Uit de Pers.

Dr. Wielenga te Amsterdam, die telkens de gerneente van Amsterdam voorlicht over de verschijnselen van onzen tijd, heeft thans een red» gehouden over G^loofsgenezing op Gebed, waarvan we het persverslag hier overnemen:

De gebedsgenezing op godsdienstig terrein wU een voortzetting en berbloeiing zijn van het wonder, waarover de Schrift verhaalt. De poging tot herschepping van dit wonder trefïen wg aan in de geheele geschiedenis der Kerk. In de 4e eeuw stal men de olie uit de kerklampen, meenend, dat daarin geneeskracht school. In de Middeleeuwen, in den tijd der Reformatie en daarna treden telkens geloofsgenezers ten tooneele, zich sierend met het aureool van het wonder.

Onder de jongste verschijnselen wijst Spreker op de Irvingianen, de tempelgemeente van Hofifmann, de beweging van Ds. Blumhardt; in het bijzonder op de Pinkstergemeente van Polman, die, behalve de gave der tongen, ook de gave der gezondmaking beweert te bezitten, en op de vereeniging, die gesticht is door Ds. Hazenberg, onder den naam «De Goddelijke Genezing", en waarvan nog enkele vertakkingen en kleine uitspruitsels, vooral in Amsterdam, worden gevonden.

Het beginsel dezer gebedsgenezers is gebeel tegenovergesteld aan dat van Christian Science. De ziektedwordt beschouwd als een rechtstreeksche inwerking van satan op het lichaam, niet te genezen door wetenschap of medicinale hulp, maar alleen door het rechtstreeksche ingrijpen der Goddelijke almacht. Deze hulp geeft God aan wie gelooft, en afstaat van allen menschelijken bijstand. Ue geloofsgenezer haalt een menigte teksten aan'om dit te bewijzen.

De geschiedenis, een strenge rechter, heeft over deze beweging echter vonnis geveld. De pogingen tot herle, ving van het wonder zijn mislukt. Wèl zijn er feiten geconstateerd van treffende genezingen zonder dokter's hulp, maar deze zijn te beschouwen als de overwinning van de ziel op het lichaam. Uitvoerig toont Spreker aan, dat ook de Schrift de opvatting der gebedsgenezers veroordeelt. God bindt ons niet aan het teeken, maar aan het Woord. God is groot, niet slechts in het wonder; maar ook in het handhaven van de wet, en in het verband tusschen natuur en genade. Zalig zijn zijn, die niet zullen gezien en nochtans zullen geloofd hebben. Ook is het onjuist de ziekte enkel aan satanische werking toe te schrijven. De Schrift leert anders. Ziekte staat onder Goddelijk bestel. Daarom is het komen van ziekte voor den Christen niet een afschuwelijke ramp, noch het wegnemen der ziekte het grootste geluk. In ziekte kan zegen schuilen, gelijk in alle kruis, meer dan in gezondheid en levensbloei. Paulus' doom in het vleesch heeft de algenoegzame genade Gods verheerlijkt evengoed als de heugelijkste wondergenezing.

We zijn dankbaar, dat Dr. Wielenga aldus waarschuwt, en hopen, dat deze rede in het hcht zal verschijnen, opdat ook voor anderen deze waarschuwing ten nutte zal kunnen zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen