Van Godswege

Petrus voert ons in dit gedeelte tot de diepste grond van ons geloof in de Schrift als zijnde het Woord Gods.

Hij zegt: "Dit eerst wetende, dat geen profetie der Schrift is van eigen uitlegging"

Het is zeer belangrijk wat Petrus hier schrijft: dit moet men 'eerst'weten, zo staat er geschreven. Dit wil zeggen dat vóór alles het voor elk van ons zal moeten vaststaan dat "geen profetie der Schrift is van eigen uitlegging". Indien de Schrift nut en betekenis wil hebben, dan zal dit onwrikbaar moeten vaststaan!

Het moge duidelijk zijn dat, wanneer Petrus hier het woord 'Schrift'gebruikt, hij het hele Oude Testament bedoelt en niet uitsluitend die teksten die profetisch van aard zijn met uitsluiting van de historische en dichterlijke Schriftplaatsen.

Hier wordt het hele Oude Testament bedoeld omdat het Oude Testament in zijn geheel een profetisch karakter heeft.

Nu zegt Petrus dat deze Profetie der Schrift niet van eigen uitlegging is. Dit beduidt dat onze eigen inzichten nooit 'norm' kunnen zijn voor het verklaren van de Schrift. Niet ónze mening, niet óns gevoelen mag het Profetische Woord beheersen, maar de Schrift zeifis de verklaarster van haar eigen woorden! Dit is het allereerste en het grote beginsel voor een zuivere Schriftverklaring.

Het is ook niet aan de wetenschap om te bepalen wat de Schrift wel en niet kan zeggen. Prof. Ridderbos zegt daarover in zijn boek 'Het verloren Paradijs':

"Nimmer mag onder ons de mening postvatten dat we aan de wetenschap zouden mogen toelaten, over de Schrift en over ons Schriftgeloof heerschappij te voeren. Het is niet zo, dat de wetenschap zou mogen zeggen: de betekenis van de Schrift in haar geheel of in één harer delen mag niet verder gaan dan tot hier of tot däär, want anders komt ze met mijn gezag in strijd. De Schrift ontleent haar gezag niet - gelukkig niet! - aan enige menselijke, altijd feilbare wetenschap, maar aan zichzelf, d.i. aan Hem Die in haar tot ons spreekt. Daarom wordt de Schrift ook uit zichzelf verklaard…

Tenslotte mag de verklaring niet herzien worden op enige grond, die niet met het karakter der Schrift als Gods Woord ten volle in overeenstemming is".

De Schrift is 'voortgebracht'

De Schrift en haar gezag kunnen nooit afhankelijk zijn van de eigen uitlegging der lezers! Petrus geeft ook duidelijk aan waarom dit niet kan. Hij zegt: "Want de profetie is voortijds niet voortgebracht door de wil eens mensen, maar de heilige mensen Gods, van de Heilige Geest gedreven zijnde, hebben ze gesproken". Niet uit menselijke wil! Niet uit het brein van mensen!

Nu moet u eens aandachtig lezen wat er staat. Petrus gebruikt het woord 'voortgebracht'. Hetzelfde woord als in de verzen 17 en 18.

Vers 17: "… als zodanig een stem van de hoogwaardige Heerlijkheid tot Hem gebracht werd". Vers 18: "En deze stem hebben wij gehoord als zij van de hemel gebracht is geweest".

Blijkt hieruit niet dat de Profetie van een hogere orde is dan van menselijke oorsprong? Ze is 'voortgebracht', geopenbaard van Godswege!

Vooral ook de woorden die erop volgen zijn in hun 'ontkenning' een bevestiging van deze waarheid. Er staat geschreven:

"Niet door de wil eens mensen". De Profetie is dus niet het resultaat van menselijk willen. Nooit zou de Schrift hebben kunnen voortkomen uit de wil of het intellect van de menselijke schrijvers, al heeft de Heilige Geest Zich van mensen bediend. Zeer zeker is er in de Schrift een menselijke factor, maar die factor is nooit de laatste grond voor het ontstaan van de Schrift, is nooit de laatste grond voor haar autoriteit! Daarom is de Profetie niet van eigen uitlegging.

Het menselijke denken en hel menselijke willen van de bijbel-schrijvers zijn geen oorzaak, maar 'instrument'van de Heilige Geest, Die soeverein bepaalt wat Hij in Zijn Woord wil laten neerschrijven. De Heilige Geest is de 'auctor primarius'.

Dit wil zeggen dat de Heilige Schrift niet voortgebracht is door menselijk toedoen, maar haar ontstaan dankt aan God Zelf en aan Hem alleen.

Heilige mensen Gods

Het zijn 'heilige' mensen Gods die gesproken en geschreven hebben. In de grondtekst staat er: 'heilige mensen van Godswege'.

'Van Godswege' heeft uiteraard betrekking op wat zij gesproken hebben! Heilige mensen hebben van Godswege gesproken!

Kan het duidelijker door Petrus worden verwoord?! Moet hij nog meer en krachtiger termen gebruiken om ons te bewegen gehoor te geven aan de Schrift als zijnde het Woord van God?!

Wat een krachtig getuigenis horen we hierin doorklinken!

Het is niet door de wil eens mensen, maar van Godswege!

God en de mens worden hier, met betrekking tot de Schrift, tegenover elkaar geplaatst, om nog maar eens duidelijk te doen uitkomen dat de Schrift het Woord van God is!

Ja natuurlijk is het zo dat mensen hebben gesproken en dat mensen hebben geschreven. Maar die mensen die gesproken en geschreven hebben zijn 'heilige' mensen! Echter geen 'zondeloze' mensen, maar mensen door God afgezonderd tot dit doel! Ze hebben van Godswege een bijzondere gave des Geestes ontvangen om de Profetie te spreken en te schrijven. Van Godswege hebben ze gesproken. Van Godswege hebben ze geschreven. Hun spreken en hun schrijven zijn woorden van God!

Dit wordt trouwens bevestigd door het zelfgetuigenis van de profeten. Ze weten zich allen door de Heere geroepen.

Lees maar Ex. 3; 1 Sam. 3; Jes. 6; Jer. 1; Ez. 1-3.

Het is voor hen een vaste zekerheid dat God tot hen gesproken heeft. Daarom klinkt in hun optreden steeds weer dit woord: "Alzo spreekt de Heere".

Ook eisen zij voor dit Woord van God een absolute gehoorzaamheid. En wanneer de roeping van Godswege ingaat tegen hun eigen verlangens en willen, dan gaan ze tóch en dan spreken ze tóch!

God is hen immers te sterk geworden. "De Heere Heere heeft gesproken, wie zou niet profeteren?" (Amos 3:8).

"Heere, Gij hebt mij overreed en ik ben overreed geworden, Gij zijt mij te sterk geweest en hebt overmocht; ik ben de ganse dag tot een belachen, een ieder van hen bespot mij… Dies zeide ik: Ik zal Zijner niet gedenken, en niet meer in Zijn Naam spreken; maar het werd in mijn hart als een brandend vuur, besloten in mijn beenderen; en ik bemoeide mij om te verdragen, maar kon niet". (Jer. 20:7,9).

Zo werkt de Heere; en zo spreken de profeten: woorden van Godswege!

Gedreven van de Heilige Geest

Petrus voegt er nog aan toe dat ze 'gedreven zijn van de Heilige Geest'.

Dat is een wonderlijk woord. Het is hetzelfde woord dat we vinden in Hand. 27:15 en 17, waar Lukas schrijft over het schip dat 'heendreef'. Zoals een schip door de wind wordt gedreven, zo zijn de profeten door de Heilige Geest gedreven.

Zij zelf drijven niet en sturen niet, maar ze worden gedreven en ze worden gedragen in alles wat zij spreken en wat zij schrijven. Wat zij dus als het Woord Gods neerschrijven is het produkt van de Heilige Geest. Het kan hoegenaamd niet een woord van mensen zijn; het is immers een woord met Goddelijk gezag bekleed, een woord van Goddelijke origine! Alle eigenwillige uitleg van de mens is bijgevolg totaal buitengesloten.

IK WAS MONNIK

Sinds enige tijd ontvang ik ECR en die is voor mij en voor onze kleine gemeente een grote zegen.

Ik ben monnik geweest in het klooster van de benedictijnen van Montserrat in Spanje. Maar zes jaar geleden heeft de Heere mij uit de duisternis getrokken en mij geplaatst in het Koninkrijk van Zijn licht en Zijn liefde.

Armenia (Colombia)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen