Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een engel in de kerk

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een engel in de kerk

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Stel je eens voor: aanstaande zondag zit je te wachten in de kerkbank, terwijl de laatste tonen van het orgel door de kerk klinken. Misschien wrijf je de slaap uit je ogen, terwijl de deur opengaat. Je verwacht dat de kerkenraad in stemmig gewaad binnen komt wandelen. Maar stel je nu eens voor dat daar in de deuropening ineens een engel verschijnt!

Engelen, we lezen regelmatig over ze in de Bijbel. Als heilige wezens staan ze geheel in dienst van hun hemelse Koning en doen ze onvoorwaardelijk wat Hij hun opdraagt. Stel je voor… aanstaande zondag een engel in de kerk! Ademloos zou ieder luisteren naar zijn hemelse boodschap. Ieder woord uit zijn mond zouden we indrinken. Het zou gonzen van de geruchten. De kranten zouden er voorpaginanieuws van maken. Reformatorische pelgrims uit het hele land zouden willen weten of het écht waar is wat ze horen. Een engel in de kerk?

Als één engel zo veel opschudding teweeg zou brengen, is het toch wel opvallend om te lezen hoe de apostel Johannes zijn brieven adresseert. Beter gezegd, hoe de Heere Zelf Zijn brieven aan de zeven gemeenten in Klein-Azië adresseert. Steevast beginnen deze met: “Schrijf aan de engel der gemeente.” De engel, daarmee wordt de voorganger, de ouderling, de herder van de gemeente bedoeld.

Een engel? Nee, die voorgangers in Klein- Azië waren niet zulke lieve engeltjes. Sommigen van hen kregen een vlijmscherpe boodschap te horen. Maar toch… engelen! Geen heilige engelen in een wit gewaad, rechtstreeks af komstig van voor de troon van het Lam. Maar toch… de engel der gemeente, de predikant, de ouderling staat – ook in onze tijd– in dienst van deze zelfde Koning. Ook de herders en leraars in onze kerken zijn ten diepste gezonden door Hem Die op de troon zit. Hij roept engelen om Zijn boodschappers te zijn. Engelen, ze spreken Zijn Woord.

In dit licht moeten we met elkaar eens nadenken over kritiek op de prediking. Nee, kritiek op de preek hoeft niet per se on- Bijbels te zijn. Predikanten zijn geen ongenaakbare heiligen, op wie je niets aan te merken mag hebben. Dominees zijn gewone mensen, met hun sterke en minder sterke kanten. Maar tegelijk engelen, geroepen tot een heilige dienst. Ze zijn gezanten van Christuswege! In het boek Handelingen lezen we over een buitengewoon kritische gemeente. Niets slikte ze voor zoete koek. De predikant in hun gemeente werd aan een kritisch onderzoek onderworpen. Van deze kritische Bereërs lezen we in Handelingen 17 dat ze “het woord ontvingen met alle toegenegenheid, onderzoekende dagelijks de Schriften, of deze dingen alzo waren.” Deze kritische gemeente in Berea had maar één meetlat: de Schriften!

Daar moesten we meer van hebben in onze kerken. Van die toegenegenheid die de Bereërs eigen was. Van die hartelijke bereidheid om de Woorden lijkt logischer van de predikant te ontvangen als Góds eigen Woord. Om de engel der gemeente te zien en te aanvaarden als een engel door God Zelf gezonden. Daar moeten we meer van hebben, van die heilige ijver, om dagelijks de Schriften te onderzoeken. Om daarin thuis te zijn, zoals een huisvrouw in haar keuken. Om diepgeworteld te zijn in de waarheid van het Evangelie. Om elke preek te onderwerpen aan de kritische toets van het Woord van God.

Eén hoofdstuk verder, in Handelingen 18, lezen we over een engel die de toets van Berea absoluut niet kon doorstaan. Jazeker, Apollos was machtig in de Schriften. En waar het predikanten soms ontbreekt aan de gave om drie kwartier lang te boeien, zo niet Apollos. Hij was een welsprekend man. Apollos kende de Heere, hij was vurig van geest. Maar… hij leerde alleen de doop van Johannes. Alle reden tot kritiek! Wat kunnen we veel leren van die twee kritische gemeenteleden die onder zijn gehoor zaten: Aquila en Priscilla. Ze strooiden hun kritiek niet uit over het kerkplein van Efeze. Ze slikten haar ook niet in. Maar… “ze namen hem tot zich, en legden hem de weg Gods bescheidenlijker uit.” Apollos werd meegevoerd naar huize Aquila. En na een heerlijke, door Priscilla bereide maaltijd werd het tijd om de preek van Apollos eens kritisch te bespreken. Wat een zegen als predikanten zulke kritische gemeenteleden hebben. De vruchten blijven niet uit. Als Apollos doorreist naar Achaje komen daar velen tot geloof in Jezus, de Christus.

De prediking is té kostbaar om haar kritiekloos te ontvangen. De prediking is evenzeer te kostbaar om haar te laten verzuren door ongezouten kritiek. Want in de prediking gaat het niet om engelen. Niet om predikanten, om evangelisten of ouderlingen. Maar in de prediking van het heilig Evangelie gaat het om de ene Naam, Die onder de hemel gegeven is tot zaligheid. In de prediking wordt de Zoon des mensen verhoogd, zoals Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft. Zodat ieder die op Hem ziet met ogen van het geloof niet verloren gaat, maar het eeuwige leven hebbe!

Dit artikel werd u aangeboden door: In de Rechte Straat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 juni 2010

In de Rechte Straat | 16 Pagina's

Een engel in de kerk

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 juni 2010

In de Rechte Straat | 16 Pagina's