Met haast

En zij kwamen met haast en vonden Maria en Jozef, en het Kindeken liggende in de kribbe.
Lukas 2:16

Jarenlang had de profetie gezwegen. Van het land van koning David was niets meer over: bezet gebied, de Romeinen heersten. Van het koninklijk huis van David leek ook niets meer over te zijn: Herodes was koning, hoewel gesteld onder Romeinse heerschappij. Herodes was echter geen Jood, niet uit het huis van David, maar een Idumeeër, een Edomiet, afstammeling van Ezau. Op godsdienstig gebied was het ook treurig gesteld onder de Joden: de Sadduceeërs, die niet geloofden in een hemel of een hel, hadden veel in de tempel te zeggen, hoewel er ook nog enkelen waren die in de tempel dienden en de Heere vreesden. Zou de Heere nog werken? Die vraag zal ongetwijfeld geleefd hebben bij hen, die de Heere liefhadden. Ja, de Heere werkt en vergeet Zijn erfdeel niet. Hij sprak door Zijn engel Gabriël tot Zacharias en tot Maria. Beide aankondigingen hadden alles te maken met het grote, dat geschieden zou: de Koning zou komen! Hoe wordt toch benadrukt, dat de Messias uit David voortkomt! (Onder andere in Lukas 2:4 en 11!)

In dit hoofdstuk lezen wij van de geboorte van de Koning, de meerdere David, en Hij wordt gelegd in de kribbe. O, wat heeft Hij een lage plaats willen innemen. Maar wél: een Koning. Dat moet bekendgemaakt worden! Dat gebeurt door een engel. Maar hij gaat niet naar de hooggeplaatsten, naar de priesters, de Sadduceeërs, of de Farizeeërs, of de wereldse leiders. Hij gaat echter naar de herders, die daar waren. Er zijn verklaarders, die opmerken dat herders niet zo goed bekend stonden, en zelfs geen getuige mochten zijn in rechtszaken, vanwege hun levenswandel. Bij de Egyptenaren stonden zij in ieder geval niet goed bekend: zie Genesis 46:34. Zij waren een gruwel voor de Egyptenaren. Anderen merken op, dat de herders hadden te zorgen voor de lammeren, die in de tempel geofferd zouden worden. Hoe het zij, noch in het Oude, noch in het Nieuwe Testament wordt ons de herder ongunstig getekend. Een koning werd zelfs vaak als herder voorgesteld. En sprak de Heere Zelf niet, dat Hij de goede Herder is? Maar is het niet opmerkelijk, dat de komst van de Heere Jezus des nachts bekendgemaakt wordt? De engel komt, maar de heerlijkheid des Heeren, niet van de engel, omscheen hen. Zo zien wij, dat het Licht in de duisternis schijnt. Hier wordt vervuld (Jes. 61:1): ‘De Geest des Heeren HEEREN is op Mij, omdat de HEERE Mij gezalfd heeft, om een blijde boodschap te brengen den zachtmoedigen; Hij heeft Mij gezonden om te verbinden de gebrokenen van hart, om den gevangenen vrijheid uit te roepen, en den gebondenen opening der gevangenis.’

Maar laat ons ook zien, wát de engel zegt. Zoals bij Zacharias en Maria (Lukas 1:13 en 30), klinkt in vers 10 van dit hoofdstuk, dat de herders niet behoeven te vrezen. En ze krijgen een teken uit de hemel. Waartoe dient een teken? Om inzicht te verschaffen. Om te doen zien, hoe machtig de Heere is. Bij Zacharias, die om bewijs vraagt, is het teken dat hij stom wordt. Bij Maria, die niet ongelovig is zoals Zacharias, maar het ‘hoe’ wil weten, dat de Heilige Geest zal gaan werken, en Elisabet zwanger zal worden. En de herders? Zij vragen niet ‘waarbij’, zij vragen niet ‘hoe’. Toch krijgen ook zij, ongevraagd, een teken.

In vers 12 lezen we ervan. In doeken gewonden, liggende in het paleis. Neen, dát staat er niet! Christus, de Koning, de Kurios, wordt niet in een paleis gevonden, maar in de kribbe. Op het niveau van de herders! Hoe diep heeft Hij Zich willen vernederen. Paulus schrijft ervan in Filippenzen 2:6-8: ‘Die in de gestaltenis Gods zijnde, geen roof geacht heeft Gode evengelijk te zijn, maar heeft Zichzelven vernietigd, de gestaltenis eens dienstknechts aangenomen hebbende, en is den mensen gelijk geworden; en in gedaante gevonden als een mens, heeft Hij Zichzelven vernederd, gehoorzaam geworden zijnde tot den dood, ja, den dood des kruises.’ Dít teken in de kribbe wijst ons op het teken des kruises!

We lezen niet, dat de herders ook maar iets gezegd hebben tegen de engelen. Wel, dat het woord van de engelen hun verwachting heeft gegeven. O, wij kunnen zo onze aanvechtingen hebben, of het wel mag, of het wel kan. Ons redeneren zit zo in de weg. Deze herders verlieten hun kudde, en gingen. Zij zien niet veel, maar alles in Hem. Zij gingen met haast en kwamen met haast. Het Woord uit de hemel had kracht bij hen verkregen. Een arm en ellendig volk heeft geen rust meer als de Heere spreekt. Dat doet Hij nu nog, door Woord en Geest. Dan wijst Hij de Christus aan in Zijn vernedering en verhoging. Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven.

En wij? De herders kregen toch een bijzondere openbaring? Een teken? Wij ook, in de Bijbel. Wat doet het Woord ons? Hij is gekomen voor zondaren, aan armen wil Hij uit genade Zijn hulpe ter verlossing zenden! Dat is het Woord, waarop de herders verwachting hebben gekregen. Dat teken dat ze ontvingen, doet hen verlegen zijn om de betekende zaak te verkrijgen. Heeft het teken van de Heilige Doop, dat wijst op Gods trouw, op de verlossing in Christus, ons al heilig werkzaam gemaakt betreffende de betekende zaak: Jezus Christus, en Die gekruisigd? Dan zult u die haast van de herders verstaan. Dan zult u ook niet meer kunnen zwijgen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen