Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De huidige leer over de aflaat!

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De huidige leer over de aflaat!

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In het jaar dat wij de 500ste geboortedag van Luther herdenken, is het nieuwe roomse kerkelijke wetboek verschenen. Zoals te verwachten was, is daarbij geen wezenlijk punt van de r.-k. leer gewijzigd, ook niet de leer omtrent de aflaat, die de oorzaak is geweest van de breuk in de zestiende eeuw. Ik wil hieronder een vertaling vanuit het Latijn geven van de canones 992-997, die handelen over de aflaat.

Canon 992. De aflaat is een kwijtschelding voor het aangezicht van God van de tijdelijke straf van de zonden (die wat de schuld betreft, reeds zijn uit gedelgd) die de gelovige, mits hij in de juiste gezindheid verkeert en mits hij aan bepaalde voorwaarden voldoet, verkrijgt door middel van de Kerk die als bedienster van de verlossing de schat van de voldoeningen van Christus en van de Heiligen op een gezagvolle manier (auctoritative) uitdeelt en toepast.

Kommentaar:

Dus de R.-K. Kerk kent zichzelf het recht en het gezag toe om, zoals zij dat wil, te beschikken over de verdiensten van Christus. Ze beweert tevens dat mensen verdiensten voor God kunnen hebben - wat volkomen in strijd is met de leer van de Schrift: „Niet uit werken, opdat niemand roeme" (Ef. 2 :9) - en dat zij dan bovendien ook weer over die verdiensten kan beschikken.

Canon 993. De aflaat is gedeeltelijk of vol, voorzover de aflaat kwijtschelding schenkt van slechts een gedeelte of van het totaal van de straf, die men vanwege de zonde heeft opgelopen.

Kommentaar:

Vroeger waren de gedeeltelijke aflaten nog verder onderverdeeld in aflaten voor een aantal dagen of jaren. Dat is dus niet meer zo.

Canon 994. Iedere gelovige kan de aflaten, hetzij de gedeeltelijke hetzij de volle, voor zichzelf verdienen of ze op overledenen toepassen bij wijze van smeking.

Kommentaar:

Volgens de leer van Rome schenken de aflaten met zekerheid de kwijtschelding van de straffen voor hen, die nu nog leven. Maar de R.-K. Kerk kan slechts God smeken dat Hij een aflaat ook toepast op een bepaalde overledene, maar het is niet zeker of God dat ook doen zal.

Canon 995. Par. 1. Buiten het hoogste gezag van de Kerk (bedoeld is: de paus. HJH) kunnen slechts zij aflaten verlenen die deze bevoegdheid rechtens bezitten ofwel aan wie de Paus dat heejt toegelaten.

Par. 2. Geen enkele gezagsinstantie beneden de Paus kan de bevoegdheid verlenen om aflaten uit te schrijven, tenzij hem dit privilége uitdrukkelijk door de Apostolische Stoel (= de Paus) is geschonken.

Canon 996. Par. 1. Om in staat te zijn aflaten te verdienen moet men gedoopt zijn, niet in de kerkelijke ban, en moet men in staat van genade verkeren (= zich niet bewust zijn van een doodzonde, die hij bedreven, maar nog niet gebiecht zou hebben, HJH) althans vóór de beëindiging van de voorgeschreven werken.

Par. 2. Wanneer iemand inderdaad in staat is de aflaten te verdienen, moet hij bovendien ook de intentie hebben om die aflaten te verdienen en moet hij bereid zijn om de opgelegde werken te vervullen op de voorgeschreven tijd en op de juiste manier, overeenkomstig de strekking van de aflaat die werd uitgeschreven.

Canon 997. Voor het verlenen en het verdienen van de aflaat moet verder in acht worden genomen wat bovendien is voorgeschreven door de overige wetten van de kerk.

Kommentaar:

1. Protestanten kunnen - mochten ze dat willen - geen aflaten verdienen, omdat ze volgens canon 1364 als ketters (haereticus) in de r.-k. kerkelijke ban zijn. Zij moeten dus alle tijdelijke straffen voor hun zonden straks in het vagevuur uitboeten.

2. Hoever staat dit juridisch gedoe af van de eenvoud van het Evangelie!

3. En nogmaals: wat een goddeloze aanmatiging dat de Paus meent God te kunnen verplichten straf voor de zonde al of niet kwijt te schelden.

Dit artikel werd u aangeboden door: In de Rechte Straat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 november 1983

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

De huidige leer over de aflaat!

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 november 1983

In de Rechte Straat | 32 Pagina's