Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

MEDITEREN MET EEN KOPJE THEE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

MEDITEREN MET EEN KOPJE THEE

12 minuten leestijd Arcering uitzetten

Onder deze titel las ik in het r.-k. weekblad 'Kerk en Leven' (10 Jan. 1991) een uitvoerig relaas over gemeenschappelijke beoefening van Zen-meditatie door boeddhistische en rooms- katholieke monniken. Onder die r.-k. monniken waren vier Vlamingen, waaronder een monnik uit de abdij van Westmalle. Gedurende een maand hebben zij verbleven in kloosters van het Zen-Boeddhisme in Japan.

Volgens hen was het een verrijkende ervaring: "Zo een ervaring verrijkt ons allemaal. ..Hel leven in zo een klooster is streng. Nog strenger clan bij de trappisten in Westmalle. De dag begon om 4 uur en eindigde pas om 22.30 uur. De hele dag mediteerden we. Tijdens de lange meditatie werd toch een kopje thee met een stukje gebak opgediend."

Ik vraag me af waarin een dergelijke boeddhistische filosofie ons zou kunnen verrijken?! Het is toch armoe troef.

Hoe kun je van 'armelijke wereldgeesten' iets ontvangen waardoor je geestelijk zou verrijkt worden? Wie geen kennis heeft van Jezus Christus en Die gekruisigd, is ellendig en jammerlijk en arm en blind en naakt! Zo spreekt de Heere. En Hij vervolgt: "Ik raad u, dat gij van Mij koopt goud, beproefd komende uit het vuur. opdat gij rijk moogt worden; en witte klederen, opdat gij moogt bekleed worden en de schande uwer naaktheid niet geopenbaard worde; en zalf uw ogen met ogenzalf, opdat gij zien moogt" (Openb.3:18).

Zo gaan velen met een schijn van vroomheid voor eeuwig verloren! Dit woord van de Heere mag ons allen diep aangrijpen, want vroomheid zonder waarachtig geestelijk leven, is levensgevaarlijk. 'Ik zal u uit Mijn mond spuwen', zegt de Heere. Moge de Heere ons de bewogenheid geven om onze medemens te waarschuwen. Door dit woord geraakt, heb ik deze broeder Trappist geschreven over de rijkdom in Jezus Christus.

Ik meende er goed aan te doen om mijn briefin ons maandblad te laten afdrukken opdat het wellicht een hulp mag zijn voor wie, vroeg of laat, ook wordt geconfronteerd met de filosofie van het Zen-Boeddhisme.

Geachte Heer,

Na lezing van een artikel in 'Kerk en Leven' van 10 Januari '91, waarin u verwijst naar uw ervaringen met het Zen-Boeddhisme, wil ik toch even reageren, en wel vanuit een bewogenheid die de Heere op mijn hart heeft gelegd.

Het is niet de eerste keer dat ik in aanraking kom met mensen, die zeer enthousiast kunnen zijn over het Zen-Boeddhisme en die menen daardoor te kunnen worden opgenomen in een totale rust van de geest.

Het verbaast me echter dat priesters en kloosterlingen, die toch weet zouden moeten hebben van de geloofsschat die gevonden wordt in het Woord van God. toch nog nut en heil trachten te vinden in het beoefenen van de meditatietechnieken afkomstig van het Zen-Boeddhisme.

Mag ik u vragen. Broeder Benedikt, meent u in het Zen-Boeddhisme iets te kunnen vinden dat Jezus Christus u niet zou kunnen geven? In Christus zijn toch al de schatten van wijsheid en kennis verborgen! (Kol.2:3). Waarin werd u door de Zen-filosofie verrijkt?

Als ik iets begrepen heb van de Zen-filosofie, dan moet ik met grote stelligheid waarschuwen tegen de zgn. 'Verlichtings-ervaring', waar toch uitdrukkelijk naar wordt gestreefd in de beoefening van 'Za-zen'.

S. Suzuki, een bekende Zen-meester, schrijft in zijn boek over het doel van Zen het volgende:

"Het doel van Za-zen is de vrijheid van ons 'Zijn' te verkrijgen, lichamelijk en geestelijk. Het leeg-zijn van jezelf is de voorwaarde. We beoefenen alleen maar Za-zen met Boeddha als voorbeeld. Door op deze wijze te zitten, zijn we Boeddha zelf. Maar pas in Za-zen zul je de zuiverste en echte ervaring hebben van de lege geestestoestand.

Verlichting bereiken is altijd met Boeddha zijn. Iedereen heeft de Boeddha-natuur. Ieder van ons moet een weg vinden om onze ware natuur te verwerkelijken."

Dit is toch een volslagen onbijbelse instelling. Of niet soms? Nergens worden we in de Bijbel aangespoord om innerlijk leeg en werkeloos te blijven wachten of er iets komt.

Het is bovendien een gevaarlijk experiment! Geestelijke leegte zet de deur open voor invloeden van de machten der duisternis. Typeert dit niet de schrijnende armoede van de Zen-filosofie? Nu besef ik maar al te goed dat u me hierin zult tegenstaan. Maar de Bijbel leert mij: het is één van de twee, ofwel Christus ofwel de wereldgeesten (Kol.2:8).

O wat mogen wij echter juichen om de'volheid van Christus'die uit genade ons deel mag worden en waaraan ik, nu reeds, door het geloof deel mag hebben! Wat mist het Zen-Boeddhisme toch alles!

U zult toch ook wel op de hoogte zijn van wat de grote Zen-apostel D.T. Suzuki heeft verklaard?! Zonder enige schaamte durft hij te beweren -ik citeer letterlijk-:

"Zen is geen godsdienst in de gewone zin van het woord, want Zen kent geen God, die aanbeden moet worden, het kent geen toekomstige verblijfplaats voor hen, die overleden zijn, maar vooral: Zen kent geen ziel, welker bestemming en z.g. onsterfelijkheid een geweldig probleem is voor veel mensen.

Zen is geheel vrij van al die dogmatische en godsdienstige hindernissen. De mens zal eerst dan zijn vrijheid genieten als hij die vreselijke plicht van zijn redding en zaligmaking van zijn schouders werpt. Zen bewijst heel duidelijk de waardeloosheid van ieder geloof in een persoonlijke God."

Hoeft hierbij nog enige verklaring? Is het Zen-Boeddhisme in wezen niet een hooghartig stelsel, waarin geen plaats is voor het Offer van Jezus Christus, die plaatsvervangend heeft geleden en is gestorven op het Kruis voor de zonde, opdat wij vrede met God en leven in overvloed uit genade mogen ontvangen?

Is in het Zen-Boeddhisme wel enig punt van overeenkomst te vinden met het waarachtig christelijk geloof?

Beoogt Zen niet een heel ander doel dan onze meditatieve gebedsgemeenschap? Als christenen beogen wij toch die zalige gemeenschap met de Heere God door het geloof in Jezus Christus!

Hem wil ik kennen; op Hem wil ik hopen; Hem wil ik liefhebben!

Van Hem wil ik getuigen! En ook al besef ik goed dat ik nog dagelijks tegen God zondig, toch mag ik met zekerheid weten dat Hij mij, zonder enige verdienste van mijn kant, alleen uit genade, de volkomen voldoening, gerechtigheid en heiligheid van Christus schenkt. Hij rekent mij die toe, alsof ik nooit zonde had gehad of gedaan, ja, alsof ik zelf al de gehoorzaamheid had volbracht die Christus voor mij volbracht heeft. Het is alleen door het geloof dat ik aan deze weldaad deel mag hebben.

De monniken echter van de Zen-kloosters kennen geen persoonlijke God, kennen Jezus Christus de Gekruisigde niet, kennen de vrucht van de Geest niet. Dat zult u toch ook wel hebben ontdekt!

Men heeft het wel overeen 'vrede in het hart als grond voor wereldvrede'. Maar hoe kan vrede geboren worden uit een zondig mensenhart, ook al spant men zich tot het uiterste in om zijn geest te laten uitstromen om zo zijn eigen diepste grond te kunnen ontdekken en hierdoor in kontakt te komen met het 'AL'?

Daar zijn de Zen-methoden toch op gericht?

Mag ik u eens vragen: hebt u uw diepste grond ontdekt? Zo ja, kunt u dan nog geloven dat er enig goed in opgeborgen ligt? Moeten we niet veeleer, met vreze en beven, bekennen en belijden dat onze diepste grond totaal verdorven is door de zonde? De Bijbel leert zo duidelijk dat wij allen in zonde ontvangen en geboren zijn (Ps.52:7). Zegt Job niet: "Komt ooit een reine uit een onreine? Niet één"(Job 14:4). "Hoe zou een mens rechtvaardig zijn bij God" (Job 25:4).

Moeten we de woorden van Jezus uit Mark.5:20-23 niet tenvolle beamen, waarin Hij de diepste grond van ons hart openlegt? Er is echt niets goeds in ons. We komen er nooit uit, wanneer we aan onszelf blijven overgelaten. Ook niet met de door u en door vele anderen zo geprezen Zen-methode. Ook daarin word je alleen maar met eigen onmacht geconfronteerd!

Er is maar één weg naar vrede en waarachtige vrijheid: Jezus Christus en Die gekruisigd! Geloof het toch wat Jezus zegt: "Wanneer de Zoon u heeft vrijgemaakt, zult ge werkelijk vrij zijn". Hij is ons door God geschonken tot wijsheid, rechtvaardigheid, heiliging en volkomen verlossing (1 Kor. 1:30).

Het is toch wel bevreemdend dat velen het recept voor een waarachtige relatie met God gaan zoeken in Zen-meditatie, terwijl het voorhanden is in het gelovig horen naar Gods Woord, dat alleen ons wijst op de onnaspeurlijke rijkdom van Jezus Christus. Het is toch alleen maar door Hem dat wij vrije toegang hebben tot God. Niet door ons te laten leegstromen en ons te wenden tot het 'niets' om alzo het 'Al'te kunnen ontmoeten.

Neen, zo ontmoeten wij Christus niet!

Het zijn de Heilige Schriften die van Hem getuigen en van het Leven door geloof in Hem (Joh.5:39-40). En ik kan me echt niet voorstellen dat 'Zen' enig uitstaans zou kunnen hebben met de Christus der Schriften! Integendeel, de hele Zen-filosofie staat lijnrecht tegenover het geloof der Schriften. Trouwens bij het hele Boeddhisme, waarin Zen zijn grond heeft, gaat het niet om verlossing van de zonde en vrede met God, maar om verlossing uit de ellende en het beleven van een toestand van gelukzaligheid.

Het gaat bij Boeddha alleen om de mens zelf en om de verlossing uit zijn tegenwoordige ellende. De mens moet zelf omhoog klimmen tot het nirvana. Het is ten diepste een troosteloze filosofie! Deze hele filosofie moeten wij 'als krijgsgevangene brengen onder de gehoorzaamheid aan Christus' (2 Kor. 10:5 RKV).

Er is geen andere weg naar God dan Jezus Christus. Zijn Offer is het enige zoenoffer dat ons verlost van het eeuwig oordeel en voor ons genade van God, gerechtigheid en eeuwig leven verwerft. Buiten dit offer zal niets God kunnen behagen. Waar we ook mee komen, wat voor methoden of technieken we ook hanteren, niets buiten dit offer zal iets kunnen bijdragen aan onze zaligheid!

Jezus Christus is de ene en de volkomen Zaligmaker!

Zoek Hem toch, Broeder Benedikt. Hij wil alles voor u zijn. Gedenk het woord van Paulus: "Wat winst voor mij was ben ik om Christus' wil gaan beschouwen als verlies. Sterker nog, ik beschouw alles als verlies, want mijn Heer Christus Jezus kennen gaat alles te boven. Om Hem heb ik alles prijsgegeven. Om Christus houd ik alles zelfs voor vuilnis, als het erom gaat Hem te winnen en één te zijn met Hem…" (Fil.3:7-9 RK.V).

Wanneer je de Christus der Schriften mag kennen, dan ga je de ander ook deze rijkdom en genade gunnen.

Hebt u de Japanse monniken gewezen op Jezus Christus? Want 'bij niemand anders is dan ook de redding te vinden en geen andere Naam onder de hemel is aan de mensen gegeven waarin zij gered moeten worden'(Hand.4:12 RKV).

Ik lees in 'Kerk en Leven' dat u het niet hebt gedaan. Anderen oproepen tot bekering zou getuigen van 'triomfalisme', zegt u. O goede vriend, is de verkondiging van het Evangelie 'triomfalisme'? U weet toch ook dat het Evangelie alléén het Woord der Waarheid is. En het is toch een opdracht van Godswege om deze Waarheid te prediken (Mat.28:19).

Ook Petrus zegt tot Cornelius en zijn gezin: "Hij gaf ons de opdracht aan het volk te prediken, en te getuigen dat Hij de door God aangestelde rechter is over de levenden en de doden" (Hand. 10:42 RKV).

Triomfalistisch, zegt U?

Hoor dan het getuigenis van Paulus. Hij zegt dat Hij de Heer heeft gediend in alle nederigheid, onder tranen en beproevingen en dat hij niets heeft nagelaten om Joden en Grieken te betuigen zich tot God te bekeren en te geloven in Jezus Christus! Hand.20:21. Hoe kunt u beweren dat gehoorzaamheid aan dit uitdrukkelijk gebod van de Heer tot verkondiging van het Evangelie van geloof en bekering, triomfalistisch zou zijn?!

Mag ik nogmaals enkele woorden van Paulus citeren? In 2 Kor.5 zegt hij: "Met de vreze des Heren voor ogen trachten wij de mensen te winnen" (RKV).

En verder: "De liefde van Christus laat ons geen rust, sinds wij hebben ingezien dat Een is gestorven voor allen".

En nog: "Wij zijn dus gezanten van Christus. God roept u op door ons woord. Wij smeken u in Christus'Naam: laat u met God verzoenen". (2 Kor.5:11, 14, 20 RKV).

Triomfalistisch, zegt u?

Is het niet veeleer een gehoorzaam en dienend getuige zijn van het Evangelie van redding en verlossing door Jezus Christus?

Lees ook nog eens de woorden van Paulus in 2 Kor.6:1-10.

Tenslotte een woord uit Ez.3, dat mij telkens diep aangrijpt, en mij geheel en al uitdrijft naar de Heer om van Hem kracht en wijsheid te ontvangen in de bediening van het Evangelie. "Als Ik tot de boosdoener zeg: ge zult zeker sterven, en gij waarschuwt hem niet, en laat na hem op zijn slecht gedrag te wijzen om zijn leven te redden, dan zal die boosdoener weliswaar om zijn eigen schuld sterven, maar u zal Ik rekenschap vragen van zijn bloed. Maar als ge de boosdoener gewaarschuwd hebt en hij betert zijn leven niet, dan zal hij wel sterven om zijn eigen schuld, maar gij hebt uw eigen leven gered." (Ez.3:18-19 RKV).

Zo spreekt de Heilige God.

Moge Hij u, Broeder Benedikt, alles wat u nodig hebt geven in Christus Jezus. Ware vrede zal uw deel zijn en eeuwige vreugde. Dit wens ik u van harte toe. Hierbij voeg ik nog een paar brochures. Deze zijn u van harte gegund. Ik bid u Gods rijke zegen toe. Hartelijk,

Deze broeder Trappist heeft alles (brief én brochures) teruggestuurd, met het korte pijnlijke antwoord:

"Waarde Heer,

Hei heeft me pijnlijk getroffen -als dat uw bedoeling was hebt U inderdaad sukses gehad!- uw schrijven van 16 januari 1.1. te hebben moeten ontvangen op de dag dat de gebedsweek voor de eenheid wordt ingezet, gedurende dewelke er ook wordt gebeden voor de eenheid van alle mensen. Temeer nu de wereldvrede wordt verscheurd door machtswellust, hebzucht en niet in het minst door religieus fanatisme.

Met oprechte en terechte verontwaardiging, een beleefde groet,

Br. Benedikt."

Ik heb even gezucht en gedacht aan het woord van Jezus:

"Doch de Zoon des mensen, als Hij komt, zal Hij ook geloof vinden op de aarde?" (Luk.18:8)

Mag dit woord van de Heere ons oproepen tot standvastigheid in het geloof en tot volharding in het gebed om redding van zielen!

Dit artikel werd u aangeboden door: In de Rechte Straat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 april 1991

In de Rechte Straat | 32 Pagina's

MEDITEREN MET EEN KOPJE THEE

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 april 1991

In de Rechte Straat | 32 Pagina's