Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Dereenigingsleven.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Dereenigingsleven.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

GELD EN GAVEN.

II.

Het is al een heel onchristelijk idee, dat in het vereenigingswezen alles met geld goed te maken zijn, zou, een idéé dat allerminst moest voorzitten bij wie voor eigen persoonlijk leven vóór alles wil vertrouwen, niet op het geld, maar op de zorg van den Heraelschen Vader.

Niet toch alleen voor ons persoonlijk leven, maar evenzeer voor het leven onzer christelijke vereenigingen geldt het woord, dat wij niet bsioigd zullen zijn voor den dag van morgcD, en niet angstig moeten vragen, waarmede wij ODS voeden en kleeden zullen.

Zijn ze niet veelvuldig, de uitspraken van bestuurderen van allerlei Cbristelijke vereenigingen, die een machtig stuk werk hebben verricht, dat ze letterlijk van dag tot dag uit de hands Gods moesten leven, omdat ze den eenen dag niet wisten, waar ze den volgenden dag het. noodige tot onderhoud van dikwijls groofe stichtingen vandaan zouden krijgen?

En staat daartegenover niet, dat tal vereenigingen in onze steden en dorpen een kwijnecd bestaan hebben, — zoo ze tenminste niet geestelijk dood zijn — niet omdat er geen geld is, maar omdat er geen liefde is voor het gestelde doel?

Zijn ze niet met den vinger aan te wij «en de plaatsen in ons land, waar haast iedere vereeniging, die opgericht wordt, binnen den kortst denkbaren tijd in volslagen onbeduidendheid terugzinkt?

We wijzen hier zoo uitvoerig op, wijl zoo veel noodig en nuttig werk ongedaan blijft op vele plaatsen, omdat men desnoods wel het geld van de menschen „los" kan krijgen, maar de menschen zelve nergens „warm" voor kan maken; omdat zoovelen, zooals we straks zeiden, meenen, dat in het vereenigingsleven meesttijds geld het één het al is.

Men verbanne die gedachte toch. Want zoomin als we, als regel, ia ons persoonlijk finantieel bestaan er komen, zonder vaak uit de diepte van den nood tot God te kermen, die alleen ons voor ondergang behoeden kan, zoo zeker is het, dat het de schoonste dagen van ons leven zijn, als we staan in het volle besef, dat we alleen in Gods hand in ieder opzicht veilig zijn.

Maar zoo zeker is het ook, dat de heerlijkste agen van het vereeniginsleven die zijn, waarop lles drijft op het gebed en op de bewustheid, at wie op God vertrouwt nimmer beschaamd itkomt.

Doch het gaat toch zeker niet aan, den last, ien geestelijken last van de zorg voor vaak zeer roote vereenigingen, die ieder oogenblik voor llerlei moeilijkheden kunnen staan, te leggen p de schouders van enkelen?

Immers neen.

En berooft men zich zelve niet van een grcoten egen, door niet mee te willen dragen aan dien ast én daardoor ook niet mee te genieten, als

de moeilijkheden en zorgen door Gods goedheid op het geloovig gebed worden weggenomen?

Want zeker heeft het vereenigingsleven een grooten geestelijken zegen te schenken aan hem, die als christen in de christelijke vereenigingen meeleeft.

Vraag het — om nu maar een voorbeeld te noemen — aan onze jongelingen!

Er staat een groot en machtig leger van jonge strijders, met beproefde generaals aan het hoofd, gereed om, waar en wanneer het moet, den strijd aantebinden voor God en Zijn Woord.

Maar dat leger is immers niet gevormd zonder moeite en zorg, en zonder zeer, zeer veel gebed?

De jongelingsvereenigmgen waren niet geworden wat ze nu zijn, indien de jongelingen het niet verstaan hadden, dat men moet weten zich te geven aan zijn veieeniging, het volle vereenigingsleven mee te leven, door groote, krachtige sympathieën de voortrekkers te dragen en te steunen bij hun arbeid.

Er zou van hun organisatie nimmsr die kracht zijn uitgegaan, welke zij thans uitoefent, indien 2e ook niet begrepen hadden, dat „trou moet blijcken", zooals een bekende spreuk het 2egt en dat de trouw en de aanhankelijkheid aan'de organisatie het best — veel beter dan door veel woorden en ook beter dan door geldelijken steun — kan blijken, als men, door de aanwezigheid op de gewone vergaderingen maar ook op de groote nationale samenkomsten, toont krachtig meeteleven?

De beteekenis van de groote landdagen onzer Christelijke organisaties, welke meest in het zomerseizoen gehouden worden, zit niet in de gewichtige besluiten, die daar, als de omstandig heden zeer gunstig zijn, kunnen genomen worden, maar allereerst en allermeest in het mach tige gevoel van saamhoorigheid, dat over zulk een vergadering komt, en dat van uit de vergadering mee gedsagen wordt naar huis, zelfs naar de verst afgelegen plaatsjes.

Weken en maanden teren velen op hetgeen zulk een landdag geeft aan geestelijke kracht, vooral zij, die op een eenzamen, schier verlaten post de wacht betrekken bij het beginsel, en bij de belangen van allerlei christelijken arbeid.

De waarde van zulke landdagen moet dan ook zeer hoog aangeslagen worden, en ter wille dier nationale bijeenkomsten heeft het zomerseizoen, dat overigens voor het vereenigingsleven niet bij uitstek guostig is, toch ook daarvoor een zeer groote beteekenis.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 4 oktober 1908

De Heraut | 4 Pagina's

Dereenigingsleven.

Bekijk de hele uitgave van zondag 4 oktober 1908

De Heraut | 4 Pagina's