ER IS HOOP

Het is 2 januari 1993 wanneer ik deze woorden mag neerschrijven. 1993… wat zal het brengen? Niemand weet het. Het ligt nog als een gesloten boek voor ons. En wat staat erin? Wat staat erin met betrekking tot ons leven? Met betrekking tot onze Kerk en ons volk? En het wereldgebeuren? Niemand die het zeggen kan.

Maar één ding weten we: dat ook 1993 een jaar onzes Heeren is.

Hij, onze Verlosser en Koning, regeert en gaat door met Zijn machtig Middelaarswerk, met Zijn machtig Verlossingswerk!

En dit nieuwe jaar willen we beginnen met het oog op Hem. Op Hem werd ook het oog van Johannes gericht. Johannes mocht zien in de geopende hemel. Hij mocht iets zien van de schitterende heerlijkheid van God, Die op de troon is gezeten. En wat hij heeft gezien, gaat elke voorstelling te boven. Het moet hem bijzonder hebben aangegrepen, toen hij iets mocht proeven van de ondoorgrondelijke schoonheid van God Zelf. Hij ziet en hoort wat er zich afspeelt achter de deur van de hemel.

Johannes heeft er iets van opgeschreven opdat ook wij er iets van zouden weten; opdat ook wij iets zouden weten van de achtergrond van het wereldgebeuren, van de achtergrond van alles wat wij in de loop van dit jaar zullen moeten meemaken.

En net zoals Johannes, mogen wij vertroost en bemoedigd worden in het zien op Jezus, die genoemd wordt: de Leeuw uit Juda, de Wortel Davids, Die overwonnen heeft en Die de wereld, maar ook ons leven, stuurt en leidt naar de volkomen verlossing.

Bitter verdriet om Gods Koninkrijk

We lezen in vers 4 dat Johannes weent en luid jammert.

Een wenend mens laat je niet onverschillig. Daar loop je niet aan voorbij. Dat grijpt j e diep aan. Vooral wanneer een bejaarde man - zoals ook Johannes is - in snikken uitbarst, ja, dan moet het al heel erg zijn.

Johannes weende zeer. En waarom? Omdat hij verbannen was op dat stille en eenzame eiland Patmos? Omdat hij heel alleen tussen kale rotsen zijn dagen moest doorbrengen?

O zeker, dat zal voor Johannes een pijnlijke zaak geweest zijn. Maar dat is niet de reden waarom hij hier zo bitter weent. Johannes weent niet over zichzelf; hij weent niet omwille van de moeilijke omstandigheden waarin hij verkeert. Neen. Hier is duidelijk iets anders aan de hand. Johannes heeft namelijk gezien dat Hij, Die op de troon zit, een boekrol heeft in Zijn rechterhand. Een boek, geschreven van binnen en van buiten, verzegeld met zeven zegelen. Johannes begrijpt dat dit boek het plan bevat dat God met de wereld heeft. Dit boek bevat de beschrijving van de eindstrijd, van de totale overwinning over alle demonische machten, van het doorbreken in kracht van het Licht en van de heerlijkheid van Jezus Christus' Koningschap.

God heeft met Zijn eigen hand in de boekrol opgetekend wat gebeuren moet in de ijd tussen Golgotha en de Voleinding. Maar we lezen over deze boekrol dat zij verzegeld is, zodat alleen God weet wat er precies in staat. De Heere God zit op de roon met de boekrol in Zijn rechterhand. Hij wil dat er iemand komt die deze boekrol aanpakt en open rolt èn zal uitvoeren wat erin staat.

Maar wie kan dat en wie mag dat? Wie is daartoe gerechtigd en gemachtigd? Aan wie kan God dit machtige werk toevertrouwen? Wie is waardig en bekwaam om de wereld uit haar ellende te verlossen? Om het Koninkrijk Gods tot zijn volkomenheid e voeren?

Daar gaat het toch om! Het gaat hier toch om de voltooiing van het verlossingswerk van Jezus Christus; om de totale verlossing van mens en wereld.

"Wie is waardig het boek te openen en zijn zegelen open te breken?" Zo roept een sterke engel met grote stem.

En Johannes zal vol spanning hebben geluisterd en uitgekeken.

Hij zal hebben uitgekeken of er iemand op zou staan en de boekrol zou nemen en openen. Maar er komt geen antwoord. Alles en iedereen zwijgt! In de hemel is er geen engel die het aandurft en op de aarde geen mens die het waardig is. Daarom weent Johannes!

Want als dat boek gesloten blijft, dan wordt Gods plan met mens en wereld niet uitgevoerd. Dan blijft de wereld in de macht van de boze. Dan blijft onze aarde één grote ruïne, vol met elkaar hatende en bestrijdende mensen; met mensen die blijven tuziën en vechten voor eigen eer en goed!

Uiteindelijk zou Jezus Christus dan voor niets hebben geleden en zou de wereld in naar verlorenheid blijven liggen! Dan zou de hele schepping aan de vruchteloosheid anderworpen blijven, zoals Paulus het schrijft in Rom. 8. Het zou een uitzichtloze situatie blijven! Dit is voor Johannes ondraaglijk: dat er niemand zou zijn die Gods plan zou kunnen uitvoeren, met als gevolg dat de wereldgeschiedenis nooit tot haar einde en voltooiing zou kunnen komen!

Daardoor zou de weg naar het volkomen geluk afgesloten blijven.

Daarom weent Johannes zeer!

Het is een wenen om de eer van God. Want Gods eer is ermee gemoeid als Gods wereld niet wordt gered! Dan zou Gods werk uiteindelijk toch nog mislukken. En dat is voor Johannes onverdraaglijk!

Kunnen wij daar iets van begrijpen, mijn goede vrienden?

Kunnen wij meevoelen met het verdriet van Johannes? Lijden wij onder het zuchten en hunkeren van de schepping en van ons eigen bestaan? Wij staan in een zuchtende schepping! Lijden en verdriet alom.

Sinds Gen. 3 is het niet anders geweest! En het lijkt erop alsof het in onze tijd naar een climax toegroeit. De mens is vastgelopen in zijn eigen vuil. Hij zucht, ook het dier en het ganse schepsel! Wanneer we aandachtig luisteren naar boodschappen van kerkelijke en politieke leiders, dan moeten we zeggen: het ziet er weinig hoopvol uit. Ook de gewone man van de straat heeft weinig hoop voor 1993. Toen ik op de laatste dag van '92 het postkantoor binnenstapte met een laatste lading post, wenste ik alvast de dame achter het loket een goed en gezegend nieuwjaar. Haar reaktie echter was niet zo opwekkend: "Och, zei ze, ik verwacht niet veel goeds. Het einde van '92 is een en al miserie; 't begin van '93 zal niet anders zijn".

En inderdaad, leed en onrecht hebben niet opgehouden. Miljoenen van onze medemensen blijven in de diepste ellende zitten. Onrecht en geweld nemen elk jaar nog toe!

En we kunnen ons met Johannes afvragen: "Wie redt deze wereld van de totale catastrofe? Wie wijst ons de weg naar het volkomen geluk? Wie zal Gods plan uitvoeren? Moet het nog lang zo blijven verder gaan?" We kunnen begrijpen dat Johannes, ziende dat niemand de boekrol nam, bitter weende.

De Leeuw uit de stam .luda schenkt verlossing!

Wij lezen van het wonder dat Johannes een stem hoort: Ween niet! Toch is er hoop voor deze wereld! Er komt verlossing!

Zie de Ixeuw uit de stam Juda, de Wortel Davids! Hij, onze Heere Jezus Christus, Hij kan wat niemand anders kan. Hij neemt de boekrol uit Gods hand en Hij zal zegel na zegel losmaken en uitvoeren wat erin geschreven staat. Want Hij alleen is daartoe gemachtigd! En Waarom? Omdat Hij is de Leeuw èn het Lam! Hij is niet zomaar een gewone leeuw, maar Hij is de Leeuw uit de stam Juda!

Het doet ons denken aan de woorden die Jakob uitsprak op zijn sterfbed, toen hij het uitjubelde: "Juda, gij zijt het… Juda is een leeuwewelp, gij zijt van de roof opgeklommen, mijn zoon. Hij kromt zich. hij legt zich neder als een leeuw en als een oude leeuw; wie zal hem doen opstaan? De scepter zal van Juda niet wijken…" (Gen. 49:9)

Een duidelijke heenwijzing naar de Leeuw uit Juda, Jezus Christus. Ja, Jezus is een Leeuw, niet in de zin alsof Hij door geweld Zich een weg zal banen in de wereld. Neen!

Zijn kracht ligt niet in geweld, maar in Zijn radikale overgave.

Hij is Leeuw omdat Hij Lam is! Omdat Hij Zich als een lam heeft laten slachten. Door als een lam te worden geslacht heeft Hij de duivel met zijn machten en krachten overwonnen! Omdat Hij de schuld heeft geboet, heeft Hij recht om het boek te openen. Aan het Kruis heeft Hij dat recht verworven.

Nu ziet Johannes Hem naar voren komen met in Zijn doorboorde handen de duidelijke tekenen van Zijn recht en Zijn macht. Hij zal volvoeren wat in de boekrol geschreven staat!

De wereldgeschiedenis wordt tot voltooiing gebracht, niet door wapenen, niet door 'vredesmachten', maar doordat er Eén is geweest "Die in de gestaltenis Gods zijnde, geen roof geacht heeft Gode evengelijk te zijn, maar heeft Zichzelf vernietigd, de gestaltenis eens dienstknechts aangenomen hebbende, en is de mensen gelijk geworden" (Fil. 2:6).

Daarom is Hij alléén gerechtigd en gemachtigd!

Nog even geduld…

Als Johannes dat ziet, wordt hij getroost.

Die troost mag ook de onze zijn. Die troost mag ook de uwe zijn. Jezus Christus heeft van de Vader alle macht ontvangen in de hemel en op de aarde. Hij is bezig om Gods plan uit te voeren!

Nog even geduld en dan is de laatste traan geschreid.

Nog even geduld en dan is er geen sterven meer.

Nog even geduld en dan zijn er geen rampen meer.

Nog even geduld en dan zijn er geen wapens meer, die mensenlevens vernietigen.

Nog even… en dan bloeien woestijnen als een roos.

Dan speelt het kind bij het hol van een adder!

Omdat de Leeuw uit Juda Gods plan volkomen ten uitvoer brengt.

Alles wat in die boekrol geschreven staat voor 1993, zal Hij stipt uitvoeren. Op wereldvlak, maar ook in ons persoonlijke leven.

Alles ook wat we dit jaar zullen meemaken, zowel tijden van droefheid als tijden van vreugde, het zijn stappen die toewerken naar de voltooiing van onze verlossing!

Of je gezond zult blijven of ziek worden, het staat in de boekrol en het is u ten goede! Of uw leven dit jaar gespaard zal blijven of dat 1993 uw sterfjaar wordt… het staat in de boekrol, u ten goede. Of je werk zult vinden of een huis om in te wonen, of zult slagen voor je examen, het staat in de boekrol, u ten goede! Ja, tot in de kleinste bijzonderheden. Er valt geen haar van je hoofd of het staat er in! En Jezus Christus voert het uit. Ten goede voor wie Hem liefhebben. Ook wanneer je als christen door de diepte moet.

Hierbij moet ik denken aan die moeder uit de Bijlmermeer, die op zondag 4 november na die verschrikkelijke vliegtuigramp, vertelde dat ze van de zesde verdieping was gesprongen, met onder elke arm een kind. Ze werd door engelenhanden gedragen!

Of aan die jongen uit dezelfde plaats, die maar moeilijk afstand kon doen van zijn collectie wereldse muziek, die hem parten speelde na zijn overgang tot het christelijk geloof. Hij vertelde hoe die neerstortende Boeing heeft gedaan wat hijzelf niet vermocht te doen…

Jezus regeert, ook als het gaat door de diepte

Geeft het u geen rust wanneer je dat mag weten?

Wij hoeven voor niets en voor niemand bang te zijn. Door het geloof mogen we zien op Hem, Die ons zo lief had dat Hij voor ons is gestorven en nu bezig is het programma van Gods raad uit te voeren.

En zeker, wij begrijpen niet altijd waarom het zo of zo moet lopen in ons leven. We zijn trouwens te kortzichtig om het te kunnen begrijpen. Als een nieuw huis wordt gebouwd, begrijp je toch ook niet altijd waar elke steen en elke spijker voor dienen moet. Maar het heeft wel alles zijn plaats en zijn doel. Zo is het ook in ons leven. Jezus Christus weet wat Hij doen moet. Ook al moet je weieens in situaties gebracht worden waar het er niet zo best uitziet.

Je zult ook wel, net als het bij mij het geval is, tijden kennen van weinig ijver in de dienst des Heeren, je voelt soms zo weinig liefde voor Hem. We proberen zo dikwijls onszelf te verbeteren en er komt maar niets van terecht! Wanneer we terugzien naar het voorbije jaar, dan moeten we bekennen: we zijn er niet beter op geworden. We vorderen weinig of niet op de weg van de heiligmaking…

En toch, ziende op Jezus, de Leeuw uit Juda, mogen we hoop hebben in de zekerheid dat God Zijn plan met ons tot voltooiing brengt. Hij zal ons maken tot nieuwe mensen. Hij zal ons als een bruid onberispelijk voor de Vader stellen. Hij weet hoe het moet. Het staat in de boekrol!

En vandaag ontsluit Hij een nieuw stuk van die rol.

Wij mogen echt geloven: Er is hoop! Met Paulus mogen wij zeggen: "Want ik houd het daarvoor, dat het lijden dezes tegenwoordigen tijds niet is te waarderen tegen de heerlijkheid, die aan ons zal geopenbaard worden" (Rom. 8:18).

Dien God en vertrouw op Hem

Goede vrienden, wij mogen nu ook niet denken dat alles nu vanzelf wel terecht komt, omdat het toch gaat zoals het in de boekrol geschreven staat. Alsof wij alleen maar hebben af te wachten wat er gebeuren zal… Neen!

Wij hebben van de Heere èn de roeping èn de opdracht ontvangen om in ons gezin, in ons beroep, te werken aan de heiligmaking.

Om God te dienen met al onze krachten. En de band die er is tussen Gods raad en onze verantwoordelijkheid kunnen wij hier niet doorzien. Dat hoeft ook niet. Maar we moeten ze wel allebei vasthouden.

Wij hebben te zien op onze roeping en verantwoordelijkheid, maar mogen tevens vertroost worden door de zekerheid dat Jezus Christus regeert. Alles, zelfs ook uw zondigen, staat onder Zijn bestuur. Zie dan op Hem en vertrouw Hem maar alles toe wat u bezighoudt.

Zie ook dit jaar op Jezus! Vrees niet als er moeilijkheden komen. De Ixeuw uit de stam Juda is klaar om te helpen.

En zoals een van de ouderlingen die troostende boodschap aan Johannes heeft gebracht, zo mogen wij aan mensen die in nood verkeren, aan mensen zonder hoop, aan moedelozen omdat ze geen uitkomst meer zien, wijzen op de Leeuw uit de stam Juda, de Wortel Davids. Jezus Christus! Hij Die overwonnen heeft en de boekrol uit de handen van de Vader heeft aangenomen.

Daarom is er hoop en mogen wij in een vast vertrouwen 1993 tegemoet zien. Het worde voor ieder van u een goed en rijk gezegend jaar!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen