Bij de meditatie:

Leer

Het zelfstandige naamwoord 'leer' komt van het werkwoord 'leren, onderwijzen'. M.a.w., de leer is dat wat geleerd wordt. Geleidelijk nam het woord de betekenis aan van een bepaalde vorm van onderricht en zelfs van een korte geloofsbelijdenis (1 Korinthe 15:3,4).

Eén belangrijk kenmerk van een trouwe discipel was het volharden in de leer (Titus 1:9; 2 Johannes 9). Ondanks de meeslepende kracht van 'vreemde leringen' (Hebreen 13:9). Opmerkelijk is dat, als Jezus een boze geest uitwerpt, de toeschouwers reageren door te zeggen: "Een nieuwe leer met gezag!" (Markus 1:27; vgl. Mattheús 7:29). Ook Jezus' wonderwerken behoorden bij Zijn 'leer' die Hij van de Vader geleerd had (Johannes 5:19, 20; 8:28). De leus: 'Leer scheidt, dienst verenigt!' is niet in overeenstemming met het Evangelie, want dit dient zich als een leer aan. Bij Zijn hemelvaart beval Christus Zijn apostelen de gedoopten te leren onderhouden alles wat Hij geboden had (Mattheús 28:19).

Volharden: Hupomenoo.

'Hupomenoo' betekent letterlijk: ergens onder blijven, uithouden, standhouden. De Statenvertaling heeft In plaats van 'volharding' vaak 'lijdzaamheid' (Lukas 21:19: "Bezit uw zielen in uw lijdzaamheid"). Vandaag echter is dit woord verouderd en loopt het de kans met 'lijdelijkheid' verwisseld te worden. Een andere vertaling geeft Lukas 21:19 daarom weer met: "Door uw volharding zult gij leven verkrijgen". Volharding wordt gestimuleerd door de hoop als zekere verwachting. Met volharding moet de wedloop gelopen die vóór ons ligt (Hebreen 12:1). De christen heeft nu eenmaal met veel verdrukkingen, tegenstand en vervolgingen ie maken. Zie hiervoor ook Handelingen 14:22.

In het licht van dit alles past geen lijdelijk berusten, maar een actief volharden.

Het zaad dat op steenachtige plaatsen gezaaid is, snel opkomt en snel verdroogt, is een beeld van hen die het Woord gretig aannemen, maar die, wanneer later vervolging of verdrukking terwille van het Woord komt, terstond ten val komen (zie Markus 13:5, 6, 16, 17). Christus belooft daarom: "Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden" (Markus 13:13). Lees hierbij ook Openbaring 2:7 en 10. Met veel nadruk wordt gewezen op 'volharden om te oveminnen'.

Jakobus 5:11 spreekt van de volharding van Job. Het ging hier niet maar om een jobsgeduld, maar om een echt volhouden. Het geheim van de christelijke hoopvolle volharding is Jezus Christus Zelf. Hij heeft de tegenspraak van zondaren verdragen (He breen 12:3). Bij dit woord 'verdragen' schrijft dr. Chr. Fahner de volgende woorden als vertaaloverwegingen: blijven, geduldig zijn, verdragen, volharden, standvastig blijven, dulden.

Met volharding weerstond Jezus alle tegenspraak. Alleen door Hem kunnen ook wij ten bloede toe strijden (zie Hebreen 12:4). Er zijn vee! binnenschippers die hun schip "De Volharding" hebben gedoopt. Er zijn echter veel christenen die niet beter weten te doen dan hun levensschip "De Berusting" te noemen. "Het wordt je niet door mensen aangedaan", is hun grootste wijsheid in noodsituaties. Het Nieuwe Testament leert ons echter dat ook het woord 'volharding' in het vaandel van de christen geschreven moet en mag staan!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen