Jongerenpagina

Pauw of schaap
Voor de spiegel. Wallen onder je ogen. Je fatsoeneert je haar. Nog even wat gel of haarspray. Je poetst jezelf op. Want je wilt toch ‘gelikt’ voor de dag komen. Een stukje ijdelheid hebben we allemaal wel. Het beeld dat anderen van jou hebben moet wel positief zijn. Je uiterlijk lijkt daarbij steeds belangrijker te worden. We leven in een wereld die vooral op de buitenkant is gericht. Ook in onze refowereld doen we daar vrolijk aan mee. Bepaalde winkels – ik noem geen namen – varen er wel bij. We investeren volop in ons eigen ‘plaatje’. De sociale media helpen ons nog een handje. Maak je eigen beeld, plaats selfies (foto’s van en door jezelf gemaakt), presenteer je op je best. Het aantal ‘likes’ volgt vanzelf. En anders helpt Facetune je wel om jouw foto net even mooier te maken. Een bruin vakantietintje? Geen probleem! We hopen op goedkeuring, een compliment of vriendschap. We willen indruk maken. Maar wees eens eerlijk. Heeft het niet veel weg van ‘pauwengedrag’? Kijk mij eens met mijn mooie veren! Maar waarom zou je je leuker, slimmer, aardiger of rijker voordoen dan je eigenlijk bent? En waarom zou je jezelf vergelijken met anderen? Het maakt je diep ongelukkig. Veel meisjes raken depressief, omdat ze niet aan het onhaalbare ‘schoonheidsideaal’ kunnen voldoen. Het is onzin. Het is een wereld van schijn. Die pauwenveren vallen echt een keer uit. Je bent veel waardevoller als je echt bent, wie je bent. Bovendien ziet God door alles heen. ‘De mens ziet aan wat voor ogen is, maar de HEERE ziet het hart aan’ (1 Samuël 16:7). Hij zoekt geen pauwen, maar schapen. Kwetsbaar, zondig en onrein in zichzelf. Maar door Zijn vergeving wordt een mens weer ‘mooi’. Is dat jouw diepste identiteit?

Gerbrand de Jong (jeugdwerkadviseur)

Bijbelstudie
‘… en Mozes nam de staf Gods in zijn hand.’
Exodus 4:20

Mozes neemt zijn gezin en zijn staf mee op weg naar Egypte. Zíjn staf? Nee, toch niet. De staf van God. De Heere zal er grote dingen door doen. Mozes neemt dus geen groot leger mee om Israël te bevrijden. Je zou kunnen zeggen: de staf van God is zijn wapen. Een wapen? Tegenover het machtige leger van Farao? Dat zal weinig indruk gemaakt hebben. Farao gaf er in ieder geval geen acht op. Maar juist dat werd zijn ondergang. Misschien denk je: Hadden wij ook maar zo’n wapen in de geestelijke strijd. Dat hebben we. Nee, geen staf die in een slang verandert. Maar die staf was een bevestiging van het Woord van God: het ging om Zijn Woord. Ik hoorde eens van een predikant die in de Tweede Wereldoorlog Duitsers aan zijn deur kreeg met de vraag of er wapens waren. De dominee zei dat hij die had. Hij moest ze laten zien. Hij toonde hun een opengeslagen Bijbel en zei: ‘Dit is mijn schiet- en steekwapen.’ ‘O’, zeiden de Duitse soldaten, ‘dat is niet gevaarlijk. Dat mag u houden en gebruiken.’ Het Woord van God niet gevaarlijk? Dwaas? Zoals de prediking van het Woord een dwaasheid genoemd wordt (1 Korinthe 1:21)? De Heere werkt nog steeds door dat wapen, juist in de hand van Zijn dienaren. Hij verlost door Zijn Woord en Geest van de slavernij van de zonde en leidt door Zijn Woord door de woestijnreis van het leven. Ken je de kracht van het Woord? Dat je niet meer staande kon blijven in jouw zondige leven, of in jouw eigengerechtigheid? Dan heeft het Woord jou neergeworpen als schuldige aan Zijn voeten. Zonder hoop van jezelf. Om juist daar te horen van de liefde van God in Christus en Zijn genade. Wat een rijkdom is er in het Woord: dat telkens weer te mogen ontdekken. Levenslang. Zijn liefde die alles te boven gaat. Zodat je leert leven uit het Woord en jouw leven gevormd wordt door het Woord. En je in de geestelijke strijd het zwaard van de Geest hanteren mag (Efeze 6:17b). Om tegenover verleidingen telkens weer het Woord te laten klinken. Het Woord als wapen. Je kunt erom lachen, maar dat is levensgevaarlijk. Je kunt het terzijde laten liggen, maar je zult met Farao ervaren dat dit dodelijk is. Het is juist het Woord dat de Heere gebruikt en waarin Hij Zich vinden laat. Elke keer opnieuw. Mozes nam de staf van God mee op reis. Welke plaats heeft het Woord in jouw leven?

Luther
Reformatieherdenking
In verband met deze herdenking hieronder een paar stukjes van Luther. Ze komen uit het dagboek ‘Een toevlucht voor de Zijnen’.

Het blijft altijd maar in ons hart zitten dat wij niet ‘helemaal niets’ willen zijn. Wij willen ook niet dat Christus alles alleen heeft gedaan; wij willen aldoor een handje helpen, zoveel doen, en God zó dienen, dat Hij ons wel in genade zal aanzien, en ons de zonden zal vergeven. Toch moet dat niet en kan dat niet. Want dan is het met het geloof en ook met Christus helemaal gedaan. Als het Christus alléén is, en ík dat moet belijden, moet ik mijn mond spoelen en zeggen: als Christus het doet, hoef ik het niet te doen, want die twee verdragen elkaar niet in het hart. Ik kan niet op beide tegelijk vertrouwen, maar één moet eruit: óf Christus, óf mijn eigen doen. Dat is zo duidelijk als wat.

Ja, deze woorden zijn gauw geleerd en uitgesproken: ‘Christus is ons Heil’, ‘Hij is onze Gerechtigheid’, ‘onze werken helpen ons niet uit de zonden en dood’ enz. Dat ik ze heel goed weet, daar leggen mijn boekjes getuigenis van af. Maar als het tot een treffen komt, als ik met de duivel, de zonden, de dood, de nood van deze wereld in de slag moet en er geen andere hulp, raad of troost is dan die ene Hoeksteen. Wat dan? Dan kom ik wel aan de weet wat ik kan, en dat het een hele kunst is om in Christus te geloven. Dan zie ik het pas goed wat David met deze woorden bedoelt: ‘… het is wonderlijk in onze ogen’ (Ps. 118:23).

Het is niet nodig om te vragen wat u concreet moet doen; kijk naar uw naaste en u zult wel iets ontdekken, al was u ook met duizend man. Breng uzelf niet op een dwaalspoor; denk maar niet dat u met bidden, naar de kerk gaan, of geven in de hemel zult komen, terwijl u uw naaste voorbijgaat. Gaat u hier aan hem voorbij, dan zal hij u daar de weg versperren, zodat u niet bij de hemelpoort kunt komen, net als de rijke man, die Lazarus voor zijn deur liet liggen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen