Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

„i^caag naaï bc ouöe paöcn.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

„i^caag naaï bc ouöe paöcn.

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Zoo zegt de HEERE: taat op de v/egen, en ziet toe, en vraagt naar de oude paden, waar tofh de goede weg zij, en wandelt daarin, zoo zult gij ruste vinden voor uwe ziele. Maar zij zeggen: ij zullen daarin niet wandelen, Jeremia 6 : 16.

De trek naar het nieuwe, het pas gevondene, het up to date, het jongste snufje, het moderne, gelijk men het noemt, zit ons in het hart. Het nieuwe verrast, prikkelt, boeit, en ook, men mint het, bekend te staan als iemand die op de hoogte van zijn tijd is. Die jacht op het nieuwe past men dan op levensraanier, op de snit van zijn kleed, op zijn wijze van zich voor te doen, op sijn omgang en verkeer, op zijn smaak en lectuur toe, en ten leste dringt die dorst naar het nieuwe zelfa tot in den godsdienst door.

Een predicatie over wat oudtijds beleden werd, scheen zoo taai om aaa te hooren. Dan was de warme prediking vaa den pas gekomen „Groninget" predikant toch heel iets anders. Tot men ook hier aan gewend was, en weer de broodkruimels staken, en men het rsu eecs beproeven zou met een modernen prediker, die nóg interessanter sprak. Maar ook hier was het interessante spoedig uitgepraat. Ook daar ging men dus niet meer, doch zou het EU eens met den spiritist beproeven. Toen ook dit teleurstelde, klopte men bij de Theosophia en bij de Christian sciecce aan. Allengs begon het pure Boeddhisme te lokken. Tot ook daar de smaak weer voor overgaat, en men vragend uitziet, of er niet weer iets nieuws aan den horizont opdoemt.

Ongodsdienstig zijn deze op het nieuwste beluste personen niet. Integendeel, zs hebben behoefte aaa iets hcogers, ze dorsten naar iets ideaals, in geld en goed vinden ze geen bevrediging. Materialisten zijn ^e niet. Godloochenaars veel minder. Alleen maar, ze missen vastheid in hun gang. Ze ontberen een gids dien ze volgen kondec, Zs zijn van den weg afgeraakt, en tasten en zoeken uu om een beteren weg te vinden. En zoo loopen ze cu eens dit wegje en dan weer dat wegje een ein-'iweegs op, om te zien, of ze er zóó niet komen kunnen. £n gelukt dit hun niet, dan loopen ze ijlings dat eindweegs weer terug, om net nu op een zijpad te beproeven; maar vrede hebben ze, vrede vinden ze niet.

En dit duurt, dit duurt dan, tot ze ten slotte wser naar het woord van den Profeet gaan luisteren, die ook hun toeroept: „Sta stil op uw weg, en vraag naar de oude paden, waar toch de goede weg zij, en wandel daarin, zoo zult gij rust vinden voor uw ziel".

Moet dan de lust, de liefde voor het nieuwe in u onderdrukt worden ? Stellig niet. Heel uw menschelijk leven, op elk ander terrein, is bestemd om zich steeds verder te ontwikkelen. Vooruitgang moet uw leus, Excelsior het gouden inschtift in uw banier blijven. Het lecen kan niet stilstaan, in zijn golving kabbelt het rusteloos verder. De beweging laat van uw menschelijk leven niet af, en uit zijn tijd raakt wie met

zijn tijd niet ««leeft. Vervalt ge in die fout, dan boet ge allen invloed op uw omgeving in. Men dringt u op zij en laat u staan; ge wordt vergeten en rekent niet meer mede. Én nog eer ge sterft, stierft ge afaan de maatschappij, waarin uw God u geplaatst heeft.

Ge moet dus meê vooruit, en aan de nieuwe vormen waarin het leven zich hult, moet ook gij u geven. Alleen maar, al dat nieuwe moet wel uw levensvorm omzetten, maar nooit uw leven zelf. Wat ook wissele, gij moet uzelf blijven. De wortel van uw leven moet in het eeuwige vast blijven zitten. De adem van uw zieleleven moet u uit hooger sferen blijven toewaaien. Waar ge ook van scheidt, ge moogt en ge kunt van uw God niet scheiden. Uw godsdienstige en uw zedelijke levenswet blijft één. Ge hebt te rekenen met uw herkomst en oorsprong uit God, en evenzoo met uw levensdoel en bestemming, die u oproepen om straks voor uw God te verschijnen. Zoo als het in den dampkring gestadig afwisseling blijft van hitte en koude, van droogte en regen, van stilte en storm, van licht en donker, maar onder al die wisseling een en dezelfde Zon, een en dezelfde dampkring, en een en hetzelfde wolkenheir, zoo dat de hemel nu eens zijn wateren optrekt, en ze dan weer op het aardrijk doet nederdalen, zoo kan er ook in de atmosfeer van uw menschelijk leven gestadige wisseling, telkens iets nieuws en keer op keer vooruitgang zijn, maar zonder dat er eenige verac dering, welke ook, in het bestand zelf van uw leven komt, dat immers aldoor ^uit éen God u toevloeit, door éen stroom van zonde en vei lossing bewogen wordt, en op één doel aangaa', om u óf voor eeuwig rampzalig óf in alle eeuwigheid gelukzalig te maken in den glans van het afschijnsel van uw God.

Daarvandaan nu komt het, dat de religie altoos feil gaat, als ze nieuwe paden zoekt, en dan eerst weer opleeft en bloeit, zoo men de oude paden terugvindt.

Immers, wat ook nieuw en vernieuwd worde, uw zonde is en blijft de oude zonde; uw schuld de oude schuld; uw roeping om voor uw God te leven, de oude roeping; uw herkomst en oorsprong de oude schepping en afstamming; en de roepstem ten leven die van uw God tot u uitgaat, evenals het middel tot uw redding herschepping en zaliging, bleven precies de oude roepstem en de oude verzoening en de oude wedergeboorte, die het deel waren van de vromen in oude dagen en die immers dagteekenen van het paradijs.

Het zijn geen nieuwe vondsten, het zijn geen nieuwe wegen, het zijn geen pasgevonden paden, die u vrede ia uw hart kunnen schenken, en u tot zaligheid leiden kunnen.

Zulke nieuve paden zouden er dan alleen zijn, zoo de Heere onze God u een nieuwe openbaring schonk, een ander levensideaal aanbood, en u ontdekte wat aan de vaderen verborgen bleef. Dan zouden er nieuwe paden zijn. Maar dat deed en doet uw God niet. Zijn laatste, hoogste, volste openbaring is in Christus Jezus gegeven. Daarna kwam niets meer. Daarmee was het voltooid. En er i& sinds de Christus ten hemel opvoer, nog altoos geen andere naam onder den hemel gegeven, waardoor we kunnen zalig worden. Het is één pijnlijk tafereel van zonde en ellende, en een oude historie van het heil dat in Christus verscheen, die alle eeuwen door één en dezelfde blijft. Nieuwe paden zijn er niet. Nieuwe paden kunnen niet geëffend worden. Van het paradijs af tot aan de wederkomst van Jezus op de wolken blijft het een en hetzelfde pad, waarlangs de pelgrims bij het licht van Gods aanzijn naar het Vaderhuis wandelen. £n vandaar die cproeping van den Profeet tot alle dolende geesten, om toch eindelijk eens stil te staan op hun doolweg, en van dien dool weg naar de oude paden teiug tekeeren. Die daarop wandelden zijn er gekomen. Wie op de oude paden wandelden, zijn tot de zaligheid ingegaan. Zij die op de oude paden thuis waren, hebben rust voor hun ziel gevonden. En in den loop der historie ziet ge het at oos weer, hoe na veel dwalens en dolens èn personen èn volken altoos weer tot die oude paden terugkeerden.

Altoos tot het Woord terug I blijft de roep stem ten leven. Terug naar het Woord en het Getuigenis] en zij die dit niet wilden, ze hebben geen dageraad gezien. Ook ons land, ook ons volk was eeas groot, toen het bloed en goed voor de vrijheid en de waarheid Gods veil bood, maar het deed dit onder geen andere leus dan die van terugkeer naar de oude paden; en de wederopbloeüug van het geloof, waarin we ons thans weer verheugen mogen, biedt ons nogmaals hetzelfde verschijnsel. Sinds we terugkeerden naar de oude paden waarop onze vaderen gewandeld hebben, hebben ook wij de rust van ons hart teruggevonden, en ontwaren we in heiligen vrede hoe onze God weer met ons is.

De nieuwe paden waarheen men u heenlokt, zijn menschen vonden. De zichzelf opwerpende gidsen, die deze nieuwe paden insloegen en er u heenirekken, weten zeer wel en erkennen, dat er geen nieuwe Openbaring van onzen God is gekomen, om de oude aan te vullen. Maar bij .gebreke van een nieuwe Openbaring Gods, vonden ze nu een eigen uitdcnksel; een vondst uit hun eigen brein zou het nu wezen. De Schrift op zij, het Woord omgegoten in nieuwe vormen. Boven profeten en apostelen, ja boven de Openbaring zelfs van Christus Jezus uit, vereeren ze dan hun eigen mengsel van philosophic en measchelijke wijsheid, op misleidende wijze met gedachten uit het Woord gekruid.

En hierin jdst ligt de omkeering der dingen. Niet meer het oude pad, dat God ons effende en aanwees, maar nieuwe paden van menschelijke vinding, wordt het dan. Niet God zou ons redden, maar de mensch zou zich zelf redden. En zoo stokstijf stond men hierop, dat waar teleurstelling het eenig loon van al hun pogen was, ze toch onverzettelijk volhardden in hun weigering om tot de oude paden terug te keerea. Ja, liever dan in Gods Woord zich weer gevangen te geven, sloegen ze altoos weer een nieuwen dool weg in, mits die maar van nieuwe menschelijke vinding bleek.

Zij daarentegen, die zich onvoorwaardelijk aan der vaderen belijdenis van het Woord Gods vastklemden, en zich door list noch vetloksel van de oude paden lieten afdringen, zj^° vonden rust voor hunne zielen. Zij dankten hun God, die hen op de oude paden weer had teruggeleid. Zoo wandelden ze op denzelfden beproefden weg waarop Noach en Sem, Abraham en Izaak, David en Asaf, Jesaia en Jeremia, Maria en Simon, Paulus en Petrus, Augustinus en Chtysostomus, Luther en Calvijn gewandeld hadden. In den vorm van het leven met hun tijd meelevend, bleven ze wat den wortel van het leven aanging, aan hun God en aan zijn Woord getrouw. En telkens was met hun zalige ervaring, dat, hoe vaster ze zich aan de oude paden hielden, te inniger hun leven met hun God en te rijker hun vreugde in Christus onzen Koning werd.

Dit artikel werd u aangeboden door: Vrije Universiteit Amsterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 9 januari 1910

De Heraut | 4 Pagina's

„i^caag naaï bc ouöe paöcn.

Bekijk de hele uitgave van zondag 9 januari 1910

De Heraut | 4 Pagina's