DE WET VAN HET TARWEGRAAN Dit zegt de Heilige Schrift:

„Voorwaar, voorwaar Ik zeg u: Indien het tarwegraan in de aarde niet valt en sterft, zo blijft het alleen; maar indien het sterft, zo brengt het veel vrucht voort" (Joh. 12:24). Is uw leven misschien zo onvruchtbaar in „goede werken, welke God voorbereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen" (Ef. 2:10), omdat u nog steeds niet ten volle bereid waart te sterven aan uzelf, opdat Christus in u leve?

„Die in Mij blijft en Ik in hem, die draagt veel vrucht; want zonder Mij kunt gij niets doen" (Joh. 15:5). Maar hoe kan Christus in ons leven, wanneer wij vol zijn van onszelf en Hem geen ruimte geven in ons?

„Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf en neme zijn kruis dagelijks op en volge Mij. Want zo wie zijn leven behouden wil, die zal het verliezen, maar zo wie zijn leven verliezen zal om Mijnentwil, die zal het behouden" (Luk. 9:23-24). Voor wie van buiten tegen deze woorden aankijkt, klinken ze hard; maar wie door Christus tot deze verloochening van zichzelf is gekomen, zal ondervinden: „Mijn juk is zacht en Mijn last is licht" (Matth. 11:30). Immers hij is dan opgestaan met Christus en wat is er mooier denkbaar dan Christus levend in ons?

„Ik bid u, broeders, door de ontfermingen Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levende, heilige en Gode welbehagelijke offerande" (Rom. 12:1). Paulus smeekt ons dus dat wij ook onszelf ten offer brengen in vereniging met het offer van Christus, want alleen dan vinden zijn vermaningen een waarachtig klankbord in onze ziel: „En wordt deze wereld niet gelijkvormig .. enz." (Rom. 12:2).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen