Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

GESPREKKEN MET WILLEM

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

GESPREKKEN MET WILLEM

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Willem heeft een jeugdweekend meegemaakt en ze kwam opgewekt thuis. Ze had het er erg fijn gevonden. En ik vroeg haar:

H.: Willem, waarom vond je dat weekend zo fijn?

W.: We waren daar onder elkaar als allemaal gelovigen, als broers en zusjes, die één Vader hadden. Dat voelde je zo ontzettend duidelijk daar.

We hebben gezongen met elkaar en gepraat met elkaar.

Toen ik d'r naar toeging, was ik in een down-stemming. Ik heb gepraat met 'n meisje daar en dat heeft me veel geholpen. Dat meisje zat met dezelfde dingen, als waar ik mee zat. We hebben elkaar vooruit geholpen. We vulden elkaar aan.

Ik heb ook gepraat met anderen, die in rottigheid zaten en die aan mij weer dingen vroegen. We hebben elkaar geholpen. En zo heb ik er veel geleerd.

En 't was ook die hele sfeer onder elkaar, alsof je één grote familie was.

H.: Je vertelde me dat er ook nog andere groepen waren in dat jeugdcentrum . . . . of wat was dat?

W.: Jeugdherberg.

H.: Heb je daar nog ontmoetingen mee gehad?

W.: Op zondagochtend was 't erg leuk. We hadden een soort kerkdienst gehad met Leo Pasman en die had dat geleid. Half twaalf was dat afgelopen. En om half één zou 't middageten zijn. 't Was lekker warm. We zaten buiten op 't balkon. Toen kwam één op 't idee om te gaan zingen. Wendie pakte haar gitaar en begeleidde de boel. Het was fijn om zo te zingen onder elkaar. We waren echt blij…., ik weet niet.

D'r kwamen ook kinderen, kinderen uit de lagere school, uit Texel. Die waren daar. En die kwamen naar buiten. Ze waren, ik denk van de vijfde, zesde klas. Ze kwamen meeluisteren, 't Was leuk.

Toen kwamen we op 't idee om ze ook mee te laten zingen. Ik heb boekjes voor ze gehaald en ze uitgedeeld.

We hadden d'r niet genoeg. En ik zag 'n stel kinderen, die zaten op zo'n muurtje en die zaten zo sip te kijken. En ik ging tussen die kinderen in zitten met mijn boekje en we hebben samen gezongen.

Na afloop heb ik nog even met die kinderen gepraat en heb ze gevraagd: „Weet je wel, waarover je hebt gezongen?"

Ze zeiden: „Ja, van Jezus, van de Messias en zo".

Ik heb ze daarop verteld, waarom wij zo blij konden zijn. Ik heb ze verteld, dat Christus voor onze zonden gestorven is aan 't kruis, en dat Hij ook weer is opgestaan, en dat Hij nog leeft. Ik heb dat zo eenvoudig mogelijk geprobeerd aan die kinderen te vertellen. En 't was leuk. J e merkte echt dat ze aandachtig zaten te luisteren.

Opzweperij?

Ik heb nog een andere ontmoeting gehad. Later, in de keuken, toen stond ik af te drogen en daar was 'n meisje van een andere groep, ik denk dat ze zeventien jaar was.

Ze vroeg mij: Waarvan komen jullie eigenlijk?

Toen vertelde ik over onze jeugdgroep.

Maar ze wilde méér weten. Ze had gemerkt dat wij erg blij waren, maar ze had 't idee dat we mekaar een beetje meesleepten en high maakten.

Ik heb gezegd dat dat zeer beslist niet waar was en dat we elkaar niet als vriendjes en vriendinnen meesleepten, maar echt een diep geluk voelden.

En toen heb ik over Jezus verteld, ook aan haar. Ik vroeg of ze de Heere Jezus kende als haar Verlosser.

Ze zei toen: „Ik ben katholiek. Ik geloof wel in Jezus, maar ik kan niet zeggen dat ik Jezus heb aangenomen op die manier, zoals jij daarover spreekt".

Ik heb haar verteld, dat dat persoonlijk geloof in Christus je ontzettend vrij kan maken en dat 't fijn is om je zelf helemaal kwijt te raken en weg te cijferen en je aan Christus over te geven.

Maar we waren alleen over en toen moesten we de keuken uit. We werden door de kok de keuken uitgezet en ik heb haar verder niet meer gesproken.

H.: Maar kun je dat nu bewijzen, dat jullie niet zomaar in een high-stemming leefden? en dat je elkaar niet opzweepte, maar dat het hier echt ging om Iemand die bestaat, Christus die in jullie midden was en dat Hij 't is, die jullie in deze blijde stemming bracht?

W.: O…. nou…. dat vind ik heel moeilijk. We hebben Bijbelstudie gehad en dan konden we ernstig met elkaar praten. Ik praat er misschien wel wat gemakkelijk over van dat we allemaal zo heel erg blij waren. Ik weet nog wel dat ik de eerste avond een beetje chagrijnig was en ik baalde d'r een beetje van dat ik was gegaan. Ja, kan ik dat bewijzen? Ik voelde gewoon dat Christus in ons midden was, dat dat niet zomaar een beetje oppervlakkig was, maar dat Christus echt in ons midden was. Maar ik vind 't moeilijk om zo iets te bewijzen.

Getuig van Christus!

H.: Ik dacht dat het niet alleen moeilijk is om dat te bewijzen, maar zelfs onmogelijk. In de Bijbel staat dat de natuurlijke mens de dingen des Geestes niet kan verstaan (1 Cor. 2:14). En de Heere zegt dat als iemand niet wedergeboren is uit de Heilige Geest, hij 't Koninkrijk Gods niet eens kan zien, dat Koninkrijk van vrede, liefde, gerechtigheid, vergeving en vreugde.

De natuurlijke mens, de mens van de wereld, kan wel enig verschil zien tussen een groep jongelui, die zomaar met natuurlijke middelen door opzweperij zich high voelen, én degenen die echt door de Heilige Geest tot blijdschap zijn gebracht. Maar ze zien er geen wezenlijk verschil in.

Je kunt dus niet tegenover hen bewijzen, dat Christus door Zijn Geest in jullie midden was. Je kunt alleen maar van Hem getuigen en tegen ze zeggen: Ga nou in dat Woord Gods lezen en bid er om dat de Heilige Geest ook jou mag verlichten. En als die Geest over je en in je komt, dan zie je 't werkelijk, dat je Christus nodig hebt als Zaligmaker, omdat je een zondig mens bent. En dan zie je ook dat die vreugde iets heel anders is dan welke high-stemming ook; dat 't geen vreugde is, waartoe je jezelf, eventueel samen met anderen hebt opgezweept! Dan zie je dat dit heilsvreugde is, vreugde om de verzoening met God, vreugde om de gemeenschap met Christus, over Wie de Heilige Geest in je hart getuigt dat Hij zich gegeven heeft in de dood van 't kruis om ook jou van de eeuwige dood te verlossen.

Dit artikel werd u aangeboden door: In de Rechte Straat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 februari 1974

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

GESPREKKEN MET WILLEM

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 februari 1974

In de Rechte Straat | 32 Pagina's