God spaart de wereld, de kerk en ook U niet!

2 PETRUS 2 : 4 - 7 . — Want indien God engelen, die gezondigd hadden, niet gespaard heeft, maar hen, door hen in de afgrond te werpen, aan krachten der duisternis beeft overgegeven om hen tot het oordeel te bewaren; en de wereld van de voortijd niet gespaard heeft, maar Noach, de prediker der gerechtigheid, met zeven anderen bewaard heeft, toen Hij de zondvloed over de goddeloze wereld bracht; en de steden Sodom en Gomorra tot as verbrand, tot omkering gedoemd en ten voorbeeld gesteld heeft voor hen, die goddeloos zouden leven, maar de rechtvaardige Lot, die zwaar te lijden had onder de losbandigen wandel dier zedelozen, heeft behouden — want. . . .

ROMEINEN 8 : 32 — Hoe zal Hij, die zelfs Zijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar voor ons allen overgegeven heeft, ons met Hem ook niet alle dingen schenkenf?

Als de heilige God zelfs de engelen, wel ke zich tegen Hem verhi even, niet heeft gespaard en hen met Satan, die eens de blinkende Morgenst er was, zal verwijzen naar de poel van vuur en zwavel (Openb. 20 : 10), zou God dan u wel kunnen sparen?

Als de Schepper van hemel en aarde vroeger de mensenzee van de oude wereld liet vergaan door een enorme wat er vl oed, waar door alles verzwolgen werd en dit omdat ze niet de open deur van de ark wilden binnengaan (lees Gen. 7), meent gij dan gespaard te kunnen wor den, wanneer gij de Deur, dat is de Here Jezus (Joh. 10: 7, 9), verwerpt inplaats van uw zonden te belijden, zodat Zijn bloed u reinigt van uw schuld?

Als diezelfde almachtige God, welke is als een verterend vuur (Deut . 4 : 24), de steden Sodom en Gomorra omkeerde en zwavel daar op liet regenen tot een volkomen ondergang en dit omdat zij geen rekening hielden met Gods Woord, zou God ü dan wel sparen?

Als Hij de vrouw van Lot, alleen om het feit, dat zij nog even zich omkeerde om naar haar stad te kijken, in een zoutpilaar veranderde (Gen. 19 : 26), zou God u dan kunnen sparen, indien gij u niet houdt aan gans de Heilige Schrift?

Als de Heer der heerscharen, de Koning der koningen, zelfs Zijn eigen kind niet spaarde (Rom. 8 : 32) en Hem verbrijzelde (zie Jesaj a 53 : 10), meent u dan toch echt nog, dat God ongeacht welke kerk, welke geestelijke leider, welke lid van welke kerk dan ook zal sparen, indien er niet nauwgezet gehandeld wordt naar Zijn Woord? (Joz. 1 : 7, 8).

God spaart geen enkel wezen, geen enkele kerk, Hij spaarde zelfs Zijn Zoon niet, omdat Hij onveranderlijk, waarachtig, heilig is!

Dat bet ekent, dat velen in het protestantisme tot inkeer moeten komen voor het te laat is, maar dat bet ekent ook, dat miljoenen rooms-katholieken, welke in menig opzicht in strijd met Gods Woord een godsdienst aankleven, niet gespaard kunnen worden door Hem.

Dat betekent voor een ontelbare schare een eeuwige verlorenheid, tenzij men Jezus Christus heeft aangenomen als enige Middelaar, Verlosser en Zaligmaker en zodoende gereinigd is van alle zonden.

Wat is het dan goed te begrijpen, dat Abraham, de knecht Gods, voor de Heer ging staan, toen het oordeel over Sodom en Gomorra werd aangekondigd (Gen. 18 : 20, 21).

Abraham stak de handen uit tot God. Abraham wist, dat God niemand sparen kon, dat zijn oordeel onherroepelijk moest komen en. . . . hij bad!

Kijk, daarmede is het onheil ook vandaag nog af te wenden. Dat wij toch zo vervuld mogen wor den met zielen-nood als dat kind Gods, dat ook wij de handen mogen uitstrekken naar de hemel, Hem smekende, of Hij het genadetijdperk, wat heden is, nog niet wil afsluiten, opdat velen nog een kans krijgen zich in orde te stellen met Jezus.

Abraham smeekt en blijft smeken om uitredding en vraagt: 'Heer, als er 50, 45, 40, 30, 20, 10 mensen in Sodom gevonden wor den (lees Gen. 18 : 16 - 33), welke rekeni ng houden met U, zoudt U dan niet die steden willen sparen?' Dan zegt God in vers 32: 'Ik zal haar niet verwoesten terwille van die tien'.

God laat zich hier verbidden, God laat zich door een nietig mensenkind overwinnen, weer is er voor Abraham hoop!

't Is daarom, dat ik al Gods kinderen, ik bedoel daar mede hen, die wet en wederom geboren te zijn, wil oproepen tot een ernstig, volhardend gebed, opdat deze enorme massa niet verwezen wordt naar een poel van vuur maar terecht komt in de armen van Jezus.

Tenslotte wil ik u er dringend op wij zen, dat God zijn kinderen ook niet spaart. Wij allen moet en verschijnen voor de rechterstoel van Christus, opdat openbaar zal worden, wat wij in ons lichaam verricht hebben (2 Cor . 5 : 1 0 ; 1 Cor . 3 : 10- 17).

Laten wij, geleid door Gods Geest, met goud, zilver en kost baar gesteente op ons fundament, n.l. Jezus Christus bouwen, opdat wij de kronen, daar door verkregen, kunnen werpen aan zijn voeten.

Is Hij dat waard?

Ja, want Hij nam onze schuld op Zich, de vloek, welke op ons rustte was op Hem, waar door God zelfs zijn eniggeboren Zoon niet sparen kon.

Laat ons daarom ons gebed vermenigvuldigen, met nog meer inzet ons werpende op de miljoenen zielen in nood. Nog is het genade-tijd, nog mogen wij het zeggen, dat God ni emand spaart, maar dat degenen, welke zich gegrond op Gods Woord in de armen van Jezus werpen, gespaard blijven tot in eeuwigheid!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen