Een wonder voor Nabic

Het is me een wonder dat ik in dit nummer van ons blad reeds weer kan schrijven. Paulus heeft geschreven van Epafroditus in Filippenzen 2:27:"…hij is ook zeer krank geweest tot nabij de dood, maar God heeft Zich zijner ontfermd…"

Lieve lezer, zo is het mij vergaan!

Nabic heeft (om met Hiskia te spreken) mijn ziel lieflijk omhelsd, dat zij in de groeve der vertering niet kwam. (Jesaja 38:17)

Er zijn uren geweest waarin het goed was om te sterven. De liefde van de Heere Jezus Christus vervulde mijn ziel zodat de dood geen schrik meer aanjoeg. Maar anderzijds was er toch het verlangen om te leven, voor mijn vrouw, onze kinderen en kleinkinderen en voor u. Om met u nog bezig te mogen zijn in de dingen van het Koninkrijk van God, om met u nog te trachten mensen te winnen voor de dienst van Koning Jezus.

Ik ben in wezen niet ziek geweest, maar er was een grote hoeveelheid bloed opgehoopt in mijn hoofd, waardoor de hersenen in elkaar gedrukt werden. U hebt erover gelezen in het vorige nummer van ons blad. Gelukkig is na de operatie alles ten goede gekeerd en kan ik op dit moment al weer aardig uit de voeten.

Echt volledig werken zal nog wel even duren. Maar de kruimeltjes raap ik toch al weer op.

De HEER' wou mij wel hard kastijden,

Maar stortte mij niet in den dood;

Verzachtte vaderlijk mijn lijden,

En redde mij uit allen nood.

Ontsluit, ontsluit voor mijne schreden,

De poorten der gerechtigheid;

Door deze zal ik binnen treden,

En loven 's HEEREN majesteit.

Psalm 118:9 (ber. 1773)

De ziekenhuistijd is een goede tijd voor mij geweest. Niet alleen lichamelijk voor wat de genezing betreft, maar vooral geestelijk, voor wat mijn ziel betreft. De Heere was bij mij met Zijn liefde en Zijn volkomen vergeving. Wat heb ik me mogen verwonderen over het werk van de Heiland, Jezus Christus. Wat is Zijn werk een volkomen werk, een heilig werk, een volmaakt werk. Maar ook een noodzakelijk werk.

Alleen in Zijn offer is de zaligheid…maar in Zijn offer is ook de volkomen zaligheid. Daar hoeft niets meer bij. "Geen nagelschrap", zeiden ze dan vroeger weieens.

Deze rijkdommen schonk de Heere me terwijl ik op een kamer lag met drie mensen die absoluut niet geloofden. Eén van hen noemde zich zelfs uitdrukkelijk 'atheïst'. Hij sloofde zich uit om anderen te bewijzen dat het scheppingsverhaal en de hele Bijbel maar onzin zijn.

Wat was het heerlijk om met deze mensen te spreken over dat geloof dat de heiligen is overgeleverd en wat was het nog heerlijker om te ervaren dat ze vaak wilden luisteren naar wat ik hen vertelde. Dat moedigt aan om maar steeds weer bezig te zijn met ieder die je maar tegenkomt.

Graag wil ik langs deze weg iedereen die meegeleefd heeft in gebed, schrijven of telefoneren, hartelijk bedanken.

Het is mij en mijn gezin een ware vreugde geweest om op deze wijze de onderlinge liefdesband te ervaren. We hebben de Heere ervoor gedankt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen