DE VRESE GODS

Er staat: „Wij dan, wetende de schrik des Heeren" (2 Kor. 5:ll) en niet: „wetende de angst des Heeren".

Er staat ook niet: „De angst", maar: „De vreze des Heeren is het beginsel der wijsheid" (Spr. 9:10; ps. 111:10; Job 28: 28; Pred. 12:13).

Daarom mag het doel van de prediking nooit zijn de mensen bang maken voor God. Zeker, wij moeten de dreigende oordelen Gods verkondigen. We moeten Zijn ontzettende toorn laten zien, die in Hem ontbrandt vanwege onze zonden. Maar het einddoel van deze prediking moet zijn, dat de hoorders komen tot de „vreze des Heeren".

Vreze des Heeren is ontzag voor Zijn majesteit en heiligheid. Bij de angst gaat het om jezelf, om je eigen belang. Je bent dan bang voor de straf, puur om jezelf. Maar bij de vreze zie je af van jezelf. Je schouwt vol verwondering en aanbidding naar de grootheid Gods.

Zeker, dat heeft zijn weerklank in je zelf. Je voelt je dan zó zondig en zó nietig tegenover deze ontzagwekkende God, dat je wel zou willen wegkruipen, opdat Hij de schande van je naaktheid niet meer zou zien. In die zin is er dan ook sprake van een sidderen voor God, maar dat is heel anders dan het sidderen van de angst.

Dezelfde Paulus, die „de schrik des Heeren" kent, schrijft immers ook dat we niet in slaafse vrees hoeven te leven, „maar gij hebt ontvangen de Geest der aanneming tot kinderen" (Rom. 8:15).

Deze vreze Gods, deze huiver voor Zijn heiligheid, is tevens de basis voor de vreugde des heils. Naar de mate dat iemand deze genade van de vreze Gods heeft ontvangen, naar die mate zal hij zich ook kunnen verheugen in een „onuitsprekelijke en heerlijke vreugde" (1 Petr. 1:8).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen