Johannes’ brieven (10)

Hieraan kennen wij, dat wij in Hem zijn. Die zegt, dat hij in Hem blijft, die moet ook zelf alzo wandelen, gelijk Hij gewandeld heeft.
1 Johannes 2:5c-6

In Hem zijn
Een stelregel in het leven van een christen: De Heere heeft het voor het zeggen en Hij duldt geen tegenspraak, om zijn bestwil. Is ons leven het bestaan van een aangenomen kind van God de Vader geworden, dan leren we dat de Heere het beste met ons voorheeft, wanneer Hij ons ‘ik’ het zwijgen oplegt en geen inspraak van een ego-ïst accepteert. Het eensluidende getuigenis van de Vader en de Zoon geeft welluidend de levenstoon aan. Een christenleven is goed beschouwd een bewaarplaats van het Woord, hij is voor zijn léven getekend. De Heere zet Zijn stempel op zo’n kinderleven. De Heilige Geest legt de grote schat van het Evangeliewoord in een aarden vat en naar alle kanten dringt de geur van dat Woord naar buiten. Het is een bestaan dat door intieme gemeenschap en verborgen omgang met God gekenmerkt wordt. Dát blijkt wel uit deze zin: Hieraan kennen wij, dat wij in Hem zijn. Uit het ‘in Hem’ valt de gemeenschap meer dan genoeg op te maken. Bij het lezen van de woorden ‘in Hem zijn’ leggen we voor de goede (heils)orde en Godlof de vinger twee tellen bij het woordje ‘zijn’. Dat is niet onbelangrijk en zeker niet overbodig en gezocht, want hierna gebruikt de apostel nog een ander werkwoord en schrijft hij ‘in Hem blijven’. Johannes - beeldend gesproken is hij met speciaal onderwijs van de Heilige Geest in de schatkamer van de rijke geheimenissen van God rondgeleid en als gevolg daarvan moet hij ontegenzeggelijk als een diep denker worden aangemerkt en getypeerd - benadrukt keer op keer, en óók door het gebruik van deze twee verschillende werkwoorden, dat de Heere ‘A’ zegt en ook ‘B’. De Heere doet geen half werk. Hij plant immers in Christus en Hij zorgt dat die in Christus geënte ‘tak’ groeit, bloeit en vrucht draagt.

Er is het ‘zijn’ én ‘blijven’ in Christus, in God. Beide werkt God. Johannes krijgt in dat opzicht spontaan en ongevraagd bijval van zijn geestelijke broer Paulus, die evenmin aan God twijfelt. Paulus heeft het volste vertrouwen ‘dat Hij, Die in u een goed werk begonnen heeft, dat voleindigen zal tot op de dag van Jezus Christus’ (Fil. 1:6). In de woorden ‘zijn in Hem’ en ‘blijven in Hem’ lijkt de briefschrijver Johannes te willen zeggen dat God de Eerste en de Laatste is, dat Hij de gemeenschap zoekt, wederbaart, tot een nieuw schepsel maakt. God doet ánders worden en zijn. Hij doet een volkomen werk. ‘In Hem zijn’: er is sprake van een werkelijke levensvernieuwing, overgezet uit de dood in het leven. Niet langer buiten God en buiten Christus, maar in God en in Christus. Het is een hele gewaarwording: van dood levend gemaakt, uit de duisternis tot het licht, een blinde wordt ziende. De Heere doet het zonder ons, door Geest en Woord. Jawel, belangrijk om te trompetten: Wat ik ben, ben ik door genade. De Heere heeft er de heilbrengende hand in: ‘in Hem zijn’. Waar dát waarheid en werkelijkheid is, dáár komt het openbaar in Christus’ daden. Een welbewuste woordkeus: Christus’ daden, want ‘ik’ leef niet meer, maar Christus leeft in mij! Met het gebed uit ons Avondmaalsformulier smeken wij: En dat wij niet meer in onze zonden, maar Hij in ons, en wij in Hem leven! Om dat leven in Hem is het Johannes te doen. Dát leven dat gegarandeerd is als wij in Hem zijn en in Hem blijven. Een goed en hemels begin: ‘in Hem zijn’. Dat vereist een onmiskenbaar en onmisbaar vervolg: ‘in Hem blijven’.

In Hem blijven
Paulus wist maar al te goed dat wij met Christus gekruisigd moeten wórden, maar hij ondervond het ook dat wij onszelf moeten kruisigen. Dat is actief ‘neen zeggen’ tegen ons ‘ik’ en actief ‘ja zeggen’ tegen God. In bijbelse zin zijn Koningskinderen actief. Ze worden en blijven daders van het Woord. We vergissen ons lelijk en we misleiden ons fataal als wij denken dat de Heere passieve kinderen heeft. De duivel maakt het ons wijs en doet het ons denken en zeggen. Maar hij liegt het. Het staat gedrukt. De Heere schept geen luie mensen en lusteloze kinderen. Integendeel, de Heere zorgt dat zij ‘in Hem zijn en in Hem blijven’, én Hij geeft ze levenslang handenvol werk om in Hem te ‘blijven’. Merken we op hoe en wat Johannes schrijft. Ten eerste: de liefde tot, de zorg voor, het leven naar Zijn woorden zijn de tastbare bewijzen dat wij door genade in Hem zijn. Ten tweede: wij wensen in Hem te blijven en daarom wandelen wij gelijk Hij gewandeld heeft. De gemeenschap met God is dus een zaak die onderhouden moet worden, die onderhoud vraagt. Baart oefening in de praktijk kunst, in geloofspraktijk geldt: ‘Gunst baart oefening’. Geloofsoefening. Oefening in de voetstappen en naar het voorbeeld van Christus. Jezus is het voorbeeld ter navolging. Per slot van rekening herschept de Heilige Geest naar het beeld van Christus. We zingen de bede: ‘O Vader, dat Uw liefd’ ons blijk’, o Zoon, maak ons Uw beeld gelijk!’

Goed voorbeeld doet …!
Wie in Christus blijft, die leeft zoals de Heere Jezus leefde. De lezers weten Wie Johannes aanwijst. Ze kennen zijn prediking. Zij weten hoe Hij Zijn leven ten einde toe gegaan is. Hij heeft Gods gerechtigheid vervuld. Alles heeft Hij volbracht. Hij is tot het uiterste gegaan. Hij heeft het spoor der gerechtigheid tot de laatste stap gelopen. Hij heeft de Zijnen liefgehad tot het einde (Joh. 13:1)! En wij, schrijft Johannes, wij behoren Hem te volgen, wij moeten wandelen zoals Hij gewandeld heeft. Hij is niet alleen Degene Die de verzoening is van onze zonden, maar ook Degene Die het goede voorbeeld is, Die doet volgen, Die gevolgd moet worden. Let op, let op: de Meester is dáár. De Meester heeft tegen Zijn discipelen gezegd: Die u hoort, hoort Mij. We hóren Hém! Ssst, stil, luister! ‘Indien dan Ik, de Heere en de Meester, uw voeten gewassen heb, zo zijt gij ook schuldig elkanders voeten te wassen. Want Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat gelijkerwijs Ik u gedaan heb, gijlieden ook doet’ (Joh. 13:14-15). Daar gaat Hij, om u te dienen! Hij omgordt Zich met een linnen doek, giet water in het bekken en gaat Zijn discipelen één voor één langs om hun voeten te wassen. Over een dienstknechtgestalte gesproken … Het laatste woord was er nog niet over gezegd. Er volgde nog een preek: Verstaat gij, wat Ik ulieden gedaan heb? De toepassing blijft niet achterwege: Ik word met recht Heere en Meester genoemd, maar nu is het jullie beurt! Jullie ná Mij. Volg Mij in de nederige dienst, druk de voetstappen die Ik heb gezet. Jullie zijn schuldig, in navolging van Mij, elkaar te dienen. Waarlijk, Johannes schrijft in zijn brief geen mensenwoorden, maar waarlijk het is Gods Woord. Als de oren worden doorboord, hoor je en gehoorzaam je Hem. Iedere keer hoor je Hem: ‘Neemt elkander aan, gelijk ook Christus ons aangenomen heeft tot de heerlijkheid Gods’ (Rom. 15:7).

Wandelen zoals Jezus Christus gewandeld heeft. Zijn beeld dragen. De deur van onze binnenkamer opent zich om ons binnen te laten, om te bidden. Achter de Heere Jezus aan, Die alleen op de berg ging om te bidden. Telkens trok Hij Zich terug om het aangezicht van Zijn Vader te zoeken. Zijn gebod klemt en wordt bewaard dat men altijd bidden moet en niet vertragen. In Zijn voetstappen naar de kerk voor de opening van het Woord, want Hij ging naar de gewoonte van de sabbat naar de synagoge. Hem volgen in het gretig lezen van de Bijbel, want de mens zal bij brood alleen niet leven, maar bij alle Woord dat uit de mond des Heeren uitgaat. Als de Bijbel opengaat, wordt de hongerige met het Brood des levens gevoed. ‘In Hem blijven’: wandelen zoals Hij gewandeld heeft. De briefschrijver schrijft over Hem en Zijn doen en laten een evangelieboek vol. Als hij alles zou moeten opschrijven, dan komt hij nooit klaar. De Meester laat Zich in woorden niet vatten. Daar is Hij te groot en te rijk voor. Zoveel gehoorzaamheid aan en omgang met Zijn Vader, zoveel zelfverloochening en onbaatzuchtigheid, zoveel hartelijke liefde voor en met innerlijke ontferming bewogen over het verlorene, al met al schieten woorden tekort. Maar het weinige dat geschreven is, is genoeg om te geloven in Hem Die de voldoening is voor en de verzoening van de zonden. Johannes’ evangelie over het Woord Dat vlees geworden is, bevat de beschrijving van de levensweg voor de wandelaar die blij hoort: Ik ben de Weg. Hij kan zich geen betere en meer betrouwbare Leidsman en Gids wensen …

O, wat is ‘zijn en blijven’ een strijd, een harde strijd, met vallen en opstaan, aldoor, voortdurend. Een wandeltocht met voetklemmen en voetangels. Onmogelijk zonder Geleide. Daarom heffen wij op de lévensweg in Zijn spoor de overbekende woorden aan - een schoolmeester liet het veelzeggend zijn leerlingen zingen na het sneuvelen van zijn zoon op het oorlogsveld:

Jezus, ga ons voor,
Op het levensspoor;
Doe ons als getrouwe leden,
Volgen U op al Uw schreden;
Voer ons aan Uw hand,
Tot in ’t Vaderland.

Gespreksvragen
1. Wat betekent het ‘in Hem zijn’ en waaruit kunnen we weten dat we ‘in Hem zijn’?
2. Onderzoek eens hoe de Dordtse Leerregels op hun manier over het ‘zijn en blijven in Christus’ spreken.
3. Bekijk eens aan de hand van de evangeliën welke handelingen en daden van de Heere Jezus navolgenswaardig zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen