Een nieuwe tegenpaus onder de naam van Clemens XV

In „Semaine Religieuse de Nancy" van 3 nov. werden enkele mededelingen van de congregatie van het H. Officie gepubliceerd:

„De Congregatie van bet H. Officie heeft vroeger reeds oordeel moeten vellen over het geval van Michel Collin, die de congregatie der priesters van het H. Hart verliet en zich de naam van „Pater Mie hiel van de oneindige liefde" toeeigende. Op dit ogenblik durft hij zich zelfs voorstellen als paus, onder de naam van Clemens XV'(....)

„Niettegenstaande al deze strafmaatregelen en verwittingen, heeft Collin zijn verwarringbrengende en ergerniswekkende aktiviteiten niet gestaakt. In woord en geschrift gaat hij verder de zogenaamde ontsporingen van de Kerk aan dé kaak te stellen. Hij dringt zich op als hervormer en roept allerlei vergaderingen en concilies samen onder de zich onrechtmatig toegeëigende naam van Clemens XV.

Paleis van het Heilig Officie, te Rome, 14 okt. '63, Sebastiano Massale, notaris."

Reeds 20.000 aanhangers

Volgens de „Volksgazet" van 28 nov. heeft Collin zich thans in Canada gevestigd. Hij heeft reeds 20.000 ingeschreven leden in Canada, de V.S., Frankrijk, België en N e d e r l a n d .

In een interview verklaarde „Clemens XV", dat er binnen het jaar een groot wonder zal gebeuren en dan zal hij daardoor ineens het hoofd worden van de r.k. kerk. Hij zal dan onmiddellijk de bovennatuurlijke aanbidding in ere herstellen, die thans in de r.k. kerk in verval is geraakt. Collin verwerpt het concilie en dc huidige paus, omdat deze diplomatieke betrekkingen heeft aangeknoopt met staatshoofden die Gods vijanden zijn. Ook verzetten de huidige r.k. leiders zich niet fel genoeg tegen het verval door de beeldenverering.

Een warhoofd

Reeds drie jaar geleden ontving ik een krantje, dat door Collin werd uitgegeven. Hij schreef daarin over een bepaalde Mariaverering die hij voorstond en over visioenen die hij had gehad. Ik vond het allemaal echter zo verward, dat ik het in de prullenmand heb gegooid. Maar in onze tijd is het dus best mogelijk dat warhoofden zich opwerken tot tegenpaus en zelfs nog 20.000 aanhangers krijgen in korte tijd.

Ook het H. Officie denkt in deze geest over Collin, want in de mededeling staat nog: „geëxcommuniceerd, indien hij tenminste nog over al zijn vermogens beschikt

Des te vreemder is het volgende:

R.k. kerkelijke ophitseri] tegen psyehopaath

Het H. Officie heeft Michel Collin gestraft met de zwaarste excommunicatie, n.1. „ p r o vitando". „Een vitandus evenwel moet men (uit de kerk) wegsturen of, als dat niet gaat, moet men met de dienst ophouden, wanneer dit zonder ernstig bezwaar kan geschieden". (Het Kerkelijk Recht, dr. H. van Groessen, 1958, p. 1149).

Stel u dat even konkreet voor: Er is een dienst bezig in een kerk. Plotseling ontdekt iemand de heer Collin. Dan moeten de aanwezige r. katholieken eerst proberen om hem uit de kerk te jagen. Lukt dat niet — maar wat doet een eenling tegen enkele potige r.k. kerels? —, dan moet de priester ophouden met de mis en die „opnieuw-tegenwoordigstelling van het K r u i s o f f e r " in de sakristie voortzetten, omdat er in de kerk een in r.k. zin onboetvaardge zondaar aanwezig is.

In de eerste plaats kan ik dit niet anders zien dan een kerkelijke ophitserij. Men moet dwalenden niet op deze manier bestrijden. En ik vind dat in dit geval bijzonder erg, omdat het H. Officie zelf erkent, dat Collin „misschien niet over al zijn vermogens beschikt".

Het verwondert mij ook, dat kardinaal Ottaviani zulk een harde veroordeling gedaan heeft gekregen van paus Johannes X X I I I . (Deze excommunicatie werd bekend gemaakt in Acta Apostolicae Sedis, 1961, bl. 107). Hoe is dit te rijmen met de alom geroemde mildheid van paus Johannes? Of kon hij niet op tegen deze geduchte kardinaal?

Het blijft ook vreemd, dat, terwijl Christus op het kruis bad: „Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen", de dienaren van Christus de massa opdracht geven om een zondaar, desnoods hardhandig, uit het kerkgebouw te verwijderen, waar, naar men beweert, dit kruisoffer opnieuw wordt tegenwoordig gesteld, — en dat, terwijl men zelf erkent, dat deze man misschien geestelijk gestoord is en dus helemaal niet weet wat hij doet.

De wankele basis van de pauselijke macht

Het geval van de tegenpaus Clemens X V demonstreert weer eens opnieuw de uiterst wankele basis, waarop de pauselijke macht is opgetrokken. Dat is n.1. de beeldspraak in Matt. 16 over Petros en petra, de steenrots.

Volgens de voetnoot van de nieuwe r.k. vertaling van het Nieuwe Testament heeft Jezus met die beeldspraak willen zeggen, dat hij aan Petrus en aan zijn opvolgers in Rome heeft gegeven: „Het absolute leergezag, de absolute bestuursen rechtsmacht".

Men kan nu wel beweren, dat Jezus dat heeft willen zeggen, maar Hij heeft het in feite nooit gezegd. Hij spreekt niet over opvolgers en de naam Rome wordt niet eens genoemd, ook elders in de Bijbel niet, als een zetel van kerkelijk gezag. Welk verwijt kan men dan eigenlijk maken tegen Collin, die beweert, dat Jezus daarmee heeft willen zeggen, dat hij, Collin, eenmaal die absolute macht van Christus zou ontvangen?

Misschien zegt men: Maar Paulus VI is wettig door de kardinalen gekozen. Weer komt dan echter de vraag: Jezus heeft toch niet gezegd, dat er een dergelijke wijze van kiezen van een absoluut monarch in zijn Kerk zou moeten plaatshebben.

Wanneer wij machtsaanspraken gaan baseren op iets, wat Jezus volgens ons heeft w i l l e n zeggen, maar waife Hij in feite nooit gezegd heeft, dan kan men 'alle'i kanten op. Dan kan men geen enkele dwaalleraar nog met gezag tegemoet tredén. Bovendien komt dan onmiddellijk de vraag: Wat voor zin heeft Gods geschreven Woord dan nog, wanneer wij de belangrijkste dingen van zijn openbaring '/muien moeten vernemen langs de weg van allerlei redenernigen uit dait Woord, dus Uit iets wat God zou hebben w i l l e n zeggen, maar in feite nooit gezegd heeft? Is het geen belediging van God om te beweren, dat Hij zulk een grote Bijbel (66 boeken) heeft doen opstellen, en dat Hij nagelaten heeft om het belangrijke punt van d* absolute macht van de pausen klaar en onomwonden te zeggen?

Bouw toch uw leven op datgene wat God werke lijk heeft gezegd!

H.J.H.

Jean Brepsant trad in het huwelijk

Het was voor ons een buitengewoon prettige mededeling, toen Jean Brepsant ons schreef, dat hij in het huwelijk zou treden met een gelovig meisje, dat eveneens r. katholiek was geweest. Een Française. Wij verheugden er ons over, dat ook dit geluk nog voor br. Brepsant was weggelegd.

En zo zat ik dan als vertegenwoordiger van 't bestuur van In De Rechte Straat op zondagmorgen in een grote kamer in een huis in Beauval (Brussel), waar de kerkelijke huwelijksbevestiging zou plaats hebben in aansluiting aan de morgendienst. Het was een eenvoudige plechtigheid. Er waren een dertig mensen aanwezig. Ik had br. de Savignac telefonisch verwittigd en zo kwam ook hij opdagen.

Jean Brepsant is sinds januari van dit jaar godsdienstleraar in Brussel aan vier verschillende lagere scholen. We hebben het echtpaar Brepsant uitgenodigd naar Velp en het was voor mevrouw Brepsant een grote vreugde om het huis te bezoeken, waar haar man de vrijheid en de vrede heeft gevonden.

Keert de paus zich niet tegen Christus?

„De Israëlische regering heeft zondag in een speciaal communiqué de reis van paus Paulus VI naar het Heilige Land toegejuicht als een „gedenkwaardige en unieke gebeurtenis". Een commissie waarin verscheidene ministers zitting hebben en die onder leiding staat van premier Esjkol, zal regelingen voor het pauselijk bezoek treffen. De Israëlische pers heeft zondag gemeld, dat het Vaticaan heeft toegezegd, dat gedurende de reis van de paus „een evenwicht tussen Israëli's en Arabieren" zal worden bewaard. Als b..v koning Hoessein van Jordanië bij het bezoek van de paus voor de kerkvorst zal uitschreiden, zal president Sjazar van Israël hetzelfde doen.

Inmiddels is in de Egyptische pers een forse campagne begonnen tegen het pauselijk bezoek aan het Heilige Land. Beweerd wordt, dat dit zal worden uitgelegd als een erkenning van de staat Israël". (Trouw).

Politiek.......... of profetisch psrspektief

We kunnen dit toejuichen van het pauselijk bezoek door de staat Israël puur zien als een politiek spel. Het politieke aanzien van Israël kan erdoor versterkt worden en wellicht kan het Vatikaan dan niet lang meer blijven weigeren om de staat Israël te erkennen, zoals het Vatikaan reeds lang zijn diplomatieke betrekkingen heeft met de erfvijanden van Israël zoals de Egyptenaren.

Maar moeten we dit niet dieper zien? Zit in die juichkreet van Israël ook niet een zelfrechtvaardiging? n.1. deze: „Wij hebben Jezus destijds terecht ter dood gebracht, omdat Hij geen politieke messias voor ons wilde zijn. Want hij die zich thans de plaatsbekleder van Christus op aarde noemt, erkent ook, dat de uitoefening van een universeel gezag niet mogelijk is, tenzij men ook tegelijk volledig soeverein vorst is in staatkundige zin."

Een indringende vraag

Toen de mensen het teken zagen dat Hij had gedaan, zeiden ze: „Dit is stellig de profeet die in de wereld moet komen. Daar Jezus begreep, dat zij zich van Hem meester wilden maken om Hem mee te voeren en tot koning uit te roepen, trok Hij Zich weer in het gebergte terug, geheel alleen" (Joh. 6:14, 15).

„Jezus antwoordde: Mijn koningschap is niet van deze wereld". (Joh. 18:36) „Wij willen niet dat deze man koning over ons wordt". (Luk. 19:14)

Naar aanleiding van bovenvermelde daden van Jezus, zou ik deze ernstige vraag willen stellen: Keert de paus zich niet tegen Christus, wanneer hij zich straks officieel door de staat Israël als een koning van deze wereld, als een „kerkvorst", laat ontvangen? Kiest de paus dan toch eigenlijk niet de zijde van de Joden van destijds, toen zij Christus verwierpen, omdat hij geen koning van deze wereld wilde zijn en geen rol wilde spelen op het politieke schaaktournooi? Wij willen gaarne in ons volgende nummer plaatsruimte bieden aan r.k. lezers, die ons ervan willen overtuigen, dat wij dit toch niet juist zien.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen