Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenland

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Engeland. Romaniseerend streven. Uit de algemeene vergadering der Staatskerk en der Geünieerde Vrije Kerk van Schotland.

Hoezeer de romaniseerende partij in de Anglicaansche Staatskerk in de laatste jaren veld wint, blijkt uit een protesteerend schrijven, dat door de Church-Union te Brighton dezer dagen aan den bisschop van Chichester gericht werd. In dit schrijven wordt de aandacht van den bisschop gevestigd op de volgende zaken die, schoon verboden, toch in bepaalde kerken van Brighton plaats hadden.

Zoo werd in drie kerken het feest van Maria hemelvaart gevierd; in vier kerken vierde men Aller Zielen met requiem en zwarte mis; in twee keiken werd openlijk geleerd, dat men het Av( Maria era pro neiis behoorde te bidden, en in eene andere kerk werd de gemeente aanbevolen in de gebeden „van de eeuwig heerlijke en gezegende Maagd en van alle heiligen"; in een andere kerk worden de teekenen van het Avondmaal bewaard, en de gemeente vergadert om deze te vereeren; in dezelfde kerk wordt de vereering van Maria door genootschappen of vereenigingen bevorderd, die aan haar gewijd zijn; in de gebeden die door deze vereenigingen geleerd worden, wordt de voorbede van Maria voor den dag van het jongste gericht aangeroepen.

De Church-Union eischt wel, dat de bisschop al deze gebruiken zal onderdrukken, maar verwacht niet dat zijn protest eenige uitwerking hebben zal. Volgens een statistiek van het vorige jaar werden in meer dan 10 kerken van Londen en hare voorsteden Roomsche gebruiken, als het sacramentsfeest, het feest der neilige eucharistie, kniebnigingen voor de eleriienten, de 14 statiën op den Kruisweg, gevolgd. De meeste predikanten of geestelijken dezer Kerken behooren tot de „broederschap van het heilig Sacrament". De bisschop van Londen installeerde de priores van het klooster van „de Heilige Maria bij het kruis", wiens regel met die van Roomsche orders overeenstemt.

Dit verwondert ons niet. Onder de bisschoppen der Anglicaansche kerk vindt men er slechts twee, die geen sympathie gevoelen voor de romaniseerende richting in de Staatskerk, De „Wicklif predikers" mogen hiertegen arbeiden en protesteeren; de beweging die al zeventig jaar lang Roomsche leeringen en gebruiken in de Anglicaansche Staatskerk brengt, werd daardoor niet tot staan gebracht.

In de algemeene vergadering der Schotsche Staatskerk werd dit jaar een besluit genomen, dat wij hoogst betreurenswaardig vinden. Zij besloot het onderteekeningsfoimulier voor predikanten in dien zin te wijzigen, dat dit voortaan luidt: , , Ik onderteeken hiermede de geloofsbelijdenis, verklarend dat ik ze aanneem als de geloofsbelijdenis dezer kerk, en ik geloof de fundamenteele leerstellingen van het Christelijk geloof, daarin vervat". Men heeft gemeend, dat door dit onderteekeningsformulier de belijdenis der Kerk gehandhaafd wordt, terwijl men tevens de predikanten vrijheid wil geven om zich niet aan die belijdenis te houden. Het is duidelijk, dat de General Assembly der Schotsche Staatskerk de belijdenis dier kerk, de confessie van Westminster, prijs gaf. De predikant heeft alleen te erkennen dat die confessie een historisch document is; maar hij behoeft er niet mee in te stemmen. In Nederland heeft men een tijd lang er voor gestreden, dat de predikanten de geloofsbelijdenis onderteekenden niet omdat (quia), maar voorzoover (quatenus) zij in overeenstemming was met de Heilige Schrift. Daardoor eischte men van liberale zijde zijdelings nog erkenning van het normatief gezag van de Htilige Schrift. Maar de General Assembly der Schotsche kerk |wil, ^ dat de predikanten alleen maar de fundamenteele stukken van het Cöristelijk geloof zullen aanvaarden. Welke leerstukken zijn fundamenteel? Het komt ons voor, *dat alle artikelen eener geloofsbelijdenis fundamenteel moeten zijn; is de kerk op dat fundament niet gebouwd? Kan men met grond beweren: Het leerstuk van de Heilige Schrift is niet fundamenteel; men mag daarover denken gelijk men wil? De Kerk des Heeren heeft dit stuk te allen tijde vastgehouden tegenover vele afwijkenden en tegenstanders. Wij houden het er voor, dat men in Schotland ruimte heeft willen maken voor predikers die de moderne Schriftcritiek zijn toegedaan, voor predikanten die een algemeene verzoening leeren. Men wil dus feitelijk leervrijheid invoeren.

Doch het besluit van de General Assembly IS nog niet tot wet verheven. Eerst moet het volgens de Barriers Act gezonden worden tot de kerkeraden, en eerst wanneer de meerderheid der kerkeraden het goedgekeurd heeft, wordt het tot wet. Wij vreezen echter, dat de kerkeraden het niet zullen verwerpen.

In de algemeene Synoden der Geünieerde Vrije Kerk en van de Schotsche Staatskerk is besloten tot hetjhouden eener conferentie, om te beraadslagen over eene coöperatieve of eene organische vereeniging.

In het midden der i8de eeuw heeft de Gereformeerde Staatskerk van Schotland menige afscheiding tot stand zien komen. De oorzaak was, dat de zuiverheid van leer en leven gevaar liep. Gillespie en de beide Erskines waren de hoofdleiders der beweging die de „Original secession" genoemd werd.

In 1842 werd de Vrije kerk van Schotland gesticht onder leiding van Chalmers, niet zoozeer om de zuiverheid van het Evangelie te bewaren als wel om Christus als Koning over zijn Kerk te kunnen eerbiedigen.

Maar de vraagstukken die toen in de Kerken verschil deden oprijzen, zijn op den achtergrond gedrongen. Wie wordt, niet alleen in Engeland maar ook in Nederland, nog warm voor vraagstukken van leerstelligen of kerkrechtelijken aard?

De tijden zijn veranderd. De wereld moet voor Christus veroverd worden, het zendingswerk treedt op den voorgrond; en al hetgeen daarmede in verband staat dat heeft aller sympathie. Hoe verkeerd hebben mannen als Gillespie, de Erskines en Chalmers en zoovele anderen gehandeld, dat gij u warm kondet maken voor dingen die zoo weinig beteekenen. Zoo denkt menigeen, en men wil goed maken wat deze mannen bedorven hebben. Tenslotte veroordeelt men mannen als John Knox, Luther en Calvijn, die over de predestinatie, over de wezenlijke tegenwoordigheid van Christus enz. gestreden hebben. Tegenwoordig doet men beter werk; de wereld moet voor Christus veroverd worden. Jezus heeft wel tot zijn discipelen ge zegd: „Gij zijt het zout der aarde", doch men wil de geheele aarde tot zout maken !

De richting waarin velen, niet alleen in Schotland, zich bewegen, is volgens ons verderfelijk.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 26 december 1909

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland

Bekijk de hele uitgave van zondag 26 december 1909

De Heraut | 4 Pagina's