Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het Heilig Avondmaal (7)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het Heilig Avondmaal (7)

1 Korinthe 11:23 en 24a

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Want ik heb van de Heere ontvangen, hetgeen ik ook u overgegeven heb, dat de Heere Jezus in de nacht, in welke Hij verraden werd, het brood nam; En als Hij gedankt had, brak Hij het …
1 Korinthe 11:23 en 24a

In de vorige bijdrage stonden we stil bij de nacht van verraad. Nu letten we erop wat er in die nacht is gebeurd. De Heere nam het brood (vers 23) en als Hij gedankt had, brak Hij het (vers 24a). Paulus zegt er hier niets over, maar wij weten dat dit gebeurde in de nacht van het Joodse Pascha. Men dacht in die nacht aan de verlossing uit Egypte. Er werd een lam geslacht en gegeten en ook onder andere ongezuurde broden. Daardoor weten we de oorsprong van het brood aan het Avondmaal. Voor de Heere Jezus en Zijn discipelen moet dit Pascha een heel bijzonder Pascha zijn geweest. Het was immers niet alleen een gedachtenismaaltijd van Gods daden van verlossing in het verleden, maar ook een zegel dat de Heere nog steeds een God van verlossing is. Daarbij wees het lam, bij het Pascha geslacht, heen naar Christus, hét Lam van God. Geen verlossing, dan door Zijn bloed! Een bijzonder moment breekt aan, want het oude Pascha zal nu in Christus tot zijn vervulling komen. Hij is het ware Lam.

Israël kende dit Pascha, als inzetting van God. Het was voor hen nodig om telkens herinnerd te worden aan Gods daden van verlossing en om telkens verzegeld te zien, dat de Heere een God is, Die nog steeds verlost. Ook de Heere Jezus geeft nu aan Zijn gemeente zo’n zichtbare herinnering en verzegeling. Wat een zorg en liefde betoont Christus daarin voor de Zijnen. Ze zullen straks niet alleen Zijn Woord hebben, maar zullen daarbij, evenals Israël, een zichtbaar teken en zegel hebben van het heil, dat in Hem ontsloten is en vastligt tot in eeuwigheid. Wel is er verschil: bij het Pascha vloeide bloed, maar bij het Avondmaal niet. Christus’ eigen bloed heeft immers gevloeid en waar het lichaam en de werkelijkheid zelf verschijnen, daar moet de schaduw wijken. Zo laat de Heere Jezus het Pascha overgaan in het Avondmaal. Daarvoor neemt Hij dus hét brood van het Pascha en als Hij gedankt had, brak Hij het. Het offerlam en het bloed van dat lam mochten plaatsmaken voor het blanke brood en straks voor de drinkbeker van de wijn. Dit brood en deze wijn kunnen voortaan op een bijzondere wijze dienen als zichtbaar teken van Zijn offer en als zegel van het heil, in dat offer voor de Zijnen gelegen.

Dankzegging
We lezen van dit brood, dat de Heere Jezus dankte, toen Hij het brood nam. De Heere sluit hier aan bij de gewoonte in Israël om hun maaltijden te openen met een zegen. De huisvader begint de maaltijd met het zegenen van een stuk brood (lofprijzing aan God), beaamd door alle aanwezigen. Waarna de uitdeling volgt. Terwijl aan het eind van de maaltijd een van de voorname gasten ‘de beker der dankzegging’ opheft, zeggende: ‘Laat ons de zegen uitspreken.’ Toch heeft deze dankzegging een nog diepere betekenis. Christus dankt Zijn Vader ervoor dat dit brood een teken mag worden van Zijn gekruisigde lichaam. Hij prijst Zijn Vader, dat Deze nu het moment laat aanbreken, waarop de wezenlijke bedoeling van Zijn vleeswording duidelijk mag worden: Zijn volkomen Zelfovergave voor de verlossing van al de Zijnen! Dit brood is niet als het brood, dat Christus aan de scharen uitdeelde, en dat duizenden heeft gevoed. Nee, want nu zal Hij erbij zeggen: Dit is Mijn lichaam, voor u verbroken. Het is tot een teken van Zijn lijden en sterven geworden. Hij dankt Zijn Vader er zelfs voor. Welk een geweldige liefde van de Meester wordt daarin zichtbaar!

Breken van het brood
Wat zal er echter ook veel door de Heere Jezus zijn heen gegaan, toen Hij het brood brak. Zo zou Hij ook Zelf door de dood gebroken worden. Niet letterlijk. Naar het woord van de Schrift zou immers geen been van Hem gebroken worden. Toch zou zijn sterven zijn, een gebroken worden van Zijn aardse leven en wel op een zeer bijzondere wijze, als het onschuldige Lam, hangend aan het kruis, dat door God vervloekt was. Daar wordt Zijn leven gebroken en sterft Hij onder het heilig recht van God. Tegelijk heeft het ‘breken van het brood’ ook deze betekenis, dat het zichtbaar wil maken hoe de zegen van het offer van Christus het deel wordt van velen. Het brood wordt immers verdeeld in stukjes? Velen, in alle delen van deze wereld, zullen daaraan deel krijgen. Het heeft dus de bedoeling tot een zegen te worden voor vélen. Wat een appèl gaat er dan van deze breking des broods uit op die gemeente van Korinthe, waar men te veel zocht een bevrediging van zichzelf ten koste van de anderen! Wat is hun zonde dan in tegenspraak met de diepe bedoeling van het sacrament!

Voedzaam
Ook in het maken van brood en wijn zit een les. Een lange weg is het, voordat je brood hebt. Het graan sterft in de akker, de vruchten moeten geoogst, gedorst, geslagen. Wat een voorbereiding gaat eraan vooraf, voordat de wijn echt wijn is! Hoe moeten de druiven geperst! Het wijst er allemaal op, dat er geen leven is, dan door de dood heen. Ook het breken van het brood en het uitgieten van de wijn spreken eenzelfde taal. Het verkondigt alles, dat Christus, omdat Hij de weg van het sterven wilde gaan, een volkomen verzoening is voor al de zonden van de Zijnen. Zijn lichaam en bloed zijn dan ook waarlijk spijs en waarlijk drank. Er ligt in dit brood een voedende kracht en in de wijn een opbeurende en vrolijk stemmende kracht. Het is een ware hartversterking. Broodnodig voor alle gelovigen, de groten en de kleinen. Ja, juist voor de hongerigen, de zwakken en de aangevochtenen. Opdat zij op hun levensreis door de woestijn van dit leven niet bezwijken. En nu is er een spreekwoord dat zegt: Wiens brood men eet, diens woord men spreekt. Zou dat, toegepast op het Avondmaal, dan ook niet gelden? Dan gaan we toch het beeld van Christus vertonen, ook naar onze naaste?

Dit artikel werd u aangeboden door: Hersteld Hervormde Kerk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 december 2013

Kerkblad | 20 Pagina's

Het Heilig Avondmaal (7)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 december 2013

Kerkblad | 20 Pagina's