Buitenland.

­ Duitschland. Een pleit voor de Armeniërs.

Een vijftigtal voormannen van de Evangelische Kerk, van de Theologische faculteiten en van de Zending hebben den Rijkskanselier van Duitschland een stuk overhandigd, waarin zij in den naam van Christendom en menschelijkheid hunne bezorgdheid en hunne wenschen ten opzichte van het Armenische vraagstuk uiten. Von Bethmann Holweg heeft hierop geantwoord: »de Keizerlijke regeering zal gelijk tot hiertoe zoo ook in de toekomst het voor een van zijn voornaamste plichten houden, zijn invloed aan te wenden, dat Christelijke volken niet om den wille van hun geloof vervolgd worden. De Duitsche Christenen kunnen daarop vertrouwen, dat ik alles wat in mijn vermogen is, doen zal, om met de door u uitgesproken bezorgdheid eö wenschen rekening te houden».

In dit verband is het niet van belang ontbloot, mede te deelen wat men in het Ev. Kirchenblatt f, Wilrttbg. omtrent de «Armenische gruwelen» schrijft: Sir Rogement Casement, die tot kort voor het uitbreken van den oorlog in Engelschen consulaatsdienst was, deelde in de Continental Times mede: «Handig werd een nieuwe «Armenische moord» door een samenzwering uitgelokt, die van het Engelsche gezantschap te Konstantinopel uitging. Engelsche wapens, geld en uniformen werden den Armeniërs, onder voorwaarde van een opstand tegen de Turksche regeering, verstrekt. Engeland . beroept zich nu op de humanitaire gevoelens der Amerikaansche regeering, om een nieuw zwaard tegen de Turksche regeering te wetten Het plan daartoe werd in het Engelsche ministerie van buitenlandsche zaken ontworpen, en de agent die de samenzwering tegen de Turksche souvereinitcit in Armenië moest doordrijven, was Sir Louis Mallet, de vroegere Engelsche gezant te Konstantinopel».

Wij laten deze beweringen voor rekening van den heer Casement en deelden diens oordeel alleen mede om onzen lezers te doen inzien, dat men inzake de Armenische moorden, die door Duitschlands bondgenoot Turkije begaan werden, het «hoor en wederhoor» dient toe te passen.

Engeland. P e c c a v i.

Te Londen heeft Canon Hay Aitken zich in Kensington Town Hall laten hooren, om te handelen over de oorzaken van den oorlog. Hij liet daarbij woorden hooren die in Engeland tot hiertoe niet veel vernomen werden, door er op aan te dringen dat de Engelsche natie, al was zij niet dé voornaamste aanvalster, toch haar eigen «peccavi» (ik heb gezondigd) zou laten hooren; omdat zij in verbinding met een ander volk een staat van zaken iri het leven had geroepen, waardoor een zoo bloedige oorlog mogelijk werd. Canon Aitken betoogde, dat in een tijd als deze de aandacht altijd gevestigd wordt op den hoofdschuldige, maar dat men daarbij licht vergeet, dat in een crisis gelijk die doorleefd wordt, de algemeene atmosfeer zeer in rekening te brengen is, en dat vele factoren medewerken om zulk een atmosfeer in het leven te roepen. Al de volken die in den tegenwoordigen strijd betrokken zijn, bebben medegewerkt aan de zedelijke verzwakking, waarvan wij de vreeseüjke uitwerking nu onder onze oogen hebben. Het ruwe materialisme van Duitschland heeft zijne volgers onder het Engelsche volk gehad. Duitschland is alleen maar uitgebroken in de toepassing van de goddelooze beginselen der stofvergoding; Engeland is daarin teruggehouden. Maar om de zedeüjke verwildering, ten gevolge van de toenemende onverschilligheid voor geestelijke dingen en van den waanzinnigen eigenwaan waardoor alle hoogere idealen in de schaduw werden gesteld, moet het Engelsche volk zich diep verootmoedigen. Ware vaderlanders moeten daartoe komen, en al zijn zij die daarover spreken, niet populair-, toch zal de Engelsche natie eenmaal verstaan, dat hare beste vrienden die zijn, welke iiiet geaarzeld hebben den wortel van het kwaad dat op Engeland gekomen is, aan te wijzen.

Het is gelukkig, dat dergelijke stemmen in Engeland vernomen worden. Mochten zij leiden tot oprechte verootifiöediging.

Japan. Boe dhi stische propaganda in China.

De jongste nummers van de «Oost-Aziatische Lloyd" die Europa bereikten, brachten de mededeeling. dat de Japaneezen reeds reeds in Dairen en Kiautschau, de plaatsen die door Japan in China aan Duitschland ontrukt zijn, twee vereenigingen hebben opgericht, die zich ten doel stellen de propaganda van het Boedhisrtie in Mantschoerije en Schantoeng te bevorderen. Deze tijding heeft in zendingskringen groot opzien gebaard. Het is betreurd dat, toen Japan ongeveer een jaar geleden aan China zijn eischen ging stellen, daarbij ook gevorderd werd dat de Boedhistische propaganda door Japanneezen in het eigenlijke China vrij zoude zijn. Deze eisch werd door de Chineesche regeering zoo krachtig mogelijk afgewezen. De regeering van China wees er op, dat door een Japansch ijveren voor het Boedhisme «de bestaande vriendschappelijke betrekkingen» tusschen beide volken ernstig in gevaar gebracht zouden worden. Zij verzweeg daarbij ook niet, dat men vreesde dat de Japansche Boedhistische monniken revolutionaire woelingen onder het Chineesche volk zouden ^Veroorzaken. Hierop heeft Japan dezen eisch laten vallen, terwijl het verklaarde dat het de quaestie van de Boedhistische propaganda door Japansche zendeUngen liet rusten om er in de toekomst over te spreken.

Het blijkt nu, langs welken weg Japan zijn doel indirect zoekt te bereiken. De Christelijke zendingskringen zijn er nu op voorbereid, dat er Tseldra een Japansch-Boedhistische propaganda in China te verwachten is, waardoor de moei lijkheden die de zending in China heeft te overwinnen, vermeerderd worden. Doch men hoopt ook, dat men In China omtrent de Christelijke zending zal aannemen, dat zij geen politieke bijbedoeling heeft.

WiNCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen