Niet ernstig genoeg kan

Niet ernstig genoeg kan gewaarschuwd tegen de aanslagen, die het moderne heidendom op de heiligheid van het huwelijk richt.

„Vrije liefde" is van die moderne heidetien het ideaal. Saamleven .als man en vrouw, zonder door eenigen wetteiijken basd verbonden te zijn, alleen zoolang beide partijen het met elkaar kunnen vinden, om straks weer een nieuwe verbintenis aan te gaan, wanneer de liefde zich verplaatst. Het huwelijk een ouderwetsche, in den grond onzedelijke instelling, omdat het man en vrou.v dwingt saam te blijven leven, ook ais da liefde verdwenen of bekoeld is.'Zoo tieeft onz2 moderne litteratuur uit ende treuren het verleidelijke lied der „vrije liefde" ons volk voorgezongen, waarin dan de verschrikkelijkste verhalen van de ellende der vrouw, die zonder zielsgenegenheid zich aan de lusten van haar echtgenoot onderwerpen moet, schering en inslag waren. En de gehuwde vrouw, die haar wettigen echtgenoot verliet, om in echtbreuk saam te gaan leven met den man, die haar ziels leven verstond, was de heldin, die om het heldhaftig verbreken van den smadelijken huwelijksband verheerlijkt en bewierookt werd.

Maar hoe verderfelijk dit gif ook in menig hart werkte, toch bleef de maatschappij als zoodanig zich nog tegen, dit „vrije huwelijk" verzetten. Hier en daar, vooral in geavanceerde kunstenaarskringen, mocht de theorie ook in practijk worden gebracht, maar ons volk wilde er niet aan. Het voelde als intuïtief hoe met dat breken van den huwelijksband de grondslag zelf van het maatschappelijk leven werd aangetast. Zulk een in vrije liefde levend paar werd in fatsoenlijke kringen niet ontvangen. En niet alleen de publieke opinie deed als remschoen dienst, ook de Overheid handhaafde nog altijd het huwelijk als den eenigen wettigen band ea weigerde met deze „vrije liefde" te rekenen. Kinderea, uit zulk een verbintenis geboren, werden niet als echt erkend. Bij overlijden deden zich tal van moeilijkheden voor. Ds weg der vrije liefde was niet met rozen, maar met doornen beplant. En al mocht men in de kringen dezer vrije denkers smalend spreken van den tocht naar het stadhuis, die de reine en heilige liefde eerst wettigen zou, het leven leerde toch wel, dat die tocht naar het stadhuis in onze maatschappij geen overbodige weelde was.

Vandaar, dat men thans langs een omweg hetzelfde doel tracht te bereiken door de echtscheiding gemakkelijker te maken. Heel veel scheelt dit van de vrije liefde niet. Want als man en vrouw, die het niet meer met eikander kunnen vinden, eenvoudig naar dea rechter kunnen gaan, om op weder zijdsch verlangen, desnoods op eisch van éene partij, het huwelijk ontbonden te krijgen, dan is in beginsel het spel der vrije liefde gewonnen. In Amerika, waar in sommige staten het recht tot echtscheiding schier onbegrensd is, ziet men dan ook toestanden geboren worden, die op vrije liefde als de eene druppel op den anderen gelijken. En het is dan ook volkomen te bicgrijpen, dat Mr. Van Houten, die van God, eigendom noch huwelijk weten wü, in een zijner jongste staatkundige brieven openlijk ijvert voor afschaffing van de beperkende bepalingen, waaraan de echtscheiding ten onzent nog altoos onderworpen is. Het Iqdt dan ook weinig twijfel of, als straks weer een vrijzinnig Ministerie aan het bewind mocht komen, herziening van ons burgerlek wetboek op dit punt de toch reeds laksche bepalingen van ons echt nog lakscher maken zal.

Te meer verblijdt hét ons daarom, dat iet alleen van positief Christelijke zijde maar ook van de ernstige modernen tegen dit streven protest wordt aangeteekend. Op de vergadering van Moderne Theologen die 20 en 21 April zal gehouden worden' zal de heer S Lulofs de vraag behandelen „hoe te cordeelea van uit zedelijk oogpunt os/er het meer en meer in zwang komend gebruik ora echtscheiding te verkrijgen door eene onware beschuldiging van een der • tchtgeaooten en hst zich laten aanleunen van die beschuldiging door de andere partij"? Het misbruik, waarop hier gedoeld wordt, neemt metterdaad hand over band tos. De echtgenoot, die scheiden wil, dient een aanklacht in v; egens mishandeling of echtbreuk. De andere partij, die ook het huwelijk wil ontbonden hebbea, verzet zxh tegen deze aanklacht niet, ook al is ze onwaar. En de rechter veroordeelt nu de aangeklaagde partij „bij verstek" en het huwelijk wordt ontbonden. Deze advokatcnhandigheid werkt niet aliesn op zeer bedenkelijke wijze de leugen in de haod, maar maar maakt ook de strenge bepaliegen der wet krachteloos. Dat het openbaar rechtsgevoel zich tegen zulk een, bedrog verzet, SS volkomen te begrijpen. Maar juist op grond van dit schandelijk bedrog bepleit men thans van meer dan eene zijde, dat de Overheid de echtscheiding geniakkeiij. ker moet maken ; dan behoeft men tot zulke onzedelijke middelen de toevlucht niet meer te nemen.

De heer Lulofs gaat hierin niet met de voorstanders der echtscheidisg mede. Integendeel, de door hem geponeerde stellingen veroordeelen niet alleen dit zedelijk kwaad, maar evenzeer het voorgestelde middel, dat niet minder gewaagd is dan het kwaad.

Zijn stellingen luiden aldus:

I. Het aantal echlscheidiogea lacgs den in bet vraagpunt aangewezen weg tot stand g«. kotsen, neemt in de laatste jstren rp onrustbarende wijze toe.

i. Eeibied, èa voor de Waarheid, èu voor de wet, eischt onvoorwaardelijke afkeuring van de zoogenaamde „praktijk van het verstek".

3. Verbetering iü deze moet worden verwacht van het krachtig getuigen der publieke opinie tegen dit onwaardig middel om tot ecbtscheidiDg te geraken j en verder van weis« wijdging, die ten doel heeft het voorkomen van bovengenoemde praktijk, niet het vergem& kttelijken van de echtscheiding,

In deze stellingen spreekt zich een hoog zedelijk gevoel uit, dat eerbied afdwingt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen