefheeft, kan niet anders dan met smart den loop van ons staatkundig leven gadeslaan.

Een gezonde politieke ontwikkeling kan medebrengen, dat een tijd lang het liberalisme overheerscht. Voor ons is het dan winter, maar ook die winterkou met heldere lucht en vriezend weer, doet den inensch goed, prikkelt de energie, noopt tot nieuwe krachtsinspanning, zuivert de verhoudingen.

Maar zoo is het niet.

Veeleer voelt ge dat over ons volk een dof-grijze nevel hangt, die met kil-klamme koude u omvangt, die het helder uitzicht u beneemt, en alle verhoudingen vervalscht.

Een meerderheid in de Tweede Kamer is er niet. Het gedrochtelij k verbond tusschen liberalisme, radicalisme, socialisme en conservatisme bij de stembus gesloten, was sterk in negatieve leuzen alleen en bleek impotent om een regeeringsprogram op te leveren. Het Kabinet, dat in „politieke ongerechtigheid ontvangen" was, behield geen anderhalf jaar het leven. De commissie tot grondwetsherziening, wier arbeid in normale omstandigheden heel het land in spanning moest brengen, leverde een rapport zoo mager en onbeduidend, dat de pers er eigenlijk geen raad mee wist, en niemand er zich voor interesseert. En de crisis, waartoe het votum der Eerste Kamer leidde, bracht onze stuurlui in zulk een impasse, dat niemand lust heeft, dien desolaten boedel over te nemen.

Er is aan deze ellende niet veel te doen,

De schuld draagt de liberale pers, die zonder eenig besef van verantwoordelijkheid, een sterk Kabinet omverwierp met allerlei leugenachtige voorstellingen, tevreden wanneer maar aan het Christelijk bewind een einde werd gemaakt.

En nu de Nemesis der historie over dit immoreel bedrijf een oordeel heeft geveld, wordt, in stee van eigen ongelijk te erkennen, de schuld nog geworpen op hen, die van te voren het ernstigst hadden gewaarschuwd.

Als laatste redmiddel zal men thans wel tot een cabinet d'affaires de toevlucht moeten nemen, maar zulk een zaken-kabinet, zonder eenig politiek beginsel, is voor de gezonde ontwikkeling van het volksleven wel de grootste hinderpaal.

Moge deze les voor ons volk niet te vergeefsch zijn.

Een krachtige actie van alle Christelijke partijen, waarbij al wat onderling verdeelt, onze kracht verlamt en den vijand gewonnen spel geeft, overwonnen wordt door liefde voor ons heilig beginsel en van ons vaderland, kan alleen bij een volgende verkiezing uit het moeras ons helpen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen