Buitenland

Duitschland. Luthervereering afgekeurd.

In np. 4 van het Evangeliches Gemeindeblatt für Rheinland und Westfalen stond het volgende vers:

„Martin Luther, tritt im Glorienscheine Heut zu deiner feiernden Gemeine. Tritt hinein in unser Weltgezeter, Junker Jörg, fromm-s'arker Lindwurmtöter, Dasz aufs neue wtr den Atem halten, Lauschend deines Kampfes Sturmgewalten : Dönnernd diöhnt wie aus geheimnisvollen Fernen deiner Hammerschlage Grollen; Noch grüszt uns ein Leuchten j'ener Flammen, Die die BuUe samt dem Papst verdammen; Und wir sehen noch die Wolken schweben, Draus dein Blitz den Kaiser liesz erbeben. Also blitze, was uns will zersplittern, In den Grund mit deines Worts Gewittern. Wie du damals hobest, was zertreten, Starke uns im Wachen, Glauben. Beten ; Wie du damals scheuchtest die Damonen, ' Soll'n in Hutten wie an Fürstenthronen All die Geister, die das Dunkel lieben, Wieder vor der Wahrheit Licht zerstieben. Sammle, was zerfahren und zerrissen, Jag' den Michel auf vom Schlummerkissen. Luther du tust not auf unsrer Erden, Dasz die Deutschen wieder Manner werden, Die in Handen Kampfesschwerter schwingen, Deren Herzen Kinderweisen klingen. Dasz uns unter stumpfem Tagesmühen Deutsch die Seelen, fromm die Herzen glühen, Komm vom Himmel hoch, du feste Burg, RettC; schirme, starke, hilf uns durch!„ (I)

(I) Maarten Luther, kom met den glans van glorie Heden tot uwe feestvierende gemeente. Meng u in ons in wee roepen over de wereld Jonker George, vroom-sterke dooder van den draak, Opdat wij op nieuw adem krijgen, Als wij luisteren naar uw stormachtig oproepen ten strijden:

Donderend dreunen als uit de geheimzinnige Verte uwe geweldige hamerslagen; Daarbij groet ons een licht uit die vlammen, Die den bul tegelijk met den paus verdoemen; En wij zien nog de wolken zweven, Waaruit uw bhksem den Keizer deed beven. Werp alzoo, datgene wat ons wil versplinteren In den grond met den bliksem van uw woord, Gelijk gij toen omhoog hieft wat vertreden was Sterk ons in het waken, gelooven, bidden Gelijk gij toen de duivelen verjoegt Of zij in hutten of op vorstentronen waren. Al de geesten, die de duisternis liefhebben, Worden weder door het licht der waarheid beschenen.

Vergader wat ter neder geworpen en verscheurd is Jaag Michel van zijn slaapkussen. Luther, wij hebben u op onze aard noodig Opdat de Duitschers weder mannen worden. Die het strijdzwaard met hun handen zwaaien, Wier harten kinderlijke wijzen laten hooren. Dat ons bij onzen verstompenden dagelijkschen strijd De zielen vbor Duitschland en de harten voor de vroomheid gloeien, Kom van den hoogen hemel, gij vaste burgt, Red, beseberm, sterk, help ons er door.

Een van de leiers der Reformirte Kirchenzeitung dichtte hierop het volgende vers:

„Was rufet ihr den Luther an? Der Luther euch nicht helfen kann. ' Rief an in Noten seinen Herrn, Das hatt' er voa euch selber gern. Was sind mir das für neue Sachen? Ihr woUt aus mir einen Heil'gen machen! Wollt stark ihr sein im Glauben und Beten, So ist euch G o 11 e s Geist von noten. Bin selber keine feste Burg, Doch sang ich einst die Welt hindurch Dem Bibelfeind zum Trotz und Spott: j> Ein feste Burg ist unser G o 11!« Vom Himmel komm' ich nicht wieder herunter, Hab dort zu schauen gar grosze Wunder. Bin lange genug bei euch gesessen Und habt doch meiner Lehr vergessen. Ja, wenn ich den Papst gedonnert an, Oann hiesz ich fürwahr ein groszer Mann; Doch hab ich noch gar wenig gehort, Das jemand gefragt, wie man Christum ehrt. Ein Jeder in Gottes Wort studier, Dann bringt ihr's weiter noch als wir. Und komffit dann der Bibelzerslörer Rott', So helft euch selber, so hilft auch Gott. Der Luther war nur ein armer Knecht, Geht hin, dient seinem Meister recht!„ (2).

(2) Wat roept gij Luther aan ? Luther kan u niet helpen. Hij riep in zijn nood tot zijnen Heer, Dat zou bij ook gaarne van u hebben. Wat zijn dat voor nieuwe zaken? Gij wilt van mij een heilige maken! Als gij sterk wilt zijn in geloof en gebed, Dan hebt gij Gods geest noodig. Ik ben zelf geen vaste burg, Maar ik zong eens de wereld door. Ten spijt en tot spot van den vijand des Bijbels: »Een vaste burg is onze God!« Ik kom niet weder uit den hemel Ik heb daar zeer groote wonderen te zien, Ik ben lang genoeg bij u geweest En toch hebt gij mijn leer vergeten! Ja, wanneer ik tegen den pans' gedonderd heb, Dan heet ik voorwaar een groot man. Maar toch heb ik maar weinig gehoord. Dat iemand vraagt, hoe men Christus eert. Laat ieder in Gods woord studeeren, Dan brengt gij het nog verder dan wij En komt dan het rot van Bijbelbestrijders, Dan helpt gij u zelf en dan helpt u ook God Luther was maar een arme knecht, Gaat heen, dient zijn Meester recht!

Beide verzen zijn merkwaardig. Ia vele Evangelische kringen eert men Luther als den man die de heerschappij van den paus verbrak, als een man die den echten Duitschen geest bezat; maar van Luther als prediker der gerechtigheid alleen door het geloof en als belijder van de souvereiniteit Gods, wil men niets weten. In Gereformeerde kringen protesteert men dan ook terecht tegen een Luther-vereering, die zoo ver gaat, dat men Luthers beeld in de kerkgebouwen brengt, terwijl men zijn verkondiging van Gods vrije genade in Christus als Calvinisme verwerpt. De„'Calvinisten moeten vele Lutherschen leeren hoe zij Luther hebben te waardeeren. Dit blijkt uit het tweede vers.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen