Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Engeland. Een conflict tusschen een bisschop e n een r i t ualis ti sch predikant.

Er zijn in de diocese van Newcastle moeilijkheden gerezen tusschen bisschop Straton en een ultra ritualistisch predikant, waaruit helder aan den dag komt in welk een toestand de Anglicaansche-Staatskerk in Engeland verkeert. De bisschop is van de richting der „low-church", een orthodox man, die het protestantsch karakter der Anglicaansche kerk wenscht te handhaven. Als zoodanig is hij gekant tegen de Roomsche leeringeu en praktijken die er in zijn diocese geleerd en gedreven worden. Op grond van het rapport van de Koninklijke commissie en van het oordeel van de Privy Council, waarbij verklaard wordt, dat het dragen van miskleederen in de Engelsche Staatskerk verboden is, heeft hij de onder hem staande „clergy" medegedeeld, dat het zijn streven was om de wet te doen gehoorzamen. Hierop heeft een zijner predikanten geantwoord, dat hij het vonnis van de Privy Council niet erkende en dat hij van voornemen was om te blijven verkondigen „the real presence" (dat Christus bij het Avondmaal lichamelijk tegenwoordig is) en dat hij de miskleederen zou blijven dragen. Uit de correspondentie die hierop gevoerd is, komt aan den dag hoe chaotisch de Engelsche Staatskerk is. Aan de eene zijde kan niemand dienaar der Staatskerk worden, of hij moet beloven „dat hij de leer van Christus zal verkondigen en de sacramenten zal bedienen en dat hij de tucht zal handhaven, gelijk dit door de kerk en het koninkrijk eenstemmig is verordend." Aan den anderen kant zijn er dienaren die deze gelofte hebben gedaan en die toch verklaren dat zij „Caesar" tot het uiterste zullen wederstaan. De bisschop is ongetwijfeld in zijn recht, wanneer hij tegen zulke dienaren van zijn kerk optreedt. Maar toch schijnt hij tegenover hen, die zich aan hunne gelofte bij hunne „ordening" gedaan, niet storen, machteloos te staan. Eenige jaren geleden schreef de bisschop aan de „clergy" zijner diocese, dat zoolang deze voortging met bet invoeren van ritualistische praktijken, hij zich in hunne kerken niet zou vertoonen. Uit alles blijkt dat de bisschoppen der Episcopaalsche kerk heel wat minder gezag hebben dan die der Roomsche kerk. Wanneer zij een dwingende macht willen uitoefenen, moeten zij de hulp van den wereldlijken rechter inroepen. Daartegen ziet men op. Het is toch in vervlogen jaren gebleken, dat het procedeeren voor de rechtbanken dui zenden ponden sterling kost, en •— dat trots die financieele offers, niet verkregen werd wat men beoogde. De ritualisten lieten zich veroordeelen en gingen zelfs de gevangenis in, doch het ritualisme werkte door.

Tegen het drijven der ritualisten is eene vereeniging werkzaam die „Wickliff-preachers" uitzendt. Stichter dezer vereeniging is de boekveikooper Kensit geweest. Nadat deze tengevolge van een aanslag; op zijn leven gestorven was, heeft zijn zoon dien arbeid met kracht voortgezet. Doch ook door de Wickliff-preachers vrerd de ritualistische beweging in de Engelsche kerk niet tot staan gebracht.

Het feit is toch niet te ontkennen, dat in Engeland 6, 495 predikanten bezig zijn met de fundamenten der Protestantsche Staatskerk te ondergraven, en dit in overeenstemming met de meeste bisschoppen. Men weet slechts twee bisschoppen aan te wijzen die het ritualisme wederstaan, die van Newcastle en van Hereford.

De „Church Association" organiseert tegen de romaniseerende strooming demonstraties op groote schaal, waarbij dan de bisschoppen en aartsbisschoppen beschuldigd worden, dat zij van hunne macht geen gebruik maken om het kwaad te keeren. Geen wonder, als verreweg de meeste bisschoppen ritualisten zijn. De bisschop van Ely is „visitor" en die van Rochester patroon van de klooster-broederschap van Kelkom. De leden dier broederschap zijn als monniken gekleed en doen de geloften van armoede, gehoorzaamheid en kuischheid, gelijk die in de Roomsche kloosters afgelegd worden. De bis­ er schop van Oxford is „visitor" van de Clewerzusters en van de Cowley-vaders. Als men daarbij weet, dat in vele kerken de biecht afgenomen wordt, dan is het geen wonder dat zij die het Protestantsch karakter der Engelsche i. Staatskerk willen gehandhaafd zien, met groote bezorgdheid eene beweging gadeslaan die reeds zeventig jaar in de Episcopaalsche kerk aan het werk is. Mochten nog eenmaal betere tijden voor de kerk aanbreken. Volgens ons ligt het kwaad hierin, dat in Engeland wel de leer der reformatie werd aanvaard, maar dat men den vorm der kerkregeering op Roomsche leest geschoeid liet blijven.

Duitschland. De beweging te Kassel.

De evangelist Elias Schrenk heeft over bovengenoemde beweging, waarbij het spieken in „tongen", profetie en opwekking ter sprake gebracht wordt, een brochure geschreven, waarin hij tot het resultaat komt, dat hetgeen er te Kassei plaats had, te wijten is aan „Schablone" (modellen) en verkeerde leiding, en dat men er daarom tegen moet waarschuwen. In het Barmer Sonhtagblatt deelt Schrenk het volgende mede: „Na het lezen van mijn brochure over i de Kasselsche beweging, schreef mij een der n hoofdleiders dier beweging de volgende verklaring, met verlof daaraan openbaarheid te geven: „Wij zijn het slachtoffer van een grooten leugengeest geworden. Deze geest heeft zich van getrouwe kinderen Gods meester gemaakt. Deze leugengeest openbaart zich in de gave van het spreken in tongen, eerst door zuivere bijbelteksten, daarna verkondigt hij heldere bijbelsche waarheden; daardoor maakt hij de geloovigen aan zich onderdanig, wijl zij hem gelooven. Dan begint hij te „profeteeren", dan draagt hij lasten op. Eindelijk belooft hij gaven en ten slotte verlangt hij aanbidding". Tot dusver broeder A. D., die zich van dezen Amerikaanschen geest heeft losgemaakt. De evangelist Schrenk zegt dan, dat hij nog verder gaat. Hij e j d v Z W m j l e b g moet uitspreken, dat in de Kasselsche beweging en in het van daar uitgaande spreken in tongen, satanische krachten openbaar worden, en zal dit bij een nieuwe uitgave zijner brochure, ook onomwonden uitspreken. „De geesten die in de lucht heerschen, hebben reeds vele kinderen Gods beneveld; dat wat nuchter is behaagt hun Biet meer, zij verlangen rumoer en houden hen voor achterlijk die niet opgewonden zijn. Moge de Heere dezen Amerikaanschen geest, die over Noorwegen en Hamburg tot ons kwam, geheel te niet doen."

Wij krijgen den indruk, dat de evangelist Schrenk weet wat hij schrijft. Zijn oordeelheeft bij ons meer waarde, dan dat van de schare jongelieden, die op het „buitengewone" verschijnsel Van het in tongen spreken verzot zijn. Wij meenen dan ook, dat het niet lang zal duren of de Kasselsche beweging zal weder tot de bistor ie behooren.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 15 december 1907

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 15 december 1907

De Heraut | 4 Pagina's