Een bezoek aan India, een bezoek aan een andere wereld

Hosanna Mount

Nadat we een dag en een nacht in een uitstekend hotel in Cochin hadden gelogeerd, ontmoetten we prof. Pulikkunnel. Hij heeft met ons het ontbijt gebruikt, waarna we onze reis vervolgden naar onze eigenlijke plaats van •bestemming: de 'Hosanna Mount'. Onderweg hebben we nog een bezoek gebracht aan een polikliniekje en een kleuterschool van 'Woord en Daad'. Het zag er allemaal proper uit en het was eenvoudig, maar toch doelmatig ingericht. Wat is het goed en nuttig voor die mensen daar, dat al die dingen kunnen worden gedaan. Na twee uur in de auto te hebben gezeten, waarbij we allerlei dorpen en dorpjes in de deelstaat Kerala passeerden, reden we een ruim terrein op. We waren op 'Hosanna Mount' gearriveerd. Borden bij de ingang lieten ons weten dat er zich op het terrein een Health Care Centre en een Indian Institute of Christian Studies bevond.

Kerala: een land van tegenstellingen

Kerala is maar een kleine deelstaat van het enorme India. Vanwege het feit dat het er veel meer regent dan in de rest van het land is het de groenste staat van India. Men noemt het in India om die reden wel 'Gods eigen Land'. Het is voor de mensen uit India een aantrekkelijk gebied om te wonen en dat zorgt er voor dat Kerala een van de dichtstbevolkte gebieden van India is. Ondanks dat feit, leven er echter in de dichte jungle van Kerala mogelijk nog mensen, die nog nooit door de beschaafde wereld ontdekt zijn. Het is een land van tegenstellingen. Nergens in India is de invloed van het communisme zo groot als daar. Echter ook nergens in India vindt men zulke conservatieve Hindoegemeenschappen als juist in Kerala. In Kerala kent men nog de 'onzichtbare' een kasteloze (out cast) groep die zo verfoeid wordt, dat de leden van deze groepering alleen 's nachts tevoorschijn mogen komen. In Kerala is het ontwikkelingsniveau van de bewoners het hoogste van heel India. Elk kind gaat naar school. We hebben de meisjes en de jongens in hun fleurige schooluniformen in (aparte) groepen langs de wegen zien lopen om naar school te gaan. Het analfabetisme komt er officieel niet meer voor.

Thomas-christenen

Natuurlijk hebben we in onze contacten met prof. Pulikkunnel vaak gesproken over het geloof en over de kerk zoals deze bij ons in Holland en bij onze gastheer in India functioneert. Meerdere malen hebben we door prof. Pulikkunnel de naam van de apostel Thomas horen noemen. Hij heeft in Cochin in de eerste eeuw na Christus een christelijke kerk gesticht. De leden van die kerk worden de 'Nazaranis of India' of de Thomas-christenen genoemd. Waarschijnlijk is de kerk in India de enige kerk die door een apostel gesticht is buiten het toenmalige Romeinse Imperium. Die kerk heeft zich ontwikkeld in de cultuur van India zonder invloed van het westen of het oosten te ondergaan.

De Portugezen komen

Toen de Portugezen eeuwen later, in 1502, voet aan land zetten ontdekten zij tot hun grote verbazing dat er christenen woonden. Nog verbaasder waren zij, toen zij hoorden dat deze mensen weliswaar christenen waren, maar toch de Paus van Rome niet (er) kenden.

Aanvankelijk waren de Portugezen binnen het kerkverband van de 'Nazaranis of India' van harte welkom. De Portugese gasten konden zich echter een christendom zonder Paus maar moeilijk voorstellen. Ze waren er in hun hart van overtuigd dat ze die kennis wel hadden gehad, maar om de een of andere reden nu kwijt waren geraakt. Vanaf dat 'heldere moment' is getracht de christenen van Kerala met wisselend succes onder het roomse juk te brengen. Het zorgde voor grote verwarring.

De Synode van Diamper

In 1599 leek het noodzakelijk enige duidelijkheid te scheppen rond allerlei vragen die waren ontstaan. De zo genoemde Synode van Diamper werd bijeengeroepen. Misschien goed om op te merken, dat het niet een synode geweest is in de zin zoals wij dat plegen te verstaan. Het was meer een (grote) bijeenkomst van de verschillende kerken in Kerala. Zeshonderd en veertig representanten van de verschillende kerken en honderd drie en zestig priesters waren er aanwezig. Slechts één bisschop was erbij betrokken. De originele tekst van de akte was geschreven in de taal die ook nog in Kerala gesproken wordt: het malayalam. Ziet u dat u dat ook van rechts naar links kunt lezen?

De kerk wordt rooms

Het is deze synode geweest, die een keerpunt heeft gevormd in de oude geschiedenis van deze christelijke gemeenschap van Kerala. Er werd 'orde op zaken gesteld'. Alle leden van de kerk zijn ondergeschikt aan de pastoor die ondergeschikt is aan de bisschop en door de bisschop aan de paus, en door de paus aan Christus. Zo is het altijd geweest in de kerk op de hele wereld en zo hoort het te blijven, staat geschreven in 'The acts and decrees of the synod of Diamper'(blz. 180).

De Thomas-kerk was niet gebaseerd op bovengenoemde voorschriften, maar op de voorschriften uit Handelingen 6, zo stelde Pulikkunnel. Niet de bisschop, maar de gemeente verkiest zich daar 7 mannen die goede getuigenis hadden en vol waren van de Heilige Geest. De 'Synode' stelde dat de ziel van de mens niet behouden kan worden zonder de roomse kerk. "Jullie ouders wisten dat niet en krijgen daarom van de kerk dispensatie. Jullie weten het nu echter wel dus voor jullie is er geen dispensatie mogelijk".

Indian Institute of Christian Studies

Professor Pulikkunnel is van mening dat alles wat besloten is op die synode niet rechtmatig is. De kerk was daar niet of onvoldoende aanwezig. Het kerkelijk goed is door de Thomaskerk ontstolen. Prof. Pulikkunnel heeft over de geschiedenis van de zgn. Thomas-kerk veel gepubliceerd. "We zijn lang gebonden geweest aan de troon van Thomas en aan de troon van de Paus", zo merkt Pulikkunnel op. "Die tronen moeten worden afgebroken. De troon van Christus behoort weer te worden opgericht onder ons. De paus van Rome zit hier op de troon uitsluitend ten behoeve van macht. Het is allemaal onderdeel van een systeem geworden".

Het Christian Institute is volgens de roomse kerk een instituut uit de hel. De kerk wordt er belachelijk gemaakt. Prof. Pulikkunnel roept de mensen op de Bijbel te lezen. De bisschop is van mening dat hierdoor de macht van de clerus wordt ondermijnd. De roomse kerk van India verplicht de mensen te biechten als men de Bijbel heeft gelezen. Het Instituut heeft, ondanks dat, in de achter ons liggende 15 jaar reeds 300.00 Bijbels verspreid. Toen wij de drukkerij bezochten, was men bezig met het drukken van het Nieuwe Testament in combinatie met de Psalmen en de Spreuken. Men was ook bezig met het drukken van een kinderbijbel.

Het Instituut gaat echter nog verder. Men geeft ook een Bijbel uit met een introductie (soort kanttekening) op elk bijbelboek. Op deze wijze hoopt men dat ook vele mensen die totaal niets van de Bijbel weten tot lezen worden gebracht. 60.000 van deze Bijbels waren reeds verspreid. Men vraagt er een kleine vergoeding voor en stelt dat afhankelijk van het inkomen. Op deze wijze stijgt de Bijbel 'in waarde' voor veel mensen uit India. In het jaar 2000 wil het bestuur 20.000 Bijbels beschikbaar stellen. Pulikkunnel kwam pas met de Bijbel in aanraking toen hij 34 jaar was. Toen hij deze in handen kreeg, las hij hem in twee dagen helemaal uit. Later ging hij de Bijbel bestuderen en werd zijn leven er totaal door veranderd. Dat vormt ook de reden waarom hij met niet aflatende ijver zich er voor inzet de Bijbel onder de mensen in India te brengen. Voor bijbelstudies is men bezig met een Concordantie. We zijn sterk onder de indruk gekomen van de hoeveelheid Bijbels en bijbelse lectuur dat vanuit dit Instituut het land in wordt gezonden.

In het volgende nummer verschijnt het derde en laatste deel van dit artikel over India.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen