Buitenland.

Frankrijk. F i n a n t i e e 1 c in o e i 1 ij k h e-den voor de Prot. Kerken. Vrouwen d i e .p r e d i k a n t e n en burgemeesters vervangen.

Dat de Fransche Protestanten in dezen oorlogstijd moeite hebben om het geld te vinden, dat voor hun kerkelijk leven noodig is, spreekt van zelf, evenals dat men van Engelsche zijde hen daarbij ondersteunt. De predikant C. Merle-D'Aubigné schreef in het laatst van October aan het Engelsch Comité, dat hen steunt, het volgende:

»Onze finantieele positie is nog steeds moeilijk. Wij hebben den laatsten termijn van het predikantentractement slechts ten decle kunnen uitkeeren, en wij weten niet of wij daartoe een volgenden keer zullen in staat zijn. Ik vernam dat gij in Engeland veel hoort van hetgeen de Roömsche priesters en nonnen doen, maar weinig verneemt van den arbeid van Protestantsche predikanten. - Ik meen in alle bescheidenheid te kunnen zeggen, dat zij zoowel als deze hun plicht doen. Twee vijfden van hen doen dienst als aalmoezeniers, of verplegen zieken in de ambulances, of strijden inedc als officiers en soldaten.

Reeds hebben een jongeling die opgeleid werd voor de zending en een Theologisch student hun leven voor hun land verloren.

Minstens drie van onze kerken zijn door Duitsche granaten vernield. Rheims, Douai en Maubeuge, De predikant van Rheims moest zijn huis ontvluchten, zonde? dat hij iets behalve allernoodzakelijkste kleedingstukken kon medenemen. Hij houdt Godsdienstoefeningen in de kelders van een groote champagnefirma, en met groote koelbloedigheid blijft hij het overschot van zijn kudde bezoeken, terwijl de bommen in de straten nedervallen. In onderscheidene van onze gemeenten nemen de vrouwen de plaats in van hare echtgenooten, die naar het front vertrokken zijn om hunne militaire plichten te vervullen.

Mijn eigen nicht heeft den' dienst geleid door de gewone prediking te Londen; men kwam samen in de zaal naast de kerk. Op een andere plaats is de vrouw van een predikant, nadat de burgemeester op de vlucht gegaan was op het gerucht van het voortrukken der Duitschers, de burgerlijke zaken gaan behandelen. Eene andere is tot aalmoezenierster benoemd van de hospitalen der stad. Het spijt mij, dat ik u niet eenig bericht kan geven omtrent onze lieve vrienden in België.

Ik ben werkelijk omtrent hen en omtrent het werk aldaar in vreeze. Want de strijd wordt juist langs de lijn van hun zendingsstations, van Verviers en Luik, naar Bergen, door Namen, Charleroi, enz. gevoerd. *

Hoe zal het hun gaan als de strijd uit is.' Zij ontvingen een groot deel van hun budget uit Duitschland.

De predikant D. Couve dient als ziekenverpleger in een ambulance; de predikant Lortsch van het Britsch en Buitenlandse!) Bijbelgenootschap is te Bordeaux; zijn zoon, die voor zendeling studeert, is gewond en krijgsgevangen in Duitschland. Van mijn eigen gemeente zijn zestig leden naar het oorlogsveld vertrokken. 'Van hen werden er drie gedood, twee gewond en ten minste drie gevangen genomen. Mijn zoon dient bij de artillerie te Verdun. Mocht onze Vader in de hemelen al de onzen in deze gevaarvolle tijden bewaren".

Duitschland. Brief van een Duitsch Veldprediker.

Hoe een veldprediker der Ev. kerk arbeidt, blijkt uit een brief waaraan wij het volgende ontleenen:

»Onze divisie was aangewezen aanstonds een zware, bloedige taak te vervullen: zij moest deelnemen aan den strijd in de Vogeezen. De Franschen hadden zich in de hooge boschrijke bergen genesteld, en daarbij gebruik gemaakt van hun nauwkeurige terreinkennis, die zij gedurende den langen vredestijd opdeden, niet het minst door hun verkeer met Franschgezinden.

Bij de zuivering van dit woudgebergte drong onze divisie zwaar worstelend vooruit; wij hadden dagehjks een of twee gevechten. Daarbij kon den troep weinig rust gegund worden; twee uur slaap werd nauwelijks genoten, en het bereiden van spijs werd dikwijls verhinderd doordat men zich moest gereed houden tot, of beginnen moest met het gevecht.

Overwinnend, zij het ook met smartelijke verliezen, drong de divisie tot Fransch grondgebied door. Nu volgden de gevechten bij de Meurthe. De gevaarlijkste tegenstanders vonden wij ook hier in de beboschte bergen, die door de Franschen tot formeele vestingen waren gemaakt ; zij kenden voor hun geschut de ligging en afstand van elke plaats en van elke gewichtige militaire stelling zeer nauwkeurig. Weer moest men worstelen om vooruit te komen! Hoe venvoest was het Fransche landschap! Hoe hebben daar de granaten, Duitsche zoowel als Fransche, hunne trechters in den bodem geboord en als zij in de huizen sloegen, brand en vernieling veroorzaakt! Een arts heeft aldaar bijv. op een boschweg naar de verspreide ledematen achttien Fransche soldaten geteld, die door een enkele houwitser gedood werden !

In den omtrek van de Meurthe leden ook wij aanzienlijke verliezen. De gezondheids-corapagnie kreeg weer zwaar werk te doen. .Maar wij bleven ook hier over\vinnaar.

Een nieuwe opdracht voerde onze divisie verder in een steUing, waarin wij, met andere strijdmachten verbonden, eiken vijandelij ken opmarsch of doorbreking verhinderen moesten. Daarom blijven de troepen tegenwoordig langer in hunne stellingen, dié zij dagelijks sterker maken en steeds behagelijker inrichten.

Wanneer de troep meer op dezelfde plaats vertoeft, heeft de veldprediker gelegenheid om meer diensten te organiseeren. Wanneer er geen tijd is voor het koken van eten en voor slapen, kumien er schier geen godsdienstoefeningen gehouden worden. In de eerste veertien dagen heb ik slechts zelden vóórdat het gevecht begon, een kort Christelijk woord kunnen spreken. Ik moest mij in die dagen bepalen tot het bezoeken van gewonden in de verbandplaatsen en daarbij liggende Lazaretten. Daar zoekt men licht-en zwaargewonden, officieren en soldaten, vriend en vijand te bearbeiden. Eene menigte Fransche gewonden zijn door ons mede verpleegd, en na korten tijd hadden zij alle gepraat over Duitsche wreedhartigheid vergeten, waarvan men hun de ergste dingen voorgesteld had.

Welke wonden en verminkingen, welke sniarteUjke tooneelen op zulke verbandplaatsen ! Daar is slechts één toevlucht — die tot den God der Vaderen en Zijn eeuwige armen. Daar lagen zij met verbrijzelde dijbeenen of op andere manier zwaar verminkt op groene zoden, stroobossen, matrassen, in schuren, huizen, scholen, kerken. Als het de omstandigheden eenigszins toelieten, heb ik met de gewonden korte godsdienstoefeningen gehouden, en steeds werd het Woord des Heeren kennelijk bevestigd: „Wie dorst, komc tot'Mij en drinkc". Wanneer Kerken tot Lazaretten gebruikt werden, speelde daarbij wel een officier zacht op het orgel een koraal.

Doch spoedig vond ik ook midden onder het opmarcheeren en in den strijd gelegenheid voor de niet alleen door mij bogcerdc „Andacliten". Wij houden en hielden ze meest in hel vrije veld, in enkele gevallcji in bedehuizen. . . Op den eenen dag is het mij vergund tot onderscheidene duizenden te spreken, op den anderen tot een enkele compagnie, batterij of kolonnc. Wanneer mijn rijpaard bij do dikwijls verre ritten vermoeid wordt, mag ik ook gebruik maken van een wagen. Ik kan mijn arbeid niet tot den Zondag bepalen, elke gelegenheid in de week moet ik aangrijpen. Volgens mijn dagboek heb ik van 16 Aug. tot 28 Oct. 53 godsdienstoefeningen leiden. Deze diensten bestaan in koraal, gebed, Schriftwoord, lied, prediking, gebed, zegen en slotvers eu duurt 30 a SO minutQii. Lazarettoespraken enz. zijn hierbij niet gerekend. Het is dus noodig een lange reeks veldpreken te houden, maar wie lichamelijk gezond is, een goed pa.Tril berijdt en vóór alles biddende den strijd, nood en blijdschap der troepen en ook den nood van het volk op het hart draagt, die vindt het ccii kostelijk werk, dat meer verfrischt dan vcriDOpit. ..

Volgens mijn ondervinding is het niet noodig, nog vele Veldpredikers te zenden. Als het vechten of gedurig voortmarcheeren het houden van godsdienstoefeningen verhindert, kunnen vele Veldpredikers daaraan niets veranderen.-Van meer gewicht is het, dat de Veldprediker de gelegenheid die soms spoedig weer voorbijgaat, weet te gebruiken; dat hij dus den dienst kent. Het gewichtigste is het, dat hij den levenden God en de blijde boodschap des heils in Christus, onzen Verlosser, als getuige kan verkondigen. Gevaar dat de Veldprediker bij het zoo dikwjls voorgaan uitgepreckt zal raken, bestaat er niet. Wat in de dagen der Reformatie mogelijk was, wat de predikanten der Hugenoten , , in de woestijn" deden, wat mannen als Wesley, Whitefield presteerden, wat Spurgeon niet alleen zich zelven, maar ook zijn leerlingen oplegde, moet ook de bescheiden \"eldprediker kunnen doen ; namelijk, dagelijks het \\''oord Gods verkondigen. Wie biddend zijn Bijbel leest, vindt zoovele krachtige en kostelijke teksten, dat hij nooit verlegen behoeft te staan".

Voorts getuigt de briefschrijver, dat zijn geloof gesterkt werd, daar bij bemerkte dat "de soldaten ontvankelijk zich betoonden voor de Goddelijke waarheid'. Het is wel te vreezen, dat niet alle indrukken die men in dezen tijd krijgt, zullen bijblijven. Maar de voorzichtigste ooggetuigen van den strijd zeggen, dat een te voren nooit gekende honger naar God en naar den vrede Gods in het Duitsche leger gevonden wordt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen