Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

LIEFDE VOOR ISRAËL

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

LIEFDE VOOR ISRAËL

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

1. De Joden hebben nog steeds niet Christus aanvaard als hun God en Zaligmaker. Zeker, wij zijn daar mede schuldig aan, omdat wij hen niet tot naijver hebben opgewekt (Rom. 11 : 14), doordat wij niet een stralend beeld hebben gegeven van de macht van de Geest van Jezus Christus in eenheid en liefde, maar integendeel ons als christenen in de loop van de eeuwen door ons antisemitisme op vreselijke wijze aan de Joden vergrepen hebben. Maar ónze schuld neemt hun schuld nl. het afwijzen van Christus niet weg.

2. De Joden zijn heel gewone mensen zoals wij. Dat betoogt Paulus heel duidelijk in Rom. 2. „Want wij hebben te voren beschuldigd beiden Joden en Grieken, dat zij allen onder de zonde zijn" (Rom. 3 :9).

Eén voorbeeld daarvan las ik in Holland Herald, vol. 17 (1982 oktober) nr. 10 in een artikel van de Jodin, Ethel Portnoy over „Spinoza the outcast philosopher". Ik vertaal voor u:

De vernedering bracht hem tot zelfmoord

Spinoza is ooggetuige geweest van de openbare vernedering van Uriel da Costa. Spinoza was 15 jaar.

Uriel da Costa was in Portugal opgevoed als rooms-katholiek. Hij vluchtte naar Amsterdam, waar hij zich liet besnijden en lid werd van de Joodse gemeente. Zijn joodse geloof werd echter een grote teleurstelling voor hem en hij keerde terug naar het rooms-katholicisme.

Enkele jaren later voelde hij zich echter zó eenzaam en verlaten dat hij wilde terugkeren naar het jodendom.

Omdat hij de onsterfelijkheid van de ziel in twijfel had getrokken, zou dat niet kunnen - aldus de rabbi's - dan nadat hij een passende straf had ondergaan.

In 1647 stemde hij er op aandringen van zijn vrienden, in toe. Eerst moest hij de lijst van zijn dwalingen voorlezen en beloven die nimmermeer aan te hangen. Daarna werd hij aan een pilaar vastgebonden, terudjl de gemeente liederen zong en kreeg 39 slagen. (DeJoden van die tijd waren niet meer noch minder hard dan hun tijdgenoten j. Vervolgens moest hij op de dorpel gaan liggen, terwijl de hele gemeente over hem heen stapte. Toen kreeg hij te horen dat zijn zonden vergeven waren en dat hij weer in de gemeente was opgenomen. Woedend en vernederd ging hij naar huis joeg zich een kogel door het hoofd.

Dit artikel werd u aangeboden door: In de Rechte Straat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 december 1982

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

LIEFDE VOOR ISRAËL

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 december 1982

In de Rechte Straat | 32 Pagina's